Λευκή και αστραφτερή, αγκαλιά με τα γαλαζοπράσινα νερά του κλειστού, προστατευόμενου κόλπου, η Παροικιά απλώνεται γενναιόδωρη μπροστά στα μάτια του ταξιδιώτη. Πρώτος σταθμός στη ζωή της γνωριμίας με το σύμπλεγμα των Κυκλάδων για αμέτρητους ανθρώπους, βιβλίο αναμνήσεων, προσκλητήριο για νέες εμπειρίες, παγκόσμια γνωστή και πολλά υποσχόμενη.
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ
Στο λιμάνι επικρατεί ένας μικρός χαμός. Η άφιξη πολλών επιβατικών πλοίων στο λιμάνι της Πάρου, σχεδόν την ίδια ώρα, ή με μικρή χρονική απόσταση μεταξύ τους, δημιουργεί την αίσθηση δύσκολου γρίφου. Αυτοκίνητα, φορτηγά, δεκάδες ή και εκατοντάδες επιβάτες με τις τροχήλατες, χρωματιστές βαλίτσες σφιχτά κρατημένες, μπερδεύονται σε μια από τις πιο ενδιαφέρουσες εικόνες της μοντέρνας ζωής των Κυκλάδων. Κι όμως, η εμπειρία των εργαζόμενων στους προβλήτες κάνει την κατάσταση άμεσα διαχειρίσιμη. Μισή ώρα αργότερα και αφού όλα τα πλοία έχουν συνεχίσει το δρόμο τους για τα επόμενα λιμάνια, έχει επανέλθει η κανονική ροή της ζωής της Παροικιάς. Στο πεζούλι του Μύλου, σήμα κατατεθέν, τόπος αναμονής, ραντεβού αλλά και προσωρινού ύπνου παλαιότερα για αμέτρητους ταξιδιώτες, κάθονται λίγοι πια τουρίστες, περιμένοντας την παραλαβή τους από τα τράνσφερ βανάκια τα οποία κόλλησαν για λίγα λεπτά στην κίνηση του περιφερειακού. Τα καφέ μπροστά και κοντά στο λιμάνι είναι μονίμως γεμάτα κόσμο, ανθρώπους που εναλλάσσονται διαρκώς, μέσα σε ένα καλοκαιρινό βουητό, σαν μελίσσια έξω από την κυψέλη τους, απολαμβάνοντας πρωινά, ωραίους καφέδες, φρεσκοστυμμένους χυμούς και όλη τη ζωντάνια των στιγμών.
ΠΑΡΟΙΚΙΑ
Ένας υπέροχος συνδυασμός μοντέρνου κυκλαδίτικου τρόπου ζωής, παραδοσιακής αρχιτεκτονικής, ιστορικότητας, θρησκευτικότητας αλλά και πλούσιας αρχαιολογικής αξίας, είναι η πρωτεύουσα της Πάρου. Κτισμένη στη θέση της αρχαίας πόλης, κοιτώντας δυτικά, η Παροικιά ζει τα τελευταία χρόνια μια φρενήρη λατρεία από τους πιστούς της επισκέπτες αλλά και από αμέτρητους νέους, οδηγώντας τον οικισμό να αρχίσει να απλώνεται σταδιακά στα γύρω υψώματα, διατηρώντας βέβαια το χρώμα και τη βασική κυκλαδική αρχιτεκτονική, όσο γίνεται. Το παράλιο μέτωπο, από το λιμάνι μέχρι νότια, το παρεκκλήσι της Αγίας Άννης και τα δημόσια κτίρια του δημαρχείου και της διεύθυνσης της αστυνομίας στο, τόσο 60’s, ύψωμα, φιλοξενεί υπέροχα καταστήματα εστίασης, μπαρ και εστιατόρια, σε δύο επίπεδα, από το ύψος σχεδόν της θάλασσας μέχρι έναν ή και δύο ορόφους πιο ψηλά, εκμεταλλευόμενα τη μορφολογία του εδάφους, μοιραζόμενα ισάξια τη θέα δυτικά, προς τις διάσημες «Πόρτες», το βραχώδες σύμπλεγμα στην είσοδο του όρμου της Παροικιάς, το θεαματικό ηλιοβασίλεμα και τις καλλίγραμμες σιλουέτες από τους ψηλούς και υγιείς φοίνικες. Ο συνδυασμός της λευκότητας των κτιρίων με τα πευκόφυτα σημεία του οικισμού αλλά και το υπέροχο άλσος δίπλα στον πιο διάσημο Ιερό Ναό της Παναγίας της Εκατονταπυλιανής, πλάθουν μια εικόνα βγαλμένη κατευθείαν από διαχρονικά διαφημιστικά του ΕΟΤ.
Μέσα στα στενά αλλά και πιο πλατειά σοκάκια της Χώρας, η ονειρεμένη αίσθηση των Κυκλάδων, με τις πεζούλες, τις αμέτρητες λαμπερές εκκλησίες, τα λουλούδια, τις μικρές πλατείες, τα όμορφα καταστήματα, τα καφέ και τα ταβερνεία και εστιατόρια, χαλαρώνει το βηματισμό, αυξάνει την ορμόνη της ευτυχίας, δημιουργεί απολαυστικές εικόνες στο συνειδητό και στο υποσυνείδητο. Η αισθητική μπλέκει όμορφα με την ιστορικότητα της Παροικιάς, από το Αρχαίο Νεκροταφείο το οποίο φέρεται να λειτουργούσε από τον 8ο μέχρι το 2ο π.Χ. αιώνα, το ελληνιστικό κεραμικό εργαστήριο στη θέση «Θολάκια» στον περιφερειακό δρόμο, το «Καστροβούνι» με οικίες της ελληνιστικής περιόδου με ψηφιδωτά δάπεδα, τη θέση «Άγιος Παντελεήμων» κοντά στο μουσείο με πλήθος ευρημάτων από την ιστορία της Παροικιάς μέσα στους αιώνες, αλλά και το Κάστρο μέσα στα στενά και, φυσικά, την εκκλησία της Παναγίας της Εκατονταπυλιανής.
ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΕΚΑΤΟΝΤΑΠΥΛΙΑΝΗ
Χτισμένη σύμφωνα με την παράδοση από τον Μέγα Κωνσταντίνο ως εκπλήρωση της επιθυμίας της μητέρας του, Αγίας Ελένης, μετά από τάμα της προς την Παναγία η Οποία την έσωσε από μεγάλη θαλασσοταραχή και την έφερε στην Πάρο κατά τη διάρκεια ταξιδιού της προς τους Άγιους Τόπους, η Παναγία η Εκατονταπυλιανή ανήκει στα σημαντικότερα παλαιοχριστιανικά μνημεία της ελληνικής επικράτειας. Μετά από διάφορες μετατροπές και προσθήκες στο πέρασμα των αιώνων, το κτιριακό συγκρότημα είναι πια ένα μικτό αρχιτεκτόνημα με παλαιοχριστιανικά, βυζαντινά αλλά και μεταβυζαντινά στοιχεία, κάνοντάς την μια ιδανική περίπτωση μελέτης. Το όνομά της χρησιμοποιείται από τα μέσα του 16ου αιώνα, όπου, σύμφωνα με την παράδοση 99 πύλες (πόρτες) είναι φανερές ενώ η 100ή θα φανερωθεί με το άνοιγμα αντίστοιχης μυστικής πόρτας στην Αγιά Σοφιά.
Το επιβλητικό, λευκό, προστατευόμενο σαν φρούριο, κτίριο, αλλάζει με την είσοδο στην αυλή. Πέτρα, χώμα, υπέροχα δέντρα με πηχτή σκιά, διάδρομοι, καμάρες, μικρότεροι ναοί, το Βυζαντινό Μουσείο με σημαντικά εκθέματα, δροσερές γωνιές και «μυστικά» περάσματα, συνθέτουν ένα σκηνικό σχεδόν μυθιστορηματικό. Το αρχιτεκτονικό θαύμα του κυρίως ναού, συμπληρώνεται από το παρακείμενο Βαπτιστήριο, ένα δωμάτιο η ιερότητα του οποίου σαγηνεύει με το πρώτο βήμα μέσα στη δροσιά του. Αλλά και ο Γυναικωνίτης, πετρόκτιστος, στιβαρός και ασφαλής, προσφέρει μια εκπληκτική άποψη του Ναού από ψηλά. Περπατώντας ήσυχα στο πλακόστρωτο προς την έξοδο, συλλαμβάνοντας με την άκρη του ματιού το αθόρυβο ανέμισμα του ράσου ενός κληρικού καθώς κινείται αθόρυβα, νιώθει κανείς πως μόλις ολοκλήρωσε μια όμορφη και πολύ σημαντική επίσκεψη στον κόσμο της εσωτερικότητας και της γαλήνης.
ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ
Κοσμοπολίτικη είναι πια η Παροικιά, καθαρή, συμμαζεμένη, αισθητικά άρτια, χωρίς παραφωνίες. Δίνει από την πρώτη στιγμή την αίσθηση της ολότητας της φιλοσοφίας των Κυκλάδων. Όμορφοι άνθρωποι, όμορφα ντυμένοι, ήσυχα αλλά και με ενθουσιασμό, κινούνται στα σκιερά σοκάκια, κάθονται στα δροσερά καφέ, στο Τρίστρατο, δίπλα στην οικία όπου απεβίωσε η Μαντώ Μαυρογένους, μπερδεύουν τα χρώματα και τους βηματισμούς τους δίπλα στο Φράγκικο Κάστρο θαυμάζοντας την «τέτρις» αρχιτεκτονική του, κάθονται στη σκιά από τις πανέμορφες καμάρες του παρεκκλήσιου της Κοίμισης της Θεοτόκου με θέα το λιμάνι, θαυμάζουν τα τέλεια συντηρημένα αρχοντικά ιστορικών οικογενειών της Παροικιάς. Μικρές όμορφες μπουτίκ ρούχων βρίσκονται σχεδόν σε κάθε γωνιά, στολίζοντας και αυτές με την αισθητική τους το σύνολο.
ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ
Σαν ναυαρχίδα της αλλαγής και της μεταμόρφωσης του τουρισμού σε ένα διαφορετικό, πιο ξεκάθαρο, πιο ασφαλές και πιο επαγγελματικό επίπεδο, η Παροικιά μοιάζει να οδηγεί στις εξελίξεις. Δεν είναι πια απλώς το λιμάνι. Δεν έχει μόνο το διαμετακομιστικό ρόλο των island hoppers, την άφιξη και την αναχώρηση των επισκεπτών της Πάρου. Είναι η ίδια ο προορισμός, η διαμονή, οι γεύσεις, τα φώτα, οι βόλτες, οι μυρωδιές, η διασκέδαση, η κουλτούρα, η μουσική και ο πολιτισμός. Και φυσικά το απόλυτο ορμητήριο για την εξερεύνηση ολόκληρου του νησιού.