Η τρέχουσα κατάσταση του Πακιστάν δεν είναι ένα ξαφνικό συμβάν, αλλά μάλλον η συνέπεια ενεργειών όπως «κατοχή και εκμετάλλευση των εθνών και των πόρων τους, καθώς και η εκμετάλλευση της θρησκείας και η χρήση της για αποικιακούς σκοπούς», δήλωσε ο πρόεδρος του Εθνικού Κινήματος Μπαλόχ, Naseem Baloch. είπε.
«Η εξέταση της παρούσας κατάστασης στο Πακιστάν ως χρονικού στραβώματος θα ήταν μια λανθασμένη ανάλυση της κατάστασης και των περιστατικών, επειδή οι συγκρούσεις των Μπαλόχ, Παχτούν, Σίντι και άλλων υποτελών εθνών με το Πακιστάν έχουν στερεοποιηθεί και έχουν γίνει άλυτες, δυσεπίλυτες και ασυμβίβαστες. Ο αντίκτυπος αυτών των γεγονότων έχει προκαλέσει διαιρέσεις εντός της κυβέρνησης και του στρατού του Πακιστάν, οδηγώντας σε διαφωνίες μεταξύ στρατιωτικών αξιωματούχων, πολιτικές εσωτερικές διαμάχες και οικονομική κρίση», είπε ο Baloch, σύμφωνα με ανακοίνωση.
Είπε ότι το Πακιστάν είναι ένα κράτος «χωρίς προορισμό και κατεύθυνση» και πρόσθεσε ότι το Ισλαμαμπάντ «υιοθέτησε τη στρατηγική της νομιμοποίησης των αποικιακών του φιλοδοξιών χρησιμοποιώντας τη θρησκεία ως πρόσχημα».
«Το Πακιστάν είναι ένα κράτος χωρίς προορισμό και κατεύθυνση, που δεν έχει ιστορία και πολιτιστικό υπόβαθρο. Από την ίδρυσή του, αυτό το κράτος υιοθέτησε τη στρατηγική της νομιμοποίησης των αποικιακών του φιλοδοξιών χρησιμοποιώντας τη θρησκεία ως πρόσχημα, που συχνά επιτυγχάνεται μέσω της κατοχής εδαφών άλλων εθνών στην περιοχή», είπε ο Naseem Baloch.
«Το Πακιστάν πέτυχε προσωρινά να εκπληρώσει τους στόχους του στην αρχή, επειδή οι μεγάλες παγκόσμιες δυνάμεις απαιτούσαν έναν μισθωμένο φύλακα στην περιοχή και το Πακιστάν ήταν η μόνη βιώσιμη επιλογή για να εκπληρώσει αυτόν τον ρόλο. Ωστόσο, αυτό το μόνο που λειτούργησε ήταν να επιδεινώσει τις εσωτερικές αντιφάσεις στο Πακιστάν, τις οποίες ο πακιστανικός στρατός κατέφυγε στην καταστολή μέσω δυναμικών μέτρων», πρόσθεσε.
Είπε ότι το Πακιστάν χαρακτηρίζεται επί του παρόντος από πολλαπλές αντιφάσεις, με την «κατοχή Μπαλόχ-Πουντζάμπι» να είναι η πιο σημαντική και ώριμη μορφή αντίφασης που είναι πέρα από τη συμφιλίωση.
«Το Πακιστάν πιστεύει ότι η αντίθεση Μπαλόχ-Πακιστάν μπορεί να μετατραπεί σε νίκη μέσω μαζικής γενοκτονίας και εκμετάλλευσης υπό την απειλή όπλου. Από αυτή την άποψη, το Πακιστάν επικεντρώνεται αποκλειστικά στην υπερβολική ανάπτυξη στρατιωτικής ισχύος για την αντιμετώπιση του ζητήματος».
Ο πρόεδρος του Εθνικού Κινήματος των Μπαλόχ είπε ότι το Πακιστάν έχει μακρά ιστορία να βρίσκεται σε σταυροδρόμι και έχει υποστεί ήττα σε κάθε συγκυρία.
Είπε ότι η συνεχιζόμενη σύγκρουση μεταξύ Πακιστάν και Βεγγάλης το 1971 έφτασε στη λογική της κατάληξη και το Ενωμένο Πακιστάν διαλύθηκε, αφήνοντας πίσω μόνο το Δυτικό Πακιστάν.
«Έθαψε για πάντα την αλαζονεία της πακιστανικής ελίτ και την ιδεολογία των δύο εθνών ότι το Πακιστάν είναι ανίκητο», είπε.
«Ενώ το παράδοξο της Μπενγκάλι κατέληξε σε ένα λογικό συμπέρασμα, οι ασυνέπειες του Πακιστάν παρέμειναν και διατηρήθηκαν προσωρινά από τη Δύση για τα δικά της συμφέροντα. Εκείνη την περίοδο κυριαρχούσε το ζήτημα των Μπαλόχ».
Ο πρόεδρος του Εθνικού Κινήματος των Μπαλόχ είπε ότι το Πακιστάν έδωσε την άδεια να «διεξάγει γενοκτονία» στο Μπαλουχιστάν προκειμένου να ανυψώσει το ηθικό του πρόσφατα ηττημένου στρατού από το Μπαγκλαντές.
«Ο Μπαλόχ στάθηκε δυνατός και αρνήθηκε να τα παρατήσει, παρόλο που οι δυτικές δυνάμεις βρίσκονταν σε κοντινή απόσταση λόγω του πολέμου στο Αφγανιστάν και η εξάρτησή τους από το Πακιστάν έγινε κρίσιμη. Σε αντάλλαγμα για αυτήν την απαίτηση, η Δύση παρείχε σημαντική βοήθεια στο Πακιστάν, καλύπτοντας οικονομική, στρατιωτική και τεχνολογική υποστήριξη. Το Πακιστάν χρησιμοποίησε αυτή τη βοήθεια εναντίον των Μπαλούχων αλλά δεν κατάφερε να αποδυναμώσει την ένταση του κινήματός τους. Αυτό αποδεικνύει ότι το εθνικό κίνημα των Μπαλόχ έχει γίνει ανίκητο», είπε.
Είπε ότι το κράτος βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, αλλά το Πακιστάν «πιστεύει ότι θα υποτάξει τα κατεχόμενα έθνη με τη βία».
«Η πεποίθηση ότι η στρατιωτική δύναμη μπορεί να επιλύσει εθνικές συγκρούσεις στο Πακιστάν είναι μια τραγική επίδειξη ιστορικής άγνοιας. Μόλις οι εθνικές αντιθέσεις φτάσουν σε ένα ώριμο στάδιο εξέλιξης, δεν μπορούν να εξαλειφθούν με τη βία», είπε.
Ο Naseem Baloch είπε ότι «τα καταπιεσμένα έθνη της περιοχής» πρέπει να υιοθετήσουν μια ξεκάθαρη στρατηγική για να αντιμετωπίσουν τα γεγονότα και να καθοδηγήσουν τα έθνη τους διαμορφώνοντας μια πολιτική σύμφωνα με τις σύγχρονες απαιτήσεις κατά της πακιστανικής κατοχής», επειδή η ταχύτητα με την οποία το Πακιστάν αντιμετωπίζει διάφορες κρίσεις, γίνεται σαφές σαν το φως της ημέρας ότι οι καταπιεσμένοι και οι υποταγμένοι κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση της ιστορίας για να πετύχουν τους στόχους τους.