Ο λαός του κατεχόμενου Πακιστάν Gilgit Baltistan συνεχίζει να υποφέρει λόγω της πλήρους απάθειας του πακιστανικού κράτους να του παρέχει τα απαραίτητα για τη ζωή. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα σε αυτήν την ατυχία είναι η παρατεταμένη μη διαθεσιμότητα ηλεκτρικής ενέργειας, υπηρεσιών κινητής τηλεφωνίας και σύνδεσης στο διαδίκτυο, σε πολλές περιπτώσεις περίπου 22 ώρες διακοπής κάθε μέρα συνεχώς για αρκετούς μήνες. Αυτό έχει επηρεάσει σημαντικά τις κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες στο Gilgit Baltistan, προκαλώντας ευρεία δυσαρέσκεια στον τοπικό πληθυσμό. Όσοι ασχολούνται με διαδικτυακές επιχειρήσεις, φοιτητές και επαγγελματίες έχουν μείνει άνεργοι λόγω του μπλακ άουτ. Η ιστορία του Gilgit Baltistan είναι γεμάτη με τέτοιες περιπτώσεις και οι πρόσφατες εξελίξεις απλώς ενίσχυσαν αυτήν την τάση. Δεδομένης της απάθειας της γραφειοκρατίας προς τον λαό, είναι απίθανο η κατάσταση να αλλάξει προς το καλύτερο.
Ο Δρ. Sakariya Kareem, γράφοντας στο Asian Lite, υποστηρίζει ότι σωστά δηλώνει ότι οι γραφειοκράτες, ως επί το πλείστον με αντιπροσώπους από το Πακιστάν, δεν νοιάζονται για την ευημερία των κατοίκων του Gilgit Baltistan, οι οποίοι μάχονται ενάντια σε όλες τις πιθανότητες για το βασικό βιοτικό επίπεδο. Ένα άμεσο αίτημα είναι η κυβέρνηση να τους παράσχει επαρκές αλεύρι σίτου. Η κυβέρνηση, από την πλευρά της, απέσυρε την επιδότηση για το σιτάρι που είναι η σανίδα σωτηρίας για χιλιάδες φτωχούς και άπορους κατοίκους του Gilgit Baltistan. Ο λόγος για τον οποίο οι κάτοικοι του Gilgit Baltistan αναγκάζονται να βγουν στους δρόμους και να μπλοκάρουν αυτοκινητόδρομους ήταν η πλήρης αδυναμία των κυβερνητικών αξιωματούχων να προμηθεύσουν επαρκές αλεύρι σίτου. Είναι γνωστό ότι πολλοί γραφειοκράτες ασχολούνται με τον αποθησαυρισμό και το λαθρεμπόριο αλεύρου σίτου. Το Πακιστάν παραβίασε τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών το 1949, όταν δημιούργησαν ένα Υπουργείο Υποθέσεων Κασμίρ και το Gilgit Baltistan για να κυβερνήσουν την περιοχή που είχαν καταλάβει παράνομα. Ως εκ τούτου, με τα χρόνια, το Ισλαμαμπάντ κυβερνά έμμεσα το Gilgit Baltistan, γεγονός που οδήγησε στην κατάσταση της παντελούς έλλειψης ενσυναίσθησης για την κατάσταση του λαού.
Η πλειονότητα των περιοχών στο Gilgit Baltistan, συμπεριλαμβανομένου του Gilgit και του Skardu, αντιμετώπισαν πάνω από 22 ώρες μείωσης του φορτίου ρεύματος και διακοπή των υπηρεσιών 4G Διαδικτύου. Κάτοικος Onelocal επεσήμανε ότι η διαθεσιμότητα κινητού και διαδικτύου εξαρτάται από την παροχή ηλεκτρικής ενέργειας, η οποία είναι ήδη περιορισμένη. Οι πάροχοι υπηρεσιών κινητής τηλεφωνίας ενεργοποιούν πύργους μόνο όταν υπάρχει διαθέσιμο ηλεκτρικό ρεύμα, με αποτέλεσμα να πλήττονται σοβαρά φοιτητές, επαγγελματίες και άτομα από όλα τα κοινωνικά στρώματα. Οι νοικοκυρές και οι μαθητές επηρεάζονται ιδιαίτερα λόγω της μη διαθεσιμότητας ηλεκτρικής ενέργειας, επηρεάζοντας βασικές δραστηριότητες όπως το μαγείρεμα, ο φωτισμός, η φόρτιση κινητού και το πάτημα ρούχων. Η κατάσταση έχει επιδεινωθεί την παραμονή του Ραμαζανιού. Ακόμη και ο επικεφαλής υπουργός Haji Gulbar Khan έχει βιώσει τη γραφειοκρατική ανικανότητα. Ο Γκιουλμπάρ Καν είχε καλέσει για συνάντηση των αξιωματούχων της Water and Power, αλλά ο Αρχιμηχανικός της περιοχής του Μπαλτιστάν Γκουλάμ Μουρτάζα παρέμενε απών. Ο Πρωθυπουργός φέρεται να θύμωσε και ζήτησε από τον Raja Nasir Ali Khan, Υπουργό Σχεδιασμού και Ανάπτυξης να τιμωρήσει τον ένοχο αξιωματικό. Δήλωσε επίσης ότι η απουσία του Αρχιμηχανικού έχει προσθέσει μόνο τα δεινά του κόσμου.
Ο Nazir Ahmed Advocate, Πρόεδρος της λεγόμενης Συνέλευσης Gilgit Baltistan, μετέτρεψε αυτές τις καταγγελίες σε δημόσιες αναφορές για δράση σύμφωνα με τον εσωτερικό κανονισμό της Συνέλευσης. Τόνισε τον σοβαρό αντίκτυπο της διακοπής της υπηρεσίας Διαδικτύου στους μαθητές και στην καθημερινή εργασία τόσο για τους κρατικούς όσο και για τους μη κυβερνητικούς υπαλλήλους. Ο Πρόεδρος σχημάτισε Ειδική Επιτροπή για να αντιμετωπίσει το θέμα και να αναζητήσει μόνιμη και εναλλακτική λύση. Οι αξιωματούχοι του Πακιστάν, που είναι επιφορτισμένοι να φροντίζουν την ευημερία της μακρινής περιοχής του Γκιλγκίτ Μπαλτιστάν, παίζουν με τις ζωές ανθρώπων που υφίστανται σκληρή πίεση με τη στάση και τη συμπεριφορά τους. Η περιοχή δεν διαθέτει ρεύμα και νερό, καλούς δρόμους και βασικές υπηρεσίες. Χάρη στη γραφειοκρατία, η περιοχή έχει γίνει μια από τις φτωχές περιφέρειες του Πακιστάν, ένα άλλο Μπαλουχιστάν στα σκαριά!
Αυτή είναι μια από τις πολυάριθμες περιπτώσεις Πακιστανών αξιωματούχων που απασχολούνται στο Gilgit Baltistan που συμπεριφέρονται σαν «βασιλείς», αποδεικνύοντας ξανά και ξανά τη στάση τους απέναντι στη δημόσια ευημερία. Οι ντόπιοι σημειώνουν ότι αυτή η στάση έχει ενταθεί με τα χρόνια, καθώς η κυβέρνηση δεν στρατολογεί τη νεολαία από την περιοχή. Οι περισσότεροι αξιωματούχοι αναπληρώνονται από το Παντζάμπ και άλλες περιοχές του Πακιστάν και είναι συνήθως τόσο αλαζονικοί που δεν μπαίνουν στον κόπο να συμβουλευτούν ή να μιλήσουν με τις τοπικές κοινότητες για τη δημόσια ευημερία στο Gilgit Baltistan. Συχνά σημειώθηκαν συγκρούσεις μεταξύ αξιωματούχων και τοπικού πληθυσμού. Σε ένα περιστατικό, πέρυσι, ένας Βοηθός Επίτροπος του Gojal, ο Hunza Rao Rafy Afzal σφράγισε ένα εστιατόριο. Η αγενής συμπεριφορά και ο απειλητικός του τόνος έγιναν viral στα social media αναγκάζοντας το αφεντικό του να ακυρώσει την εντολή σφράγισης. Το 2009, υπήρξε κάποια ανακούφιση όταν η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση εξέδωσε το Διάταγμα Ενδυνάμωσης και Αυτοδιακυβέρνησης Gilgit-Baltistan, ανοίγοντας το δρόμο για την αποκέντρωση της εξουσίας στην τοπική Συνέλευση και τα δημοτικά όργανα. Δυστυχώς, τίποτα συγκεκριμένο δεν έχει γίνει από τότε.
Ένα πρόσφατο περιστατικό που αποδεικνύει τη συνεχιζόμενη γραφειοκρατική αδιαφορία είναι οι διαμαρτυρίες εκατοντάδων κυβερνητικών υπαλλήλων του Προγράμματος Μητέρων Παιδιού (MNCH), έξω από τη Γραμματεία του Muzaffarabad CM. Οι εργαζόμενοι κατήγγειλαν ότι οι μισθοί τους δεν είχαν καταβληθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Κατά τη διάρκεια της καθιστικής διαμαρτυρίας, οι διαδηλωτές σήκωσαν συνθήματα και κρατούσαν πανό, διαμαρτυρόμενοι ότι δεν υπάρχει καθορισμένο πρότυπο και διαδικασία για προαγωγή, νομιμοποίηση και πληρωμή μισθών. Ένας από τους διαδηλωτές προειδοποίησε: «Ήρθαμε σήμερα εδώ για να δείξουμε τη διαφωνία μας, αλλά δεν θα διστάσουμε να εισέλθουμε στις εγκαταστάσεις της Γραμματείας της CM εάν οι φωνές μας δεν ακουστούν μέχρι αύριο. Ένας από τους συναδέλφους μας πέθανε πρόσφατα λόγω ψυχικής πίεσης, η οποία προκάλεσε εγκεφαλική αιμορραγία. Αν συμβεί κάποιο άλλο τέτοιο περιστατικό, σίγουρα θα υποβάλουμε επίσημη καταγγελία κατά του ΚΟ, του Γενικού Γραμματέα και του Υπουργού Υγείας. Κάθε φορά, μας φιμώνουν δίνοντας ψεύτικες υποσχέσεις, αλλά αν η φωνή μας ακουστεί αυτή τη φορά, θα αναλάβουμε δράση».
Ένας άλλος διαδηλωτής, η Sameena Aslam Shah, δηλώνει: «Είναι η τέταρτη φορά που διαδηλώνουμε. Το MNCH έχει περίπου 1.200 υπαλλήλους, οι οποίοι παρέχουν διευκόλυνση υγείας στους πολίτες. Και ο λαός μας έχει πλέον δεσμευτεί ότι αυτή είναι η τελευταία μας διαμαρτυρία, καθώς δεν θα επιστρέψουμε στο σπίτι μέχρι να μας ακούσει η κυβέρνηση». Η γραφειοκρατική απάθεια, που προωθείται από διαδοχικές κυβερνήσεις του Πακιστάν, έχει ωθήσει το Gilgit Baltistan σε βαθύτερη φτώχεια, ανεπαρκή πρόσβαση σε βασικά υπηρεσίες όπως η υγειονομική περίθαλψη, η εκπαίδευση και το καθαρό νερό, εκτός από το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας μεταξύ των νέων. Η περιοχή υποφέρει από κακές υποδομές και δρόμους, επίμονες ελλείψεις ρεύματος και κακή σύνδεση στο διαδίκτυο, καθιστώντας το Gilgit Baltistan μία από τις φτωχότερες περιοχές του Πακιστάν. Το παράνομα κατεχόμενο Gilgit Baltistan πρέπει να είναι ελεύθερο, ένα που φιλοδοξεί να γίνει μέρος της Ινδίας!