Γιατί η Ελλάδα δεν έστειλε τους S-300 στην Ουκρανία.
Γραφει ο Δήμος Βερύκιος από το ieidiseis.gr
Με το 75% των Ελλήνων να δηλώνει αντίθετο στην διάθεση πολεμικού υλικού στην Ουκρανία, η κυβέρνηση έκανε πίσω και δεν υπέκυψε στις πιέσεις των Αμερικανών για διάθεση των αντιαεροπορικών ρωσικής κατασκευής στην Ουκρανία…
Το παραπάνω αίτημα υποβλήθηκε μετ´ επιτάσεως στην Αθήνα από την Ουάσιγκτον. Ωστόσο η Αθήνα ξεκαθάρισε ότι επειδή έχει ήδη διαθέσει μια συστοιχία ΠΑΤΡΙΟΤ στην Σαουδική Αραβία δεν έχει την δυνατότητα θα διαθέσει σε τρίτη χώρα επιπλέον αντιαεροπορικά. Τότε ετέθη το θέμα αντικατάστασης των ρωσικών αντιαεροπορικών (S-300, TOR M-1, OSA ) με αμερικανικά ΠΑΤΡΙΟΤ. Ωστόσο η εναλλακτική αυτή πρόταση προσέκρουσε στην αμερικανική γραφειοκρατία. Το Πεντάγωνο, δήλωσε ότι είναι περιορισμένα τα αποθέματα Patriot , αλλά και εάν αποφασιστεί να δανείσουν οι ΗΠΑ τους Patriot σε τρίτη χώρα πχ Ελλάδα, θα χρειαστούν αρκετές εβδομάδες έως και μήνες για να φτάσουν στον προορισμό τους.
Το αίτημα των ΗΠΑ ήταν προς όλες της συμμαχικές χώρες να αποστείλουν στην Ουκρανία οπλισμό και ειδικότερα αντιαεροπορικά – αντιπυραυλικά συστήματα.
Ωστόσο η αρχική προσπάθεια ενίσχυσης της αντιαεροπορικής ομπρέλας της Ουκρανίας κατέστη ανέφικτη, διότι ο ουκρανικός Στρατός δεν γνωρίζει να χρησιμοποιεί τα δυτικής προέλευσης αντιαεροπορικά τύπου ΠΑΤΡΙΟΤ, ενώ είναι ελάχιστες οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης που ελέγχουν οι ΗΠΑ και διαθέτουν αντιαεροπορικά ρωσικής κατασκευής (Σλοβακία , Βουλγαρία) και τα οποία ξέρουν να χειρίζονται οι Ουκρανοί!
Από τις χώρες της Δύσης -σύμμαχοι των ΗΠΑ – οι μόνες που διαθέτουν ρωσικούς αντιαεροπορικούς πυραύλους είναι η Ελλάδα , η Κύπρος και οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Ωστόσο οι χώρες που διαθέτουν ρωσικά αντιαεροπορικά έχουν ένα κοινό γνώρισμα. Διαθέτουν ορατή απειλή και ως εκ τούτου δεν μπορούν λόγω εθνικής ανάγκης να αποδυναμώσουν την αντιαεροπορική τους κάλυψη για χάρη τρίτης χώρας.
Όλα ξεκίνησαν όταν ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν υποσχέθηκε να βοηθήσει την Ουκρανία να αποκτήσει συστήματα αεράμυνας με βεληνεκές μεγαλύτερο από εκείνο των πυραύλων Stinger, αλλά η εύρεση αντιπυραυλικών συστημάτων μεγάλου βεληνεκούς αποδείχτηκε ανέφικτο.
Ο Μπάιντεν – σύμφωνα με τους συμβούλους του- όταν έδινε αυτή την υπόσχεση είχε υπόψη του, τους πυραύλους Patriot που οι Αμερικανοί θεωρούν ως ιδανικό τροχοφόρο οπλισμό, η αποτελεσματικότητα του οποίου έχει δοκιμαστεί επιτυχώς και ευρέως τα τελευταία χρόνια στο Ιράκ και στον Περσικό Κόλπο. Το Patriot φορτώνεται σε φορτηγά, διαθέτει ένα ραντάρ ικανό να ανιχνεύει και να αναχαιτίζει αυτόματα ένα αεροσκάφος, ένα drone ή έναν πύραυλο σε ακτίνα άνω των 60 μιλίων (100 χιλιομέτρων). Επίσης διαθέτει ένα σταθμό επιτήρησης επανδρωμένο από τρεις στρατιώτες και μια συστοιχία πυραύλων αναχαίτισης. Όμως ο στρατός της Ουκρανίας δεν είναι εκπαιδευμένος για να χειρίζεται τα όπλα των ΗΠΑ.
Οι Ουκρανοί ξέρουν να χειρίζονται τα αντιαεροπορικά συστήματα όπως: S-300, TOR M1 και OSA, με τα οποία θα μπορούσαν να προστατεύσουν το Χάρκοβο ή το Κίεβο, δύο πόλεις κοντά στα ρωσικά σύνορα, από όπου εκτοξεύονται οι περισσότεροι πύραυλοι που τους σφυροκοπούν.
Ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Λόιντ Όστιν αποκάλυψε ότι αναζητήσαμε περιπτώσεις όπου χώρες σύμμαχοι (βλέπε Ελλάδα, Βουλγαρία και Σλοβακία) που διαθέτουν
S-300 και θα μπορούσαν να αποσταλούν στην Ουκρανία. Για τον λόγο αυτό ο Όστιν επισκέφτηκε στις 18 Μαρτίου την Βουλγαρία.
Ωστόσο κατά την επίσκεψή του στην Σόφια κατανόησε ότι οι χώρες εξακολουθούν να εξαρτώνται από τους S-300 για τη δική τους ασφάλεια και απαιτούν ένα υποκατάστατο (βλέπε Patriot) πριν τους δώσουν στην Ουκρανία.
Ο Σλοβάκος υπουργός Άμυνας Γιάροσλαβ Ναντ είχε σπεύσει να δηλώσει ότι: «Είμαστε πρόθυμοι να το πράξουμε αμέσως όταν έχουμε τον κατάλληλο αντικαταστάτη».
Η Ολλανδία ανακοίνωσε ότι θα αναπτύξει μια συστοιχία Patriot στη στρατιωτική βάση Sliac στην κεντρική Σλοβακία και η Γερμανία επιβεβαίωσε ότι θα στείλει άλλες δύο συστοιχίες ΠΑΤΡΙΟΤ , γεγονός που θα μπορούσε να διευκολύνει τη μεταφορά της μοναδικής συστοιχίας S-300 της Σλοβακίας στην Ουκρανία.
Αλλά οι Patriots της Γερμανίας και της Ολλανδίας δεν θα μπορέσουν να φτάσουν στη Σλοβακία αμέσως!
Παρ όλα αυτά το πρόβλημα της αντιαεροπορικής ομπρέλας της Ουκρανίας δεν επιλύεται με το «ρεφενέ» των ρωσικών αντιαεροπορικών που διαθέτουν οι λιγοστές ευρωπαϊκές χώρες. Η Ουκρανία χρειάζεται πολλά και ολοκληρωμένα αντιαεροπορικά συστήματα, συμπεριλαμβανομένων ραντάρ και σταθμών παρακολούθησης.
Η Ουκρανία είχε περίπου εκατό συστοιχίες S-300 πριν ξεκινήσει ο πόλεμος. Ο ρωσικός στρατός ισχυρίζεται ότι έχει ήδη καταστρέψει περίπου τους 40.
Η Ουκρανία είναι τεράστια χώρα σε έκταση και μόνο η προστασία μιας πόλης απαιτεί πολλά αντιαεροπορικά συστήματα. Όπως δήλωσε στο γαλλικό πρακτορείο ένας στρατιωτικός: “Αν ήμουν σχεδιαστής πολέμου για την Ουκρανία -είπε- θα ήθελα τέσσερις συστοιχίες S-300 για κάθε τεταρτημόριο του Κιέβου. Αυτή η ανάπτυξη θα με έκανε να κοιμάμαι καλύτερα τη νύχτα”.
Η Ουάσιγκτον βλέπουμε ότι προσπαθεί να πείσει συμμάχους σε άλλες περιοχές να δανείσουν τα δικά τους αντιαεροπορικά συστήματα , αλλά και πάλι αυτό δεν είναι απλό.
Ούτε οι χώρες του Κόλπου που διαθέτουν πολυάριθμα αντιαεροπορικά συστήματα για να προστατευθούν από τους ιρανικούς πυραύλους και των χουθι ανταρτών τα οπλισμένα drones, έσπευσαν να ανταποκριθούν θετικά στην έκκληση των ΗΠΑ και να στείλουν ορισμένα από αυτά στην Ουκρανία.