Από την περασμένη εβδομάδα, ορισμένα κρατικά μέσα ενημέρωσης της Κίνας και ρεπορτάζ ειδήσεων γιορτάζουν την επαναλειτουργία του ανακαινισμένου «Μουσείου του Θιβέτ» στην πόλη Λάσα, μετά από πέντε χρόνια εργασιών επέκτασης και ανακαινίσεων. Σύμφωνα με την έκθεση, με μια επένδυση σχεδόν 660 εκατομμυρίων γιουάν, το μουσείο διαθέτει πάνω από 2.700 πολιτιστικά κειμήλια, συμπεριλαμβανομένων «600 αντικείμενα του ντεμπούτου τους». Αυτό είναι το τελευταίο σε μια λίστα μουσείων που άνοιξε το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα από τότε που κατέλαβε παράνομα το Θιβέτ. Τι εξηγεί αυτή την έκρηξη των μουσείων στο Θιβέτ; Αποτελεί μέρος της προσπάθειάς της να ξαναγράψει/καταχρήσει την ιστορία και να παρουσιάσει την εικόνα της Κίνας για το Θιβέτ;
Εκτός από το ανακαινισμένο Μουσείο του Θιβέτ, υπάρχει ένα Μουσείο Yak που εγκαινιάστηκε το 2014 στη Νέα Περιοχή Liuwu της Λάσα. Ο εκθεσιακός χώρος της Επανάστασης του Θιβέτ που βρίσκεται στα ανατολικά μπροστά από το Παλάτι Ποτάλα στη Λάσα ολοκληρώθηκε το 1965 και διοργανώνει εκθέσεις, με επίκεντρο τα «επιτεύγματα της οικοδόμησης ενός νέου σοσιαλιστικού Θιβέτ και την αγανάκτηση των δουλοπάροικων». Ο κατάλογος περιλαμβάνει επίσης το Κέντρο Εμπειρίας Αστρονομίας του Θιβετιανού Πλανήτη και το Μουσείο Φυσικών Επιστημών που επιδιώκουν να «χτίσουν την αίσθηση της κοινότητας του κινεζικού έθνους» και ένα Μουσείο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς (που αντιγράφει το Potala έξω και το ναό Jokhang μέσα!).
Μια εικονική περιήγηση στο ανακαινισμένο Μουσείο του Θιβέτ περνάει μέσα από το κτήριο ύψους 36 μέτρων με 1100 παράθυρα και εκθέσεις για τη θιβετιανή λαϊκή κουλτούρα, τα έθιμα ζωής, τις διατροφικές συνήθειες των Θιβετιανών, τα κοστούμια, τα υφάσματα και τις κατοικημένες περιοχές. Το αρχικό Μουσείο του Θιβέτ (με αντικείμενα που έχουν ληφθεί κυρίως από το Παλάτι Ποτάλα) άνοιξε επίσημα στις 5 Οκτωβρίου 1999, για να σηματοδοτήσει την 50ή επέτειο της «οικονομικής μεταρρύθμισης της ΛΔΚ στο Θιβέτ». Οι αφηγήσεις της έκθεσης του μουσείου προσπάθησαν να τονίσουν ότι ο εκσυγχρονισμός του Θιβέτ έχει επιταχυνθεί μετά την υπογραφή της Συνθήκης των 17 σημείων το 1951 μεταξύ Θιβέτ και Κίνας και να ενισχύσουν την ιστορική νομιμότητα της παράδοσης του Θιβέτ στην Κίνα. Έκανε συλλογές αντικειμένων, συμπεριλαμβανομένων επίσημων εγγράφων και δώρων που ανταλλάσσονταν μεταξύ αξιωματούχων της Κινεζικής δυναστείας Χαν και Θιβετιανών ηγετών. Το ανακαινισμένο μουσείο προχωρά περαιτέρω στην κατάχρηση του Θιβέτ. Δεν έχει τίποτα «Θιβετιανό» σε αυτό. Όπως τόνισε ένας χρήστης των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, μοιάζει με «μια υβριδοποιημένη δομή παραδοσιακών θιβετιανών αρχιτεκτονικών χαρακτηριστικών με κομμουνιστική αισθητική που μοιάζει περισσότερο με ένα τρομακτικό κέντρο κράτησης «εξωγήινων».
Το Παλάτι Ποτάλα, το παλιό χειμερινό παλάτι της Αυτού Αγιότητας του 14ου Δαλάι Λάμα έχει επίσης μετατραπεί σε μουσείο. Με σχεδόν 800 αισθητήρες τοποθετημένους γύρω από το παλάτι, πολλαπλά εργαλεία παρακολούθησης και εννέα χιλιόμετρα καλωδίων οπτικών ινών εγκατεστημένα στο εσωτερικό του, ο ιερός χώρος των Θιβετιανών έχει μετατραπεί σε θέαμα. Σήμερα, το Potala Palace έχει μετατραπεί σε τουριστικό αξιοθέατο. Τα μέσα ενημέρωσης που χρηματοδοτούνται από το κράτος και οι Κινέζοι γραφειοκράτες χρησιμοποιούν την Ποτάλα ως το παιδί της αφίσας για τον κινεζικό τουρισμό Χαν. Αυτό, μαζί με τη μουσειοποίηση του παλατιού, είναι προσπάθειες να διαγραφεί το παρελθόν και η θρησκευτική και πολιτιστική σημασία της θιβετιανής δομής.
Οι εκθέσεις αποτελούν επίσης μέρος αυτού του κινεζικού έργου για να σβήσει την αφήγησή του για το Θιβέτ. Για παράδειγμα, μια έκθεση «που αντανακλά την κοινωνική πρόοδο του Xizang που επιτεύχθηκε επί επτά δεκαετίες και γιορτάζει την πολιτιστική ποικιλομορφία στη «στέγη του κόσμου» πραγματοποιήθηκε στο Πολιτιστικό Παλάτι των Εθνοτήτων στο Πεκίνο, που συμπίπτει με την 70η επέτειο της «ειρηνικής απελευθέρωσης του Xizang». . Πιο πρόσφατα, αναφορές αναφέρουν ότι μια έκθεση αφηρημένης τέχνης στη Λάσα παρουσίαζε «την επικοινωνία και την ενσωμάτωση του κινεζικού και του θιβετιανού πολιτισμού μετά την ειρηνική απελευθέρωση του Θιβέτ».
Η διαδρομή με το μουσείο δεν περιορίζεται στο Θιβέτ. Πρόσφατα, το φημισμένο Palace Museum της Κίνας άρχισε να εκθέτει αντικείμενα στο Χονγκ Κονγκ και το μουσείο Xinjiang, στο Urumqi της Αυτόνομης Περιφέρειας Xinjiang χτίστηκε με έμφαση στην «ιστορία και τα λαϊκά έθιμα στο Xinjiang».
Εδώ, αναλύουμε αυτήν την ενδιαφέρουσα εξέλιξη από τρεις οπτικές γωνίες. Πρώτον, αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό ως μέρος του ευρύτερου σχεδίου της Κίνας να γίνει «μουσειακή δύναμη». Σύμφωνα με τον Economist, η Κίνα χτίζει μουσεία με φρενήρεις ρυθμούς. το 2000 είχε λιγότερες από 1.200 από αυτές και μέχρι το τέλος του 2021 ήταν σχεδόν πενταπλάσιοι. Ο στόχος είναι να επηρεαστεί η γραφή και η αντίληψη της ιστορίας που θα λειτουργήσει ως βοήθημα για τη διακυβέρνηση «αστατικών» εδαφών όπως το Θιβέτ και το Σιντζιάνγκ. Σύμφωνα με δημοσίευμα της DW, το σχέδιο εργασίας της Εθνικής Διοίκησης Πολιτιστικής Κληρονομιάς για την περίοδο 2016-2020 είχε ως στόχο να χτιστεί ένα μουσείο για κάθε 250.000 άτομα μέχρι το 2020.