Το ότι οι ΗΠΑ είχαν στενούς δεσμούς με τον στρατό του Πακιστάν, ανεξάρτητα από το ποιος είναι στην εξουσία σε κάθε χώρα είναι μια καλά τεκμηριωμένη ιστορία που ξεκίνησε το 1952 και αποτελεί τη ραχοκοκαλιά μιας αμοιβαία επωφελούς συναλλακτικής σχέσης που βασίζεται σε χρήματα και στρατιωτική βοήθεια σε αντάλλαγμα στρατηγική υποστήριξη logistics.
Η σημασία που δίνουν οι ΗΠΑ στον στρατό του Πακιστάν, ανεξάρτητα από την πολιτική ηγεσία της εποχής, υπογραμμίστηκε όχι μόνο από τις συνομιλίες με τον στρατηγό Bajwa, αλλά και από την πολυπόθητη, πολυαναμενόμενη επίσημη ανακοίνωση του τελευταίου ότι θα αποσυρθεί. τον επόμενο μήνα. Αυτό σταθεροποιεί επίσης την κυβέρνηση Σεχμπάζ Σαρίφ.
Ο Bajwa θα ολοκληρώσει μια εκτεταμένη θητεία ως ο δέκατος Αρχηγός που ξεκίνησε στις 29 Νοεμβρίου 2016. Είναι η μεγαλύτερη θητεία υπό τέσσερις πολιτικές κυβερνήσεις των οποίων η λειτουργία, σύμφωνα με αναλυτές και αναφορές μέσων ενημέρωσης, επηρεάστηκε βαθιά από τον Bajwa και τους κορυφαίους στρατιωτικούς του.
Η επίσκεψη και οι συνομιλίες της Μπάτζουα πραγματοποιήθηκαν μια εβδομάδα μετά τις επίσημες συνομιλίες του Υπουργού Εξωτερικών Bilawal Bhutto Zardari. Και οι δύο έγιναν δεκτοί πολύ νωρίτερα, καθώς και αφότου η κυβέρνηση Μπάιντεν άρχισε να βλέπει το Πακιστάν, μετά την ψηφοφορία του Πρωθυπουργού Imran Khan, ο οποίος υιοθέτησε μια έντονα αντιαμερικανική στάση, τον Απρίλιο. Οι σχέσεις εδραιώθηκαν έκτοτε εν μέσω ισχυρισμών του Khan ότι η απομάκρυνσή του «σχεδιάστηκε» από τον στρατό, ο οποίος, σύμφωνα με αναλυτές και πολιτικούς αντιπάλους του Khan, είχε επίσης «σχεδιάσει» τη νίκη του στις εκλογές του 2018. Εκτός από την ανακοίνωση των σχεδίων συνταξιοδότησής του, ο Bajwa υποστήριξε επίσης το Πακιστάν που ενεργεί σύμφωνα με αυτό που χαλαρά ονομάζεται «Δόγμα Bajwa».
Τονίζει τη βελτίωση των δεσμών του Πακιστάν με τους γείτονες και τη σφυρηλάτηση οικονομικών σχέσεων, συμπεριλαμβανομένου του εμπορίου. Ο Khan αγνόησε αυτή την υπεράσπιση τον Μάρτιο του 2021. Ταιριάζει στα σχέδια των ΗΠΑ για την περιοχή που περιλαμβάνουν αποκλιμάκωση των εντάσεων του Πακιστάν με την Ινδία. Η Ινδία έχει βαθείς στρατηγικούς δεσμούς με τις ΗΠΑ και θα πρέπει να λάβει υπόψη τις εξελίξεις στην Ουάσιγκτον που υποδηλώνουν τον τερματισμό των σκληρών δεσμών ΗΠΑ-Πακιστάν υπό τον Χαν.
Οι ΗΠΑ «επέστρεψαν» στην παλιά τους υλικοτεχνική βάση στην περιοχή. Η κυβέρνηση των Ταλιμπάν του Αφγανιστάν έχει ήδη ισχυριστεί, μέσω του κατώτερου υπουργού Εξωτερικών της, Σερ Μοχάμεντ Στανακζάι, ότι οι ΗΠΑ έδιναν «δισεκατομμύρια» στο Πακιστάν για να μπορέσει να χρησιμοποιήσει υλικοτεχνική υποστήριξη για τη λειτουργία drones. (Σε μια τέτοια επιχείρηση, οι ΗΠΑ εξάλειψαν τον αρχηγό της Αλ Κάιντα, Ayman Al Zawahiri). Οι ΗΠΑ πρέπει να είναι κοντά για να καταπολεμήσουν την ανάπτυξη της Αλ Κάιντα και του Ισλαμικού Κράτους στην περιοχή.
Οι χώρες της Δυτικής και Κεντρικής Ασίας θα πρέπει επίσης να σημειώσουν τον ενισχυμένο ρόλο του Πακιστάν στην περιοχή. Το Ιράν, για ένα, έχει αντιπαλικές σχέσεις με τις ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ πρόκειται να επιβάλουν πιο αυστηρές οικονομικές κυρώσεις. Συνέπεσε με τις συνομιλίες Bajwa ήταν η δημοσίευση μιας έκθεσης από την Pakistan Study Group, μια αμερικανική δεξαμενή σκέψης υπό το Κέντρο για την Παγκόσμια Ανάπτυξη, η οποία τόνιζε ότι οι ΗΠΑ δεν μπορούσαν να «φύγουν» από το Πακιστάν, μετά την έξοδό τους από το Αφγανιστάν πέρυσι.
Η ομάδα μελέτης, στην οποία δεν συμμετείχε η κυβέρνηση των ΗΠΑ, περιελάμβανε μελετητές και πρώην πρεσβευτές των ΗΠΑ στο Πακιστάν Ryan Crocker, Cameron Munter και Robin Raphel, ένα παλιό χέρι του Πακιστάν από τη δεκαετία του 1980, μαζί με τον Husain Haqqani, πρώην πρεσβευτή του Πακιστάν στην Ουάσιγκτον. Τόνισε ότι οι ΗΠΑ πρέπει να συνεχίσουν να εμπλέκονται με το Πακιστάν παρά τη συνεχιζόμενη δυσπιστία για το Αφγανιστάν, με τις επενδύσεις και τη συνεργασία για το κλίμα βασικές για τη μείωση της αυξανόμενης εξάρτησης του έθνους της Νότιας Ασίας από την Κίνα.
Σύμφωνα με αυτό το έγγραφο, μια μέτρια, ρεαλιστική σχέση μεταξύ των ΗΠΑ και του Πακιστάν θα συνεπαγόταν την κατανόηση ότι το Πακιστάν και οι ΗΠΑ «θα συνεχίσουν να βλέπουν το Αφγανιστάν με διαφορετικό πρίσμα, αλλά μπορούν να συνεργαστούν για τη διατήρηση της ειρήνης σε αυτή τη χώρα και την ανακούφιση του πόνου του λαού της». Υπενθυμίζει επίσης στους Αμερικανούς πολιτικούς ότι «οι στάσεις απέναντι στην Ινδία τόσο σε επίπεδο ελίτ όσο και σε λαϊκό επίπεδο στο Πακιστάν, στην καλύτερη περίπτωση, θα αλλάξουν αργά».
Δεν κάνει καμία αναφορά στο ζήτημα του Κασμίρ, το οποίο είναι ο κύριος ερεθιστικός παράγοντας μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν που αναγκάζει τις ΗΠΑ να πάρουν θέση. Η χρονική στιγμή της δημοσίευσης της μελέτης και το πλαίσιο είναι να προειδοποιηθούν οι ΗΠΑ να μην αλλάξουν τις προτεραιότητές τους στην περιοχή μετά την αποχώρηση των Ρώσων και αργότερα, πιέζοντας το Πακιστάν να «κάνει περισσότερα» για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, μετά την 11η Σεπτεμβρίου. Το άλλο πλαίσιο είναι η αναπτυσσόμενη σχέση που έχει το Πακιστάν με την Κίνα, την οποία οι ΗΠΑ δύσκολα μπορούν να αγνοήσουν, δεδομένων των σχεδίων τους να «περιορίσουν» την ανάδειξη της Κίνας ως μεγάλου παίκτη.