Η οργάνωση Reporters Sans Frontiers κατέταξε το Πακιστάν στην 157η από τις 180 χώρες με βαθμολογία 37,99 λόγω των σοβαρών περιορισμών στην ελευθερία των μέσων ενημέρωσης. Είπε ότι η χώρα από την εποχή της Ανεξαρτησίας ταλαντεύεται μεταξύ της αναζήτησης της κοινωνίας των πολιτών για μεγαλύτερη ελευθερία του Τύπου και της συνεχούς επαναβεβαίωσης εκτεταμένου ελέγχου των μέσων ενημέρωσης από την πολιτική ελίτ.
Πέρυσι το Πακιστάν κατέλαβε την 145η θέση στις παγκόσμιες αξιολογήσεις των μέσων ενημέρωσης του RSF.
Περιγράφοντας το Πακιστάν ως μια από τις πιο θανατηφόρες χώρες στον κόσμο για τους δημοσιογράφους, με τρεις έως τέσσερις δολοφονίες κάθε χρόνο, οι Reporters Sans Frontiers ανέφεραν ότι συχνά συνδέονται με υποθέσεις διαφθοράς ή παράνομης διακίνησης και οι οποίες μένουν εντελώς ατιμώρητες. Όποιος δημοσιογράφος ξεπερνά τις κόκκινες γραμμές γίνεται στόχος εις βάθος παρακολούθησης που θα μπορούσε να οδηγήσει σε απαγωγή και κράτηση.
Υπό το πρόσχημα της προστασίας της δημοσιογραφίας, ο πακιστανικός νόμος χρησιμοποιείται για να λογοκρίνει κάθε κριτική στην κυβέρνηση και τις ένοπλες δυνάμεις. Η Ρυθμιστική Αρχή Ηλεκτρονικών Μέσων του Πακιστάν (PEMRA), που δημιουργήθηκε το 2002, ενδιαφέρεται λιγότερο για τη ρύθμιση του τομέα των μέσων ενημέρωσης παρά για τη ρύθμιση του περιεχομένου που δημοσιεύει.
Ο νόμος για την πρόληψη των ηλεκτρονικών εγκλημάτων (PECA), που εγκρίθηκε το 2016, χρησιμοποιείται περισσότερο για τον περιορισμό της διαδικτυακής ελευθερίας έκφρασης παρά για την πάταξη του διαδικτυακού εγκλήματος. Όσον αφορά τον νόμο περί προστασίας των δημοσιογράφων και των επαγγελματιών των μέσων ενημέρωσης, που ψηφίστηκε το 2021, η εν λόγω προστασία εξαρτάται από την υιοθέτηση μιας συγκεκριμένης «συμπεριφοράς» από τους δημοσιογράφους. Ως αποτέλεσμα αυτών των ασαφώς διατυπωμένων νόμων, οι δημοσιογράφοι που ξεπερνούν τις σιωπηρές γραμμές που υπαγορεύουν οι αρχές εκτίθενται σε βαριές διοικητικές και ποινικές κυρώσεις – έως και τρία χρόνια φυλάκισης για «εξέγερση», για παράδειγμα.