Η Θάλασσα της Νότιας Κίνας είναι ένα ζωτικό περιβάλλον γεμάτο ζωή, από φυτά και ζώα μέχρι τους ανθρώπους που εξαρτώνται από αυτήν. Για να διαφυλάξουμε τη μακροπρόθεσμη υγεία ολόκληρου του συστήματος, πρέπει να δώσουμε προτεραιότητα στην κατανόηση της οικολογίας του. Αυτό σημαίνει να κοιτάξουμε πέρα από τα γεωπολιτικά ζητήματα και να εστιάσουμε στον διασυνδεδεμένο ιστό της ζωής που ευδοκιμεί εκεί. Η Θάλασσα της Νότιας Κίνας είναι παγκόσμιος ηγέτης στη θαλάσσια βιοποικιλότητα, με περισσότερα από 6.500 μοναδικά είδη. Το καθένα παίζει κρίσιμο ρόλο στην υγεία αυτού του πολύπλοκου οικοσυστήματος.
Στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, χώρες με ανταγωνιστικές εδαφικές διεκδικήσεις χρησιμοποιούν βυθοκόρηση και χωματερές για να χτίσουν φυλάκια που ενισχύουν τα επιχειρήματά τους. Ωστόσο, αυτή η πρακτική έχει βαρύ περιβαλλοντικό κόστος. Η βυθοκόρηση αφαιρεί ζωτικά μέρη του βυθού, συμπεριλαμβανομένων των δομών στις οποίες βασίζονται οι κοραλλιογενείς ύφαλοι. Την τελευταία δεκαετία, αυτή η διαδικασία έχει καταστρέψει τεράστιες περιοχές αυτών των ευαίσθητων οικοσυστημάτων.
Για παράδειγμα, από το 2013 έως το 2017, η Κίνα βασιζόταν σε μεγάλο βαθμό στη βυθοκόρηση για τη δημιουργία τεχνητών νησιών. Οι βυθοκόροι τους θα έκοβαν σε υφάλους και θα άντλησαν τα ιζήματα σε ρηχές περιοχές, δημιουργώντας ουσιαστικά νέα γη μέσω της υγειονομικής ταφής. Αυτό διατάραξε τον πυθμένα της θάλασσας, απελευθερώνοντας σύννεφα ιζήματος που έπνιξαν την κοντινή θαλάσσια ζωή και εμπόδισαν τους κοραλλιογενείς υφάλους να επισκευαστούν.
Η βυθοκόρηση διαταράσσει το περιβάλλον γύρω της. Μια ανάλυση εμπορικών δορυφορικών εικόνων από την Πρωτοβουλία CSIS Asia Maritime Transparency Initiative (AMTI) είχε ως στόχο να μετρήσει τη ζημιά που προκαλείται από τη βυθοκόρηση στην περιοχή. Τα ευρήματά τους δείχνουν ότι η Κίνα ευθύνεται για τις περισσότερες ζημιές, αφού έχει θάψει περίπου 4.648 στρέμματα κοραλλιογενών υφάλων με βυθοκόρηση.
Κατά τη διάρκεια της έρευνάς τους για τις ζημιές που προκλήθηκαν από τη βυθοκόρηση και την υγειονομική ταφή στους κοραλλιογενείς υφάλους, οι ερευνητές έπεσαν πάνω σε μια άλλη σημαντική απειλή – την εκτεταμένη καταστροφή από τη συγκομιδή γιγάντια αχιβάδα. Επιπλέον, αυτή η συγκομιδή έχει γίνει όλο και πιο δημοφιλής τις τελευταίες δεκαετίες. Τα γιγάντια κοχύλια αχιβάδας, που βραβεύονται για την ομοιότητά τους με το πλέον περιορισμένο ελεφαντόδοντο, είναι σκαλισμένα σε ακριβά κοσμήματα και αγάλματα, ιδιαίτερα περιζήτητα στην Κίνα, όπου ορισμένα σκαλισμένα κοχύλια μπορούν να φτάσουν πάνω από 100.000 δολάρια. Αυτή η καταστροφική πρακτική ήταν ιδιαίτερα ανεξέλεγκτη μεταξύ 2012 και 2015, που συνέπεσε με την ώθηση της Κίνας για αυξημένη θαλάσσια δραστηριότητα στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Επιπλέον, αυτή η αύξηση ενθάρρυνε ακόμη και την επίσκεψη του Προέδρου Xi Jinping στο Tanmen, ένα σημαντικό λιμάνι αλιείας, όπου προέτρεψε τους ψαράδες να «πιάσουν περισσότερα μεγάλα ψάρια».
Το 2017, ο Χαϊνάν προσπάθησε να σταματήσει την πώληση γιγάντων αχιβάδων, αλλά οι δορυφορικές εικόνες από το 2019 αποκάλυψαν ότι η συγκομιδή συνεχίστηκε στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, ακόμη και με την παρουσία της ακτοφυλακής της Κίνας. Αυτή η παράνομη δραστηριότητα τροφοδοτεί μια μαύρη αγορά για γιγάντια προϊόντα αχιβάδας στην Κίνα. Η ίδια η συγκομιδή είναι ιδιαίτερα καταστροφική. Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν οι Κινέζοι ψαράδες καταστρέφουν τους κοραλλιογενείς υφάλους, ωθώντας αρκετά γιγάντια είδη αχιβάδας προς την ευπάθεια.
Δορυφορικές εικόνες της Θάλασσας της Νότιας Κίνας αποκαλύπτουν εκτεταμένες ζημιές στους κοραλλιογενείς υφάλους. Αυτά εμφανίζονται ως ουλές σε σχήμα τόξου που προκαλούνται από μια καταστροφική αλιευτική πρακτική από κινεζικά σκάφη. Σέρνουν ειδικά σχεδιασμένους ορειχάλκινους έλικες σε μια καμπύλη διαδρομή γύρω από την άγκυρά τους, ξύνοντας την επιφάνεια του υφάλου. Αυτή η μέθοδος στοχεύει τόσο ζωντανά όσο και νεκρά γιγάντια μύδια που είναι ενσωματωμένα στον ύφαλο. Ενώ άλλες χώρες της περιοχής έχουν ιστορία συγκομιδής αχιβάδας, η Κίνα είναι η μόνη γνωστή που χρησιμοποιεί αυτή την επιβλαβή τεχνική.
Μια ανάλυση δορυφορικών εικόνων από την Asia Maritime Transparency Initiative (AMTI) εξέτασε 181 τοποθεσίες σε όλη τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, συμπεριλαμβανομένων τόσο των διεκδικούμενων όσο και των μη διεκδικημένων εδαφών. Με βάση τα ευρήματά της, η AMTI εκτιμά ότι η συγκομιδή των κινεζικών γιγάντων αχιβάδας έχει καταστρέψει περίπου 16.535 στρέμματα κοραλλιογενών υφάλων.
Αναφορές από τις Φιλιππίνες υποδεικνύουν μια αλλαγή στις τεχνικές συγκομιδής γιγαντιαίας αχιβάδας της Κίνας. Πλάνα που τραβήχτηκε το 2019 κοντά στο Scarborough Shoal αποκαλύπτει μια νέα μέθοδο, πιθανώς εμπνευσμένη από επιχειρήσεις διάσωσης. Αυτή η προσέγγιση χρησιμοποιεί μια αντλία νερού υψηλής ισχύος για την ταχεία αφαίρεση των ιζημάτων του βυθού. Αν και είναι αποτελεσματικό στην εξαγωγή αχιβάδων, έχει βαρύ τίμημα. Αυτή η μέθοδος καταστρέφει το ευαίσθητο περιβάλλον του βυθού και ανακατεύει λειαντικά ιζήματα, βλάπτοντας τη θαλάσσια ζωή της περιοχής.
Η Θάλασσα της Νότιας Κίνας είναι ζωτικής σημασίας τόσο για την επισιτιστική ασφάλεια όσο και για την οικονομική ευημερία στη Νοτιοανατολική Ασία. Παρέχει το 12% των παγκόσμιων αλιευμάτων και η αλιεία απασχολεί εκατομμύρια ανθρώπους εκεί. Ωστόσο, αυτή η μεγάλη εξάρτηση έχει οδηγήσει σε υπεραλίευση. Οι πολιτικές διαμάχες μεταξύ των χωρών που διεκδικούν τμήματα της Θάλασσας της Νότιας Κίνας εμπόδισαν την αποτελεσματική διαχείριση αυτών των αλιευμάτων για χρόνια.
Αν και η επίλυση αυτών των εδαφικών ζητημάτων είναι σημαντική, δεν θα πρέπει να επισκιάζει την περιβαλλοντική κρίση. Η ζημιά στο θαλάσσιο περιβάλλον είναι άμεσο αποτέλεσμα των ανθρώπινων ενεργειών των παράκτιων εθνών. Αυτές οι χώρες πρέπει να πρωτοστατήσουν στη διακοπή των επιβλαβών πρακτικών και στην προστασία του οικοσυστήματος πριν να είναι πολύ αργά. Συγκεκριμένα, η Κίνα συνέβαλε σημαντικά στο πρόβλημα, καταστρέφοντας κοραλλιογενείς υφάλους μέσω της κατασκευής νησιών και της υπεραλίευσης.
Η Θάλασσα της Νότιας Κίνας είναι πλούσια σε πόρους, βιολογικούς και ορυκτές. Τα αποθέματα ψαριών είναι ζωτικής σημασίας για τις οικονομίες και τις δίαιτες της Νοτιοανατολικής Ασίας, αλλά η υπεραλίευση αποτελεί σημαντική απειλή. Η περιοχή αναμένεται επίσης να επηρεαστεί αρνητικά από την κλιματική αλλαγή. Υπάρχουν πολλαπλές αντικρουόμενες διεκδικήσεις σε νησιά και αρχιπελάγη στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας και οι εκτεταμένες αξιώσεις της Κίνας που βασίζονται στη γραμμή των εννέα παύλων θεωρούνται απειλή για το διεθνές θαλάσσιο δίκαιο. Οι ΗΠΑ δεν έχουν κανένα ρόλο στην επίλυση των διαφορών οι ίδιες, αλλά μπορούν να παίξουν ρόλο στη διαχείρισή τους ενθαρρύνοντας τη συνεργασία και την τήρηση του διεθνούς δικαίου. Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει να πειστεί η Κίνα να εγκαταλείψει τη γραμμή των εννέα παύλων και να συνεργαστεί με όλες τις χώρες για τη θέσπιση κώδικα συμπεριφοράς, τη βελτίωση της θαλάσσιας ευαισθητοποίησης και τη βιώσιμη διαχείριση των πόρων.
Καθώς η κλιματική αλλαγή σφίγγει τη λαβή της στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, ο ανταγωνισμός για πόρους όπως η ενέργεια και τα τρόφιμα είναι πιθανό να επιδεινωθεί. Για να αποφευχθεί η σύγκρουση για τα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν να βοηθήσουν στον καθορισμό ακριβών εκτιμήσεων αυτών των πόρων. Ομοίως, η υποστήριξη της περιφερειακής συνεργασίας μεταξύ των χωρών της Νοτιοανατολικής Ασίας για τη διαχείριση της αλιείας μπορεί να αποτρέψει την έλλειψη τροφίμων. Η συνεργασία στον τομέα της αλιείας μπορεί ακόμη και να ανοίξει το δρόμο για ευρύτερη συνεργασία. Επιπλέον, οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν να βοηθήσουν τις ασιατικές χώρες στην ανάπτυξη καλλιεργειών και γεωργικών πρακτικών που μπορούν να αντέξουν το μεταβαλλόμενο κλίμα. Καθώς αναμένονται πιο συχνές καταστροφές, οι ΗΠΑ θα πρέπει επίσης να υποστηρίξουν και να επεκτείνουν στρατιωτικές ασκήσεις για ανακούφιση από καταστροφές και ανθρωπιστική βοήθεια με χώρες που περιβάλλουν τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Τέλος, για να βοηθήσουν την περιοχή να προετοιμαστεί για το μέλλον, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να επενδύσουν περισσότερο στην ανάπτυξη μοντέλων και τεχνολογιών πρόβλεψης του κλίματος.
Η Θάλασσα της Νότιας Κίνας είναι μια αμφισβητούμενη περιοχή με πλούσιες αλιευτικές περιοχές και εύθραυστα οικοσυστήματα. Οι επεκτατικές εδαφικές διεκδικήσεις και οι επιθετικές ενέργειες της Κίνας απειλούν και τα δύο. Αγνοούν τις διεθνείς αποφάσεις και βλάπτουν τα προς το ζην εκατομμυρίων στη Νοτιοανατολική Ασία που βασίζονται στη θάλασσα για φαγητό. Οι μεγάλοι αλιευτικοί στόλοι της Κίνας και οι μονομερείς απαγορεύσεις αλιείας υπερεκμεταλλεύονται τα ιχθυαποθέματα, οδηγώντας σε μείωση των ποσοστών αλιευμάτων. Τα έργα τους για την κατασκευή νησιών, ενώ δημιουργούν στρατιωτικά φυλάκια, καταστρέφουν κοραλλιογενείς υφάλους απαραίτητους για το θαλάσσιο περιβάλλον.
Η επιστημονική συνεργασία και η ανταλλαγή δεδομένων είναι ζωτικής σημασίας για την εξεύρεση λύσεων. Οι επιχειρήσεις, με την προηγμένη τεχνολογία τους, μπορεί να είναι σε καλύτερη θέση από τις κυβερνήσεις για να δράσουν.