Μια μελανιά αναπτύσσεται όταν ένας τραυματισμός δεν “σπάει” την επιφάνεια του δέρματος, αλλά ακόμη και έτσι καταφέρνει να προκαλέσει σπάσιμο στα μικρά αιμοφόρα αγγεία ακριβώς κάτω από την επιφάνεια του δέρματος, οδηγώντας σε διαρροή αίματος στον περιβάλλοντα ιστό.
Ειδικότερα
Οι μελανιές ονομάζονται επίσης μώλωπες.
Οι περισσότερες μελανιές επουλώνονται χωρίς ιατρική θεραπεία, ενώ είναι φυσιολογικό να αλλάζουν χρώμα ή ακόμη να προκαλείται και φαγούρα μέχρι την επούλωσή τους.
Μια μελανιά θα φαίνεται διαφορετική ανάλογα με το χρώμα του δέρματος του ατόμου και ενδεχομένως να είναι πιο δύσκολο να προσδιοριστεί σε σκουρότερες επιδερμίδες. Σε γενικές γραμμές, οι μελανιές εμφανίζονται ως αποχρωματισμένα ή πιο σκούρα μπαλώματα στο δέρμα.
Οι μελανιές μπορεί να φαίνονται κόκκινες ή μοβ όταν εμφανίζονται για πρώτη φορά, ενώ αλλάζουν σε κίτρινες – πράσινες καθώς επουλώνονται. Σε αυτό το στάδιο είναι και που μπορεί να αρχίσει η φαγούρα.
Οι μύες και τα οστά ενδέχεται επίσης να μελανιάσουν. Οι μελανιές μπορεί να προκαλέσουν πρήξιμο στις γύρω περιοχές, πληγή ή να τις κάνουν σκληρότερες. Ένας μελανιασμένος μυς μπορεί να προκαλέσει μειωμένη κίνηση, ενώ πιο σοβαρές μελανιές ή αιματώματα, μπορεί να οδηγήσουν στον σχηματισμό ενός πιο μεγάλου, πρησμένου και επώδυνου χτυπήματος.
Γιατί οι μελανιές προκαλούν φαγούρα;
Οι ερευνητές δεν έχουν καθορίσει γιατί μερικές μελανιές προκαλούν φαγούρα. Οι παράγοντες που συμβάλλουν σε αυτό ενδέχεται να περιλαμβάνουν το ξηρό δέρμα και την ίδια τη διαδικασία επούλωσης.
Το ξηρό δέρμα είναι συχνά και αιτία φαγούρας. Εάν τα άτομα με ξηρό δέρμα αναπτύξουν μια μελανιά, η περιοχή μπορεί να γίνει πολύ ευαίσθητη και επώδυνη. Εάν δεν ενυδατώσουν το ξηρό δέρμα όπου έχει παρουσιαστεί η μελανιά, αυτή μπορεί να προκαλέσει φαγούρα.
Οι ηλικιωμένοι μπορεί να είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι σε φαγούρα που προκαλείται από μώλωπες, δεδομένου ότι τείνουν να αναπτύσσουν μώλωπες πιο εύκολα ενώ είναι και πιθανότερο να έχουν ξηρό δέρμα.
Μια μελανιά που κρατά πολύ σε διάρκεια παραμένοντας για μεγαλύτερα διαστήματα στα χέρια και τους ώμους, ονομάζεται ακτινική πορφύρα.
Τις περισσότερες φορές παρατηρείται σε ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας και συνήθως αναπτύσσεται λόγω λεπτού δέρματος, εξασθενημένων αιμοφόρων αγγείων και χρήσης στεροειδών και αντιπηκτικών, όπως η κουμαδίνη και το αλκοόλ. Τα άτομα με ξηρό δέρμα μπορεί να αναπτύξουν μελανιές με φαγούρα.
Οι μελανιές είναι ένα είδος τραύματος γνωστό ως τραύμα πίεσης. Σύμφωνα με ένα άρθρο του 2015 στο doverpress.com, ο κνησμός είναι μια τυπική θεραπευτική απάντηση για όλους τους τύπους των πληγών.
Οι ειδικοί λένε ότι η ισταμίνη, την οποία το σώμα απελευθερώνει ως θεραπεία σε πληγές, καθώς και τα υψηλά επίπεδα χολερυθρίνης, η οποία μπορεί επίσης να αυξηθεί καθώς οι πληγές επουλώνονται, μπορεί να προκαλέσουν κνησμό.
Μερικές φορές, οι μελανιές αναπτύσσονται ως αποτέλεσμα μιας φαγούρας. Παραδείγματος χάριν, μερικοί άνθρωποι είναι τόσο ευαίσθητοι στα τσιμπήματα από τα κουνούπια, τα ζωύφια ή άλλα παράσιτα, που γρατζουνούν το δέρμα τους αρκετά σκληρά ώστε αυτό να εμφανίσει μελανιές.
Μπορεί να είναι σημάδι μόλυνσης;
Μια μελανιά με φαγούρα δεν αποτελεί συνήθως σημάδι της μόλυνσης.
Οι ειδικοί κατατάσσουν τον αυξανόμενο πόνο, το πρήξιμο, την επέκταση του αποχρωματισμού του δέρματος και της αίσθησης αδιαθεσίας στα βασικά σημάδια λοίμωξης του τραύματος. Δεν αναφέρουν σε αυτά τη φαγούρα.
Επιπλέον, ενώ πολλές διαφορετικές λοιμώξεις, όπως η κυτταρίτιδα, η θυλακίτιδα και η ανεμοβλογιά μπορεί να επηρεάσουν το δέρμα, αυτά δεν μοιάζουν με μελανιές.
Σύμφωνα με την Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία, ο κνησμός μπορεί να συνδέεται με σοβαρές ασθένειες, όπως η λευχαιμία και ο καρκίνος των κυττάρων του αίματος. Ωστόσο, όταν ένα άτομο έχει λευχαιμία ή καρκίνο του αίματος, έχει συνήθως φαγούρα σε όλο το σώμα του, όχι μόνο σε ένα σημείο. Δεν εντοπίζει αυτό το είδος φαγούρας πάνω σε κάποιο εξάνθημα, μελανιά ή ξηρό δέρμα.
Πώς να αντιμετωπίσουμε μια μελανιά που προκαλεί φαγούρα
Η βασική αντιμετώπιση για μελανιές, είτε με φαγούρα είτε χωρίς, περιλαμβάνει:
Ανάπαυση και ανύψωση της μελανιασιασμένης περιοχής, αν είναι δυνατόν και άνετο για το άτομο
Τοποθέτηση πάγου στο σημείο για τις πρώτες 2 ημέρες μετά τον τραυματισμό
Εφαρμογή θερμότητας στον τραυματισμό μετά από 48 ώρες
Λήψη μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων για ανακούφιση από τον πόνο, αν χρειαστεί
Περαιτέρω τακτικές θεραπείας που μπορεί να ωφελήσουν μια μελανιά που προκαλεί φαγούρα:
Πλύσιμο της μελανιασιασμένης περιοχής με ζεστό, όχι καυτό, νερό
Χρήση ήπιου, μη ερεθιστικού σαπουνιού
Εφαρμογή καταπραϋντικών λοσιόν για τη θεραπεία του ξηρού δέρματος και την ανακούφιση της φαγούρας
Λήψη μη συνταγογραφούμενων αντιισταμινικών, εάν χρειαστεί
Εξάνθημα που προκαλεί φαγούρα με μώλωπες
Οι άνθρωποι που έχουν κάτι που φαίνεται ως μελανιά που προκαλεί φαγούρα, αλλά δεν έχουν κάποιον λογικό λόγο για να εμφανίσουν μελανιά, μπορεί να έχουν μια νόσο του δέρματος που προκαλεί εξάνθημα.
Για παράδειγμα, δερματικές παθήσεις, όπως το έκζεμα ή η ατοπική δερματίτιδα μπορεί να οδηγήσουν σε εξανθήματα, τα οποία με τη σειρά τους προκαλούν τόση φαγούρα που οι άνθρωποι προκαλούν μόνοι τους μελανιές στον εαυτό τους, από το ξύσιμο ή το τρίψιμο.
Η κατάσταση αυτή μπορεί επίσης να προκαλέσει στο δέρμα αποχρωματισμό με την πάροδο του χρόνου, με αποτέλεσμα η πληγείσα περιοχή να καταλήξει να μοιάζει περισσότερο με μελανιά παρά με εξάνθημα.
Η ψωρίαση είναι μια ακόμη συχνή ασθένεια του δέρματος. Σύμφωνα με το Εθνικό Ίδρυμα Ψωρίασης των ΗΠΑ, το 2014 περισσότεροι από 8 εκατομμύρια άνθρωποι της χώρας είχαν ψωρίαση. Η ψωρίαση μπορεί επίσης να προκαλέσει φαγούρα σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος, ιδιαίτερα στα γόνατα, στους αγκώνες και στο τριχωτό της κεφαλής.
Πότε να επικοινωνήσουμε με τον γιατρό
Η πλειοψηφία των μελανιών επουλώνονται χωρίς ιατρική αντιμετώπιση. Ωστόσο, ενδείξεις ότι χρειάζεται να επικοινωνήσει κανείς με τον γιατρό του για θεραπεία είναι οι παρακάτω:
Συχνοί μώλωπες χωρίς προφανή λόγο
Μια μελανιά που διαρκεί για περισσότερο από 2 εβδομάδες χωρίς μεγάλη βελτίωση
Ανάπτυξη σημαδιών λοίμωξης, όπως η αύξηση της ερυθρότητας ή κάποιο οίδημα, γύρω από τη μελανιά
Ο έντονος πόνος ή η πίεση στην τραυματισμένη περιοχή μπορεί να σημαίνει ότι το άτομο πάσχει από μια σοβαρή νόσο που ονομάζεται σύνδρομο διαμερίσματος, το οποίο απαιτεί άμεση ιατρική αντιμετώπιση.
Συμπερασματικά, οι μελανιές είναι πολύ συχνοί τραυματισμοί που γενικά επουλώνονται από μόνες τους χωρίς ιατρική θεραπεία. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας επούλωσης, είναι φυσιολογικό να αλλάξουν χρώμα ενώ μερικοί άνθρωποι μπορεί να εμφανίσουν και κνησμό. Οι ειδικοί δεν έχουν καθορίσει μια συγκεκριμένη αιτία της φαγούρας αυτής, αν και παράγοντές της μπορεί να είναι και το ξηρό δέρμα και η φυσική διαδικασία επούλωσης.
Ορισμένες δερματικές παθήσεις, όπως το έκζεμα ή η ψωρίαση, μπορεί να προκαλέσουν εξανθήματα που οι άνθρωποι ενδέχεται να συγχέουν με μελανιές. Είναι επίσης πιθανό μερικοί να παρουσιάσουν μελανιές μετά από έντονο ξύσιμο του δέρματός τους λόγω μιας άλλης κατάστασης, όπως ένα δάγκωμα εντόμων ή έκζεμα.
Όποιος έχει μελανιές που φαίνονται ασυνήθιστες, μολυσμένες ή πολύ επώδυνες, χρειάζεται να επισκεφτεί τον γιατρό.