Οι γυναίκες, οι θρησκευτικές μειονότητες και τα τρανς άτομα στο Πακιστάν εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν βία, διακρίσεις και διώξεις, με τις αρχές να αποτυγχάνουν να παρέχουν επαρκή προστασία ή να ζητούν από τους δράστες να λογοδοτήσουν, σύμφωνα με μια ομάδα δικαιωμάτων με έδρα τις ΗΠΑ.
Στην Παγκόσμια Έκθεσή του για το 2022 που κυκλοφόρησε την περασμένη εβδομάδα, το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (HRW) αποκάλυψε μια ζοφερή εικόνα των πολιτικών ελευθεριών στο Πακιστάν.
Σύμφωνα με την έκθεση, η πακιστανική κυβέρνηση συνεχίζει να κάνει ελάχιστα για να ζητήσει από τις υπηρεσίες επιβολής του νόμου υπεύθυνες για βασανιστήρια και άλλες σοβαρές καταχρήσεις.
Η έκθεση του HRW ανέφερε ότι οι επιθέσεις από ισλαμιστές μαχητές, ιδίως τους Tehrik-i-Taliban Pakistan, με στόχο αξιωματούχους επιβολής του νόμου και θρησκευτικές μειονότητες σκότωσαν δεκάδες ανθρώπους.
Ένα κλίμα φόβου εμποδίζει την κάλυψη των καταχρήσεων τόσο από τις κυβερνητικές δυνάμεις ασφαλείας όσο και από μαχητικές ομάδες. Οι δημοσιογράφοι που αντιμετωπίζουν απειλές και επιθέσεις καταφεύγουν όλο και περισσότερο στην αυτολογοκρισία, ανέφερε η HRW.
«Τα μέσα ενημέρωσης έχουν δεχθεί πιέσεις από τις αρχές να μην επικρίνουν τους κυβερνητικούς θεσμούς ή το δικαστικό σώμα. Σε αρκετές περιπτώσεις το 2021, οι κυβερνητικές ρυθμιστικές υπηρεσίες απέκλεισαν τους καλωδιακούς φορείς και τα τηλεοπτικά κανάλια που είχαν μεταδώσει κρίσιμα προγράμματα», αναφέρεται στην έκθεση.
Ανέφερε επίσης ότι τα μέλη της θρησκευτικής κοινότητας Ahmadiyya εξακολουθούν να αποτελούν σημαντικό στόχο για διώξεις βάσει των νόμων περί βλασφημίας καθώς και ειδικών νόμων κατά του Αχμαντί. Οι μαχητικές ομάδες και το ισλαμιστικό πολιτικό κόμμα Tehreek-e-Labbaik (TLP) κατηγορούν τους Ahmadis ότι «παρουσιάζονται ως μουσουλμάνοι». Ο ποινικός κώδικας του Πακιστάν αντιμετωπίζει επίσης την «παρουσίαση ως μουσουλμάνων» ως ποινικό αδίκημα.
Σύμφωνα με μια πακιστανική οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, το Κέντρο Κοινωνικής Δικαιοσύνης, τουλάχιστον 1.855 άτομα κατηγορήθηκαν σύμφωνα με τους νόμους του Πακιστάν για τη βλασφημία μεταξύ 1987 και Φεβρουαρίου 2021.
Η βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών –συμπεριλαμβανομένου του βιασμού, της δολοφονίας, των επιθέσεων με οξύ, της ενδοοικογενειακής βίας και του καταναγκαστικού γάμου– είναι ενδημική σε όλο το Πακιστάν. Οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων υπολογίζουν ότι περίπου 1.000 γυναίκες σκοτώνονται σε λεγόμενους φόνους τιμής κάθε χρόνο.
Επιπλέον, ο παιδικός γάμος παραμένει ένα σοβαρό πρόβλημα στο Πακιστάν, με το 18 τοις εκατό των κοριτσιών να παντρεύονται πριν από την ηλικία των 18 ετών και το 4 τοις εκατό να παντρεύονται πριν από τα 15. Οι γυναίκες από θρησκευτικές μειονότητες παραμένουν ιδιαίτερα ευάλωτες στον καταναγκαστικό γάμο.
Η κυβέρνηση έχει κάνει λίγα για να σταματήσει τέτοιους γάμους, σύμφωνα με το HRW.