Ο Παγκόσμιος Πόλεμος κατά της Τρομοκρατίας, ο οποίος ξεκίνησε από την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, απέχει πολύ από το να έχει τελειώσει καθώς η μάχη κατά πολλαπλών τρομοκρατικών ομάδων μέσα και γύρω από το Αφγανιστάν και το Πακιστάν συνεχίζεται ακόμη και μετά τη δολοφονία του αρχηγού της Αλ Κάιντα, Ayman. al-Zawahiri στην Καμπούλ.
Η ηγεσία των Ταλιμπάν ήθελε να πιστέψει ότι είχε διακόψει τους δεσμούς της με την Αλ Κάιντα ως μέρος της Συμφωνίας της Ντόχα, η οποία διαπραγματευόταν την αποχώρηση των στρατευμάτων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ που δρούσαν στο Αφγανιστάν για περισσότερα από 20 χρόνια. Ωστόσο, είναι πιθανό ότι οι δεσμοί της με την Αλ Κάιντα δεν διακόπηκαν ποτέ, αναφέρει ένα σχόλιο που δημοσιεύτηκε από την Policy Research Group, μια δεξαμενή σκέψης με έδρα το Νέο Δελχί.
Νωρίτερα, ο προκάτοχος του Ζαουαχίρι, Οσάμα Μπιν Λάντεν, ο εγκέφαλος των επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου, δολοφονήθηκε στο καταφύγιό του δίπλα σε μια πακιστανική στρατιωτική ακαδημία τον Μάιο του 2011, συντρίβοντας την επίμονη άρνηση της χώρας ότι ήταν εκεί.
Σύμφωνα με τον Πρόεδρο Τζο Μπάιντεν, οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν να αναζητούν τρομοκράτες που επιδιώκουν να καταστρέψουν τις ΗΠΑ και τον υπόλοιπο κόσμο όπου κι αν βρίσκονται. Ωστόσο, η αποφασιστικότητα των ΗΠΑ να εξαλείψουν όλες τις τρομοκρατικές οργανώσεις πρέπει να περιλαμβάνει δράση κατά κρατικών οργανώσεων που δρουν εκτός Πακιστάν, συμπεριλαμβανομένης της Lashkar-e-Toiba (LeT), η οποία ήταν υπεύθυνη για τις επιθέσεις στη Βομβάη το 2008, σημειώνει η δημοσίευση της δεξαμενής σκέψης .
Νωρίτερα, ο τότε πρωθυπουργός Imran Khan το 2019 είχε επιβεβαιώσει ότι περίπου 30.000 και 40.000 ένοπλοι τρομοκράτες φέρεται να δρούσαν έξω από εδάφη υπό τον έλεγχο του Πακιστάν, γεγονός που απέκρυψε η χώρα που ισχυριζόταν ότι ήταν μέρος του λεγόμενου πολέμου κατά της τρομοκρατίας. .
Οι ειδικοί πιστεύουν επίσης ότι ο Λευκός Οίκος μπορεί να χρησιμοποίησε τακτικές πίεσης και να επιδίωξε ένα συμβιβασμό, με το Πακιστάν για ένα δάνειο έκτακτης ανάγκης εν μέσω οικονομικής αναστάτωσης, ενώ λάμβανε ως αντάλλαγμα το πού βρίσκονται οι τρομοκράτες της Αλ Κάιντα.
Εγείρει ερωτήματα εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες ένιωσαν άνετα να αναγκάσουν το Πακιστάν να παραδώσει τον Ζαουαχίρι, ενώ δεν θεωρούν το Πακιστάν υπεύθυνο για τη συμμετοχή του.
Έτσι, είναι καιρός η κυβέρνηση των ΗΠΑ να αναλάβει δράση κατά του Πακιστάν για να κερδίσει χρήματα από τη συνεχή υποστήριξή του στην τρομοκρατία και το Πακιστάν να ακολουθήσει όλες τις αντιτρομοκρατικές συστάσεις της FATF.