Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ, HELLAS JOURNAL, Αθήνα
«Ας τους δώσουμε το δικό μας πεδίο, με τους κινδύνους και τις ανάγκες που υπάρχουν ακόμη και γι’ αναβάθμιση σε ορισμένα συστήματα κι ας μας πουν στη συνέχεια αν θα έδιναν οι εταίροι μας άρματα μάχης ως συμβολική κίνηση στην Ουκρανία, που ήδη η Ελλάδα την έχει στηρίξει εμπράκτως»
Αυτό επισημαίνεται από στρατιωτικούς κύκλους που έχουν πλήρη γνώση τόσο του πεδίου στον Έβρο που επιχειρούν τα Leopard, όσο και του νησιωτικού ανάγλυφου που εκεί παραμένουν ως η ατσάλινη γροθιά τα παλαιότερα Μ-48 Molf αλλά και ορισμένα Μ-60.
Παράλληλα αποφάσεις σε πολιτικό επίπεδο με το προεκλογικό σκηνικό, την ρητορική και τις αντιπαραθέσεις να κινείται πολλές φορές πέριξ των εθνικών και αμυντικών θεμάτων, δεν πρόκειται να ληφθούν. Αλλά και μετά, πιθανώς, τις διπλές εκλογές η λογική και οι εισηγήσεις από τους επιτελείς που γνωρίζουν τι έχουμε και τι απαιτείται, δείχνει πως η Ελλάδα θ’ απέχει από τη συμβολική αυτή κίνηση προς την Ουκρανία, αφήνοντας χώρο σε συμμάχους που δεν τους απειλεί με πόλεμο ο γείτονάς τους.
Οι ίδιοι κύκλοι στηριζόμενοι στη ρητορική των απειλών, την επέκταση του casus belli από τη γείτονα, αλλά και προκλητικές ενέργειες στο πεδίο τονίζουν ότι δεν περισσεύει το παραμικρό, ιδίως από την στιγμή που οποιαδήποτε παραχώρηση δεν συνοδεύεται από ταυτόχρονη ανταλλαγή.
Και αυτό έχει γίνει πάθημα μετά την ανταλλαγή των πρώτων Marder 1 A3 που ο Στρατός Ξηράς παραμένει έως αυτή την ώρα με 14 και λέγεται ότι τ’ άλλα 6 χρωστούμενα βρίσκονται καθ’ οδόν.
Αλλά και με το γεγονός πως ο αριθμός 40 φαίνεται να είναι ο καταληκτικός για τα Τεθωρακισμένα Οχήματα Μάχης Marder που αφορούν την Ελλάδα και ότι απόθεμα υπάρχει στις γερμανικές αποθήκες, επαναφέρεται σε επιχειρησιακή κατάσταση ώστε ν’ αποσταλεί στην Ουκρανία, η οποία ζητά ολοένα και περισσότερα δυτικά όπλα για να ενισχύσει την άμυνά της απέναντι στην Ρωσική εισβολή, τα δεδομένα φανερώνουν την αποδυνάμωση ενός ιδανικού σχεδίου που θα βοηθούσε σημαντικά στην αλλαγή της βαλτομένης σελίδας του Μηχανοκίνητου Πεζικού που παραμένει με προχυμένα ΤΟΜΑ εδώ και δεκαετίες.
Η Αθήνα έχει άλλα 20 ΜΒΡ-1 σε ετοιμότητα παραχώρησης στην Ουκρανία αλλά με δεδομένο πως ανάλογος αριθμός Marder θα φτάσει στην Ελλάδα.
Την ίδια στιγμή εκείνο που μπορεί κανείς να παρατηρήσει είναι ότι οι Ουκρανοί δεν ζητούν πλέον μέσα σοβιετικής τεχνολογίας που τα γνωρίζουν, αλλά δυτικά ακόμη κι αν δεν έχουν την τεχνογνωσία, τις υποδομές, την εκπαίδευση και την κουλτούρα της συντήρησης που έχουν όλες οι χώρες κράτη μέλη του ΝΑΤΟ.
Πάντως άγνωστο παραμένει τι θα γίνει μετά τις εκλογές καθώς ένα πρόγραμμα που είχε συνδεθεί με την αλλαγή σελίδας του Μηχανοκίνητου Πεζικού, κατέβηκε την βαθμίδα προτεραιότητας ώστε να συζητηθεί εκτενώς και με μεγαλύτερες λεπτομέρειες με τους Γερμανούς που έχουν προτείνει νέα Τεθωρακισμένα Οχήματα Μάχης για τον Στρατό Ξηράς, με ταυτόχρονη μερική αναβάθμιση των υφιστάμενων Leopard.
Πάνω σε αυτό το «κενό» φαίνεται ότι έχουν πατήσει κι άλλοι ενδιαφερόμενοι για να προτείνουν την δική τους λύση για το μέλλον του Μηχανοκίνητου Πεζικού, παρουσιάζοντας Τεθωρακισμένα είτε τροχοφόρα, είτε ερπυστριοφόρα.
Όμως εκείνο που φέρεται να ενδιαφέρει την κυβέρνηση, είναι πως την επομένη των εκλογών εφόσον διατηρήσει την ηγεσία της χώρας, είναι η επένδυση που προτάθηκε προ μηνών από τους Γερμανούς, με την μεταφορά εργοστασίου και γραμμής παραγωγής Τεθωρακισμένων Οχημάτων στη Β. Ελλάδα, για να συνδέσει έναν ακόμη κρίκο της αμυντικής βιομηχανίας η οποία ομολογουμένως μένει σε πολλές περιπτώσεις εξοπλιστικών, εκτός παιχνιδιού…