Νίκος Μελέτης-Liberal.gr
Το εναρκτήριο λάκτισμα για ένα παγκόσμιας σημασίας γεωπολιτικό, οικονομικό, ενεργειακό σχέδιο δόθηκε στο περιθώριο της συνεδρίασης των G20 στην Ινδία, καθώς οι ηγέτες των ΗΠΑ, της Ινδίας, των ΗΑΕ, της Σ.Αραβίας, της Γερμανίας της Γαλλίας της Ιταλίας και της Ε.Ε., έδωσαν το πράσινο φως για τον IMEC (India – Middle East – Europe Economic Corridor).
Ένα σχέδιο το οποίο θα αποτελέσει μια εναλλακτική οδό στρατηγικής σημασίας για τη σύνδεση της χώρας με τους μεγαλύτερους αναπτυξιακούς ρυθμούς και τον μεγαλύτερο πληθυσμό στον κόσμο, με την πλούσια σε ενέργεια Μ. Ανατολή, αλλά και την Ευρώπη, προσφέροντας όμως σημαντικά ωφελήματά και στις χώρες της Νότιας Ασίας που δεν βρίσκονται στη ζώνη επιρροής της Κίνας και στις χώρες από τις οποίες θα διέρχεται.
O Διάδρομος IMEC θα λειτουργήσει ως η πλέον σημαντική εμπορική, τεχνολογική και ενεργειακή γέφυρα μεταξύ των τριών σημαντικών γεωγραφικών περιοχών (Ασία – Μ. Ανατολή- Ευρώπη) συγχρόνως θα υπηρετεί τον στόχο της διεθνούς ενεργειακής ασφάλειας και θεωρείται ήδη ότι θα αποτελέσει έργο game – changer.
Είναι προφανές ότι το σχέδιο αυτό ουσιαστικά θα αποτελέσει το αντίπαλο δέος στον κινεζικό διάδρομο «One Belt one Road» και γι αυτό έχει και την απόλυτη στήριξη των ΗΠΑ. Δεν είναι τυχαίο ότι οι προκαταρκτικές συνομιλίες για την ανακοίνωση του MOU στο περιθώριο των G20 έχουν ξεκινήσει πριν δυο χρόνια και κορυφώθηκαν τον Μάιο στην Τζέντα με συνομιλίες των επικεφαλής των Συμβούλων Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ Τ. Σάλλιβαν, της Ινδίας Α. Ντοβάλ και των ΗΑΕ Τ. Μπιν Ζαγιέντ Αλ Ναχγιάν υπό την αιγίδα του Σαουδάραβα πρίγκηπα MBS.
O IMEC θα αποτελέσει ένα πρότυπο διηπειρωτικού «πράσινου διαδρόμου» και θα συνδέει την Ασία με την Ευρώπη, με θαλάσσια σύνδεση Ινδίας – ΗΑΕ και κατόπιν μέσω σιδηροδρομικού δικτύου που θα καταλήγει μέσω Σ. Αραβίας και Ιορδανίας στο ισραηλινό λιμάνι της Χάιφα, το οποίο ήδη ελέγχουν Ινδοί επενδυτές και από εκεί πάλι δια θαλάσσης ο διάδρομος θα καταλήγει στην Ευρώπη. Ο IMEC θα είναι όμως όχι απλώς ένας διάδρομος μεταφοράς προϊόντων και αγαθών αλλά ένα πλήρες δίκτυο μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας που θα παράγεται από Ανανεώσιμες Πηγές και καθαρού υδρογόνου μέσω καλωδίων και αγωγών. Στο σχέδιο προβλέπεται και η προώθηση της digital economy με τη μεταφορά data μέσω μεγάλου δικτύου οπτικών ινών.
Για την Ινδία, ο IMEC είναι εξαιρετικής στρατηγικής και οικονομικής σημασίας καθώς αναζητά οδούς απευθείας σύνδεσης με τη Μ. Ανατολή και την Ευρώπη ώστε να μπορεί να ανταγωνισθεί ευθέως τον μεγάλο περιφερειακό αντίπαλο, την Κίνα και συγχρόνως να ξεπεράσει τα εμπόδια που προβάλει το Πακιστάν στη διασύνδεση της προς τα Δυτικά αλλά και η έλλειψη αξιοπιστίας του άλλου χερσαίου διαδρόμου μέσω του Ιράν.
Το Σχέδιο αυτό εντάσσεται στον ευρύτερο σχεδιασμό του Ν. Μόντι να αναδείξει την Ινδία σε ισχυρό παγκόσμιο παίκτη όχι μόνο σε γεωπολιτικό αλλά και σε οικονομικό επίπεδο, πολύ περισσότερο μάλιστα όταν προβάλει ως αυτόνομος ισορροπητικός παράγοντας σε μια περίοδο οξύτατης αντιπαλότητας της Δύσης με τη Ρωσία και την Κίνα.
Επίσης, ο IMEC εξυπηρετεί και το ευρύτερο σχέδιο των ΗΠΑ για εξομάλυνση των σχέσεων του Ισραήλ με τις Αραβικές χώρες και η επιμονή των τελευταίων μηνών για την εξεύρεση συμβιβασμού μεταξύ Ισραήλ και Σ.Αραβίας που θα οδηγούσε έστω και ατύπως στην ομαλοποίηση των σχέσεων, θα διευκολυνθεί μέσα από τη διασύνδεση και αλληλεξάρτηση που θα δημιουργήσει ο IMEC.
Συγχρόνως, ο IMEC θα δημιουργήσει έναν ευρύτατο άξονα ασφαλείας και σταθερότητας στην εκτεταμένη ζώνη από την Ινδία μέχρι τη Μ. Ανατολή και τη Μεσόγειο ως ένας νέος παγκόσμιας σημασίας διάδρομος εμπορίου, ενέργειας, τεχνολογίας.
Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες ο IMEC θα συνδέει την Ινδία με το λιμάνι Fujairah των ΗΑΕ και μέσω ενός σιδηροδρομικού δικτύου 2650 χλμ (υπάρχει ήδη κατασκευασμένη λειτουργική γραμμη 1850 χλμ.) που θα διασχίζει τη Σ.Αραβία και την Ιορδανία θα καταλήγει στο λιμάνι της Χάϊφας στη Μεσόγειο, όπου θα φθάνουν τα προϊόντα όχι μόνο από την Ινδία αλλά και από το Νεπάλ και το Μπαγκλαντές και πιθανόν από άλλες χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας με τις πρώτες εκτιμήσεις να κάνουν λόγο για εξοικονόμηση έως και 40% του χρόνου μεταφοράς.
Για την Ελλάδα είναι πλέον στρατηγικής σημασίας επιδίωξη να εξασφαλίσει ότι θα γίνει μέρος αυτού του Διαδρόμου στην τελική διαδρομή του από τη Χάϊφα προς την Ευρώπη καθώς αυτό θα έχει όχι μόνο στρατηγική υπεραξία αλλά και τεράστια οικονομική σημασία για τη χώρα.
Μέσα σε αυτό το νέο σκηνικό που διαμορφώνεται θα πρέπει να ερμηνευθεί και η επίσκεψη που πραγματοποίησε πριν λίγες ημέρες στην Αθήνα ο Ινδός πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόντι, στην πρώτη επίσκεψη Ινδού ηγέτη στην Ελλάδα μετά από 4 δεκαετίες. Και φυσικά κάθε άλλο παρά τυχαία ήταν η αναφορά του πρωθυπουργού Κ.Μητσοτάκη στη διάρκεια της Τριμερούς Ελλάδας-Κύπρου- Ισραήλ στη Λευκωσία για την προοπτική διεύρυνσης της Τριμερούς με πρόσκληση και της Ινδίας.
Ήδη, σε ότι αφορά τα δίκτυα είναι στα πλεονεκτήματα της χώρας μας ότι έχει ήδη γίνει σημαντική προεργασία για την ηλεκτρική διασύνδεση Ασίας – Ευρώπης μέσω του ηλεκτρικού καλωδίου από το Ισραήλ προς την Ελλάδα, ενώ υπάρχει μεγάλη εμπειρία σε ότι αφορά τις θαλάσσιες μεταφορές προϊόντων που αποκτήθηκε και με την είσοδο της κινεζικής COSCO στον Πειραιά. Και προφανώς θα απαιτήσει άμεσες κινήσεις από την Ελλάδα σε ότι αφορά τόσο τον εκσυγχρονισμό του σιδηροδρομικού δικτύου όσο και των άλλων μεγάλων λιμανιών της χώρας ώστε να είναι έτοιμα να διεκδικήσουν ρόλο στον Διάδρομο IMEC.
Ένα νέο τεράστιας οικονομικής και γεωπολιτικής σημασίας παιγνίδι τώρα ανοίγει και οι ευκαιρίες που δημιουργούνται για την Ελλάδα, δε θα πρέπει να χαθούν…