Από την ημέρα που ανακοινώθηκε η εκδήλωση με βασικούς ομιλητές τον καθηγητή κ. Ιωάννη Μάζη, τον καθηγητή κ. Κωνσταντίνο Γρίβα, τον αγαπητό σε όλους μας, αεροπόρο Στέφανο Καραβίδα και τον υποψήφιο για την Προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Γιώργο Κολοκασίδη, ειλικρινά δεν βλέπαμε την ώρα και τη στιγμή.
- Γράφει ο Θεόδωρος Νικολοβγένης*
Για τον κ. Μάζη τι πρώτο και τι δεύτερο να πει κάποιος. Προσωπικά ξεκινήσαμε να παρακολουθούμε τον δημόσιο λόγο του πριν δύο χρόνια με τα γεγονότα του Έβρου[1] και συνεχίζουμε να τον ακούμε με προσοχή. Τον συγκεκριμένο Δάσκαλο[2] τον σεβόμαστε και τον τιμούμε, όχι γιατί ο λόγος του είναι «πιασάρικος» (μάλλον στενοχωρεί με τα λεγόμενά του), αλλά κυρίως γιατί ο λόγος του είναι καθαρός και ίσιος και πολύ περισσότερο, διότι τον εξέφραζε ακόμη και στα πέτρινα χρόνια. Το έχουμε ξαναπεί, ότι μετά τα Rafale και τις φρεγάτες γίναμε όλοι λέοντες και καλά κάναμε. Αλλά ρε αδέρφια, αυτός που ορθοτομούσε το λόγο της Αληθείας έστω και μόνος ή έστω και ως ένας εκ των ολίγων, αξίζει ένα μπράβο παραπάνω. Ακόμη και μπράβο να μην θέλει κάποιος να του πει, ας μην τον λασπολογούμε.
Είναι λόγος που σπανίζει στη σύγχρονη δημοσιολογία, γιατί πολύ απλά είναι λόγος που προσπαθεί να είναι χρήσιμος κι όχι στρογγυλεμένος κι ευχάριστος. Συμφωνεί ολόκληρο το ακροατήριο μαζί του; Αναμφίβολα όχι. Αλλά σε τελική ανάλυση, αυτό ακριβώς δεν ονομάζεται δημοκρατία; Να μπορεί ο καθένας να εκφέρει την άποψή του και να μπορεί να την υποστηρίζει συζητώντας με τους διαφωνούντες με αυτήν, χωρίς ταμπελώματα και κακεντρέχειες;
Πόσο πιο γόνιμος και ωφέλιμος για την Πατρίδα, θα ήταν ένας αντίλογος στα κατά Μάζην λεγόμενα, αν αυτός γινόταν επωνύμως και με την παρουσίαση πονημάτων ή αντεπιχειρημάτων που θα προσπαθούσαν να πείσουν περί του αντιθέτου; Αναμένουμε τέτοιου είδους τιτανομαχίες ακαδημαϊκών με τον κ.Μάζη και είμαστε έτοιμοι να τις φιλοξενήσουμε στην ιστοσελίδα μας. Αλλά να γίνουν. Να γίνουν γιατί θα κερδίσουμε όλοι από αυτό. Γιατί αυτό που γίνεται τώρα, είναι απαράδεκτο. Ανώνυμες φωτοβολίδες και πυροτεχνήματα και άλματα λογικής του στυλ «επειδή ο Μάζης μιλάει για την υποκρισία της Δύσης, σημαίνει ότι ξεπλένει τον Πούτιν» μόνο τον γέλωτα προκαλούν.
Περισσότερο όμως τον σεβόμαστε εξαιτίας δύο προσωπικών περιστατικών. Θα τα αναφέρουμε σε γενικές γραμμές, παρότι δεν έχουμε λάβει την άδειά του να πράξουμε τούτο. Κάποια στιγμή πέρυσι το Μάιο, επικοινώνησε μαζί μας και μας ρώτησε αν μπορούσαμε να προχωρήσουμε σε δύο μελέτες που απαιτούσαν τεχνικές γνώσεις, αλλά κυρίως γνώσεις του εδάφους συγκεκριμένης περιοχής, με σκοπό να τις περιλάβει σε δύο πονήματά του που επρόκειτο να δημοσιεύσει σε εφημερίδα μεγάλης αναγνωσιμότητας[3]. Οι εκθέσεις ετοιμάστηκαν από την πλευρά μας και στάλθηκαν στον κ. Μάζη. Την Κυριακή που ακολούθησε, λάβαμε μήνυμα από τον καθηγητή με τα δημοσιευμένα πονήματα. Ανοίξαμε τα συνημμένα και παρατηρήσαμε γεμάτοι έκπληξη πως στην αρχή του κάθε άρθρου αναφέρονταν τα στοιχεία μας. Τον ευχαριστούμε δημοσίως και μαγκιά του, διότι θα μπορούσε να βάλει στις μελέτες μόνο το όνομά του, συνήθης τακτική πολλών ακαδημαϊκών, δυστυχώς.
Με τον κ. Γρίβα ήλθαμε σε επαφή πέρυσι εξ’ αφορμής μιας εκπομπής που είχαμε αποφασίσει να κάνουμε στο κανάλι μας με θέμα τον εκσυγχρονισμό των παλαιών οπλικών μας συστημάτων[5]. Αυτά τα legacy που ονομάζει ο ίδιος.
Βάση δεδομένων και δυνατότητα ευρείας σκέψεως με συνθετική ικανότητα. Η άποψή του για εμάς πολυτιμότατη.
Συζητήσεις επί συζητήσεων, αλλά και διαφωνίες. Μα πάντοτε γόνιμοι διάλογοι με αμοιβαίο σεβασμό και αγωνία για το μέλλον του Ελληνισμού. Και πάλι θα θέλαμε να ακούσουμε τον αντίλογο στα κατά Γρίβα λεγόμενα κι όχι αυτά που παρατηρούμε από ανώνυμα προφίλ σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Κανείς δεν διεκδικεί το αλάθητο. Διάλογος αδέρφια, γιατί χανόμαστε. Δεν περισσεύει κανείς.
Για τον αγαπητό σε όλους Στέφανο Καραβίδα, δεν θα πούμε πολλά. Είναι ένας εραστής της Κύπρου και τον ευχαριστούμε.
Πριν μια εβδομάδα ήταν καλεσμένος σε ελλαδικό τηλεοπτικό σταθμό προκειμένου να τοποθετηθεί σχετικά με τη δράση της ρωσικής πολεμικής αεροπορίας. Ξεκίνησε την παρέμβασή του, αποτίοντας φόρο τιμής στη θυσία του Ημίθεου Παλληκαρίδη η οποία εορτάζονταν την ημέρα εκείνη. Σταματούμε εδώ.
Η αγωνία και η προσμονή μας λοιπόν ήταν μεγάλη και δόξα τω Θεώ, κανείς από τους ομιλητές δεν μας άφησε παραπονεμένους.
Ήταν η πρώτη φορά μετά από πολλά, πολλά χρόνια που ακούστηκαν φράσεις όπως «αποκατάσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας», «δόγμα ενιαίου εθνικού ψυχισμού» , « να μην πέσουμε στην παγίδα του εμφυλίου διχασμού», «ο ελληνισμός έχει παγκόσμιο ρόλο» « ένα Έθνος, δύο κράτη», « δεν γίνεται να είσαι Έλληνας της Κύπρου και να υποστηρίζεις παράνομες εισβολές» και πολλά άλλα, τα οποία σε συνδυασμό με τα κυκλάμινα από την σκλαβωμένη Κερύνεια που κάποιος εκ των διοργανωτών τοποθέτησε στο πάνελ, οδήγησαν πολλούς εκ των θεατών που είχαν γεμίσει την αίθουσα, την διπλανή αίθουσα και την καφετέρια του πανεπιστημίου Λευκωσίας, μετά το πέρας την εκδήλωσης να σπεύσουν να συγχαρούν τους ομιλητές έχοντας δάκρυα στα μάτια.
Όμως η ευχάριστη έκπληξη για εμάς ήταν η ομιλία του υποψηφίου Προέδρου κ. Κολοκασίδη. Ομιλία καθαρή (χιόνι που λέμε και στην Κύπρο), χωρίς αστερίσκους και υποσημειώσεις. Η λύση του Κυπριακού είναι η αποκατάσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Τέλος.
Πριν δύο εβδομάδες, σε διαδικτυακό κανάλι μεγάλης τηλεθέασης στο οποίο ήταν προσκεκλημένος πολιτικός εκ Κύπρου ο οποίος φημολογείται ότι θα διεκδικήσει την Προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας, απέφυγε τεχνηέντως να λάβει καθαρή θέση για το Κυπριακό.
Απογοητευτήκαμε.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, ένας εκ των συμμετεχόντων στην εκπομπή έριξε την ιδέα στον καλεσμένο, να σκεφτεί μήπως ήρθε η ώρα, προκειμένου να επιτευχθεί μια Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας στην Κύπρο, να κάνουμε στην άκρη το Εθνικό Θέμα (Κυπριακό) στο οποίο δεν συμφωνούμε.
Εξερράγημεν.
Κυβέρνηση χωρίς θέση στο Εθνικό θέμα, δεν ονομάζεται Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας. Τελεία και παύλα.
Καίγεται το σπίτι μας κι εμείς θα κοιτάξουμε να συμφωνήσουμε στο ποια πλακάκια θα βάλουμε στο μπάνιο και θα αφήσουμε την πυρόσβεση στην άκρη, επειδή δεν συμφωνούμε τον τρόπο με τον οποίο θα σβήσουμε την πυρκαγιά;;;;;;
Τα πιο πάνω τα γράψαμε μέσα από την καρδιά μας και είναι η άποψή μας. Σεβαστές όλες οι γνώμες αρκεί να προσφέρονται στο δημόσιο λόγο με σεβασμό και ευγένεια. Αλλά οι καιροί που ζούμε είναι χαλεποί και πρώτ’ απ’ όλα προέχει να σώσουμε την Πατρίδα, όπως είπε κι ο γιος της καλογριάς στον Ανάλατο λίγο πριν ξεψυχήσει.
Υ.Γ: Συγχαρητήρια σε αυτόν που τοποθέτησε τα κυκλάμινα από τη σκλαβωμένη μας Κερύνεια στο πάνελ, καθώς και σε αυτόν που πίσω από τους ομιλητές τοποθέτησε τις Σημαίες σε ιστό με Σταυρό. Οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά.
Παραπομπές:
[1]: Τα γεγονότα του Έβρου το Μάρτιο του 2020, όπως επίσης εκείνα της Ναυμαχίας της Φρεγάτας ΛΗΜΝΟΣ και της προσγείωσης των F-16 της Ελλα-δικής μας (ορολογία Λάζαρου Μαύρου) τον Αύγουστο του ιδίου έτους, αποτελούν σταθμό στην εν γένη Ελληνική Ιστορία και κακώς η ηγεσία των δύο Ελληνικών κρατών δεν τα αναφέρουν όσο θα έπρεπε στο δημόσιο διάλογο. Είναι γεγονότα – παράσημο για αυτές.
[2]: Η λέξη Δάσκαλος έχει ιδιαίτερα βαρύνουσα σημασία και πάντοτε εκπέμπει σεβασμό και συστολή και προσωπικώς την προτιμούμε από τη λέξη Καθηγητής.
[3]: Εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
[4]:
*Απόφοιτος ΣΣΕ