Η Κίνα δεν μπόρεσε να επιτύχει στρατηγικές εξαγορές με τα έθνη της Νοτιοανατολικής Ασίας, καθώς οι χώρες συμπλήρωσαν τη δική τους ανάπτυξη με την οικονομική ανάπτυξη της Κίνας και μπόρεσαν να αποφύγουν τη διπλωματία της παγίδας χρέους των κομμουνιστικών εθνών.
Σε αντίθεση με τη Μαλαισία, το Βιετνάμ, την Ινδονησία, το Μπρουνέι και τις Φιλιππίνες, οι χώρες της ASEAN δεν έπεσαν θύματα κινεζικών δανείων και επέκτεισαν τις αποκλειστικές οικονομικές τους ζώνες πέρα από τις ακτές τους, έγραψε ο James Crickton σε δήλωση για την Policy Research Group (POREG).
Εν ολίγοις, τα έθνη της Νοτιοανατολικής Ασίας έδειξαν κόκκινη κάρτα στην Κίνα και τις τακτικές παγίδας του χρέους της με πλήρη ισχύ.
Επιπλέον, ο ASEAN έχει γίνει το μεγαλύτερο εμπορικό του μπλοκ σήμερα, υποδεικνύοντας τη σημασία της περιοχής στους γεωπολιτικούς υπολογισμούς.
Ωστόσο, στη Νότια Ασία και την Αφρική, η Κίνα αποτελεί πηγή αναπτυξιακής βοήθειας και οικονομικής βοήθειας προς τις φτωχές χώρες του ASEAN.
Για παράδειγμα, το Λάος και η Καμπότζη εντάχθηκαν στην Πρωτοβουλία Belt and Road και η Καμπότζη έλαβε λίγο περισσότερα από 860 εκατομμύρια δολάρια ως ΑΞΕ από την Κίνα (μέχρι το 2020), ανέφερε η POREG προσθέτοντας ότι σε αντίθεση με τη Νότια Ασία και την Αφρική, εδώ στη Νοτιοανατολική Ασία, η Κίνα δεν κατάφερε να χτυπήσει στρατηγικές εξαγορές.
Παρά την τεράστια συμβολή της στην περιφερειακή οικονομία, η Κίνα βρέθηκε να είναι η λιγότερο αξιόπιστη χώρα στην περιοχή σε μια πρόσφατη μελέτη των ελίτ της Νοτιοανατολικής Ασίας που διεξήχθη από το Ινστιτούτο ISEAS-Yusof Ishak της Σιγκαπούρης. Σύμφωνα με την ίδια μελέτη, οι ΗΠΑ είναι ο δεύτερος πιο αξιόπιστος εταίρος, μετά μόνο την Ιαπωνία, ανέφερε η The Singapore Post.
Η οικονομική επιρροή της Κίνας ξεπερνά το σεβασμό της για την κυριαρχία των χωρών της Νοτιοανατολικής Ασίας και η έκρηξη της κινεζικής οικονομικής συμμετοχής συνέπεσε με τον επεκτατισμό, ανέφερε η POREG.
Τα κράτη της Νοτιοανατολικής Ασίας θέλουν ένα ανοιχτό και χωρίς αποκλεισμούς περιφερειακό σύστημα που τους επιτρέπει να μεγιστοποιούν τις εθνικές τους ελευθερίες, ενώ η πολιτική της Κίνας έρχεται σε αντίθεση με αυτόν τον σκοπό.
Αυτό περιλαμβάνει την επιμονή της Κίνας στον περιορισμό της ξένης (δηλαδή της δυτικής) στρατιωτικής παρουσίας στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας μέσω της διαπραγμάτευσης ενός Κώδικα Συμπεριφοράς, καθώς και άλλες προσπάθειες περιορισμού της επιρροής κάποιου στην περιοχή.
Είναι δύσκολο να προσελκύσουμε τις χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας, ενώ θέτουμε σε κίνδυνο τα ιδανικά που υποστηρίζουν τον προτιμώμενο τύπο δημοκρατίας τους.