Η εκτέλεση του δημοσιογράφου Σωκράτη Γκιόλια, μια ημέρα σαν σήμερα, πριν από 13 χρόνια, έξω από το σπίτι του στην Ηλιούπολη, είναι μια από τις πιο σκοτεινές υποθέσεις, στα αστυνομικά χρονικά, με πάρα πολλά θολά σημεία. Είναι από αυτές τις υποθέσεις που σίγουρα θα έχετε ακούσει κάποιον λέει πως «σίγουρα ξέρει γιατί του το είπε ο τάδε». Είναι δεδομένο πως μια τέτοια υπόθεση θα προκαλούσε «έκρηξη» θεωριών σχετικά με το τι συνέβη. Το κείμενο ανάληψης από τη «Σέχτα Επανασταστών» θεωρητικά θα έλυνε πολλές από τις απορίες που δημιουργήθηκαν τότε. Αλλά δεν έγινε έτσι. Απαντήσεις θα μπορούσαν να είχαν δώσει οι ίδιοι οι δράστες αλλά δε συνελήφθησαν ποτέ. Ή μήπως συνελήφθησαν;
Ο υπερδραστήριος Σωκράτης Γκιόλιας
Ο Σωκράτης Γκιόλιας, ήταν παιδί πολύτεκνης οικογένειας. Είχε γεννηθεί στη Γερμανία στις 13 Φεβρουαρίου 1973 στη Γερμανία και η οικογένειά του μετακόμισε στην Αθήνα, όπου και μεγάλωσε. Τελείωσε το Εργαστήρι Δημοσιογραφίας και από την ηλικία των 19 ετών, έκανε την πρώτη του προσπάθεια να μπει στο δημοσιογραφικό επάγγελμα με πρακτική στο ραδιόφωνο του ΑΝΤ1.
Το 1992 είχε μια συνάντηση που θα του άλλαζε τη ζωή. Γνωρίστηκε με τον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο από τον οποίο ζήτησε να τον προσλάβει να δουλέψει στην «Κίτρινος Τύπος» που τότε προβαλλόταν από το New Channel. Η συνεργασία ανάμεσα στους δυο ξεκίνησε και αργότερα ο Γκιόλιας ανέλαβε την αρχισυνταξία των εκπομπών «Ζούγκλα» και «Κίτρινος Τύπος». Έμεινε εκεί έως το 2008, οπότε και διαφωνώντας με τον παρουσιαστή αποχώρησε.
Στην πραγματικότητα αυτή η διαφωνία είχε και δυο άλλες πτυχές. Η μία ήταν το δημοφιλές τότε blog troktiko αλλά και η εφημερίδα «Πρώτο Θέμα». Η «κόντρα» ανάμεσα σε Μάκη Τριανταφυλλόπου και Θέμο Αναστασιάδη είχε, ουσιαστικά ανάγκασε τον Γκιόλια να επιλέξει πλευρά και αυτή ήταν του Θέμου Αναστασιάδη.
Στη συνέχεια (από το 2008) ο Γκιόλιας έγινε σύμβουλος επικοινωνίας στο γραφείο του επιχειρηματία Δημήτρη Κοντομηνά και γενικός διευθυντής του ραδιοφωνικού σταθμού «Θέμα 9,89» από το 2009. Όλη αυτή η πορεία, ωστόσο, σταμάτησε με άγριο και αιματηρό τρόπο το πρωί της 19ης Ιουλίου 2010.
Σύμφωνα με τα όσα έγιναν γνωστά, περίπου στις 5:30 το πρωί εκείνη την ημέρας ένας άγνωστος χτύπησε το κουδούνι του Σωκράτη Γκιόλια και του είπε πως κάποιος προσπαθεί να του κλέψει το αυτοκίνητο. Ο άτυχος δημοσιογράφος, προφανώς μέσα στον ύπνο του δεν το πολυσκέφτηκε (ίσως εκεί και να πόνταραν και οι δράστες) και αφού είδε από το θυροτηλέφωνο ότι ο άνδρας ήταν ντυμένος αστυνομικός κατέβηκε στην είσοδο. Λίγες στιγμές αργότερα ο δημοσιογράφος σωριαζόταν νεκρός. Ο ιατροδικαστής που τον εξέτασε είπε πως δέχθηκε 13 σφαίρες! Οι περισσότερες τον βρήκαν στην πλάτη που σημαίνει πως οι δράστες που τον πυροβόλησαν ήταν πίσω από την είσοδο της πολυκατοικίας και ο Γκιόλιας δεν τους είδε ποτέ. Επιπλέον, για να είναι σίγουροι πως δεν θα επιζούσε, οι δράστες τον πυροβόλησαν και τρεις φορές στο κεφάλι.
Συνελήφθησαν ή όχι οι δράστες;
Από την έρευνα στα εγκληματολογικά εργαστήρια της ΕΛ.ΑΣ. προέκυψε πως τα δυο όπλα που έκοψαν το νήμα της ζωή του Γκιόλια ήταν όπλα «σφραγίδες». Τα είχε χρησιμοποιήσει η οργάνωση «Σέχτα Επαναστατών». Λίγες ημέρες αργότερα, ήρθε και η επιβεβαίωση καθώς το κείμενο με το οποίο η οργάνωση αναλάμβανε την ευθύνη δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Τα Νέα».
Μέχρι και σήμερα, θεωρητικά, κανείς από τους δράστες της δολοφονικής επίθεσης κατά του Γκιόλια δεν έχει συλληφθεί. Το «θεωρητικά», προφανώς και δεν μπήκε τυχαία στη συγκεκριμένη φράση. Μέχρι και πριν μερικά χρόνια στην αντιτρομοκρατική θεωρούσαν πως οι δράστες απλά συνελήφθησαν για… άλλες υποθέσεις. Ουσιαστικά συνέδεσαν τη «Σέχτα» με μια άλλη οργάνωση που δρούσε εκείνη την περίοδο αν και ποτέ δεν αποδείχθηκε κάτι. Το μόνο ισχυρό στοιχείο είναι πως η δολοφονία του Γκιόλια ήταν το τελευταίο χτύπημα της συγκεκριμένης οργάνωσης (είχαν προηγηθεί τρία ακόμα) που «σίγησε» μετά από συλλήψεις που έγιναν για άλλες υποθέσεις.
Επιπλέον, όπως συμβαίνει, συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις υπήρξε και η θεωρία των συγκοινωνούντων δοχείων ανάμεσα σε μέλη οργανώσεων αντάρτικου πόλης και ποινικών οι οποίοι από κοινού έδρασαν με εντολή κάποιού τρίτου προκειμένου να βγει από τη μέση ο Γκιόλιας!
Αυτό που ίσως έχει περισσότερη αξία είναι πως όπως προέκυψε από γραφολογική ανάλυση της ΕΛ.ΑΣ. στη συγκεκριμένη προκήρυξη της «Σέχτας», «είναι γραμμένη με διαφορετική γραμματοσειρά, σε αντίθεση με τις τρεις πρώτες, ενώ η εικόνα του κειμένου είναι εντελώς διαφορετική». Ακόμη επισημαινόταν ότι δεν υπάρχουν στοιχεία που να δείχνουν ίδια προέλευση με τα άλλα τρία κείμενα της οργάνωσης.
Αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ., στην προσπάθεια τους να λύσουν τον γρίφο της δολοφονίας Γκιόλια, δεν εγκατέλειψαν την υπόθεση. Τη διετία 2015-2016 έλαβαν δεκάδες καταθέσεις από άτομα του στενού συγγενικού, φιλικού και επαγγελματικού περιβάλλοντος του άτυχου δημοσιογράφου. Οι περισσότεροι έκαναν λόγο (με σχετική σιγουριά), μάλιστα, για «συμβόλαιο θανάτου» και «έδειχναν» προς την κατεύθυνση ενός «ιδιώτη, παλιού συνεργάτη του Γκιόλια, που είχε γνωριμίες με αντιεξουσιαστές και ποινικούς».