Από τα τέλη του 2017, οι μετανάστες Ουιγούροι και Καζακστάν από την Αυτόνομη Περιοχή των Ουιγούρων Σιντζιάνγκ στην Κίνα άρχισαν να ακούνε τρομακτικές αναφορές από συγγενείς και φίλους στο σπίτι ή άρχισαν να χάνουν εντελώς την επαφή με αυτούς τους συγγενείς και φίλους. Στις αρχές του 2018, δημοσιογράφοι και ερευνητές άρχισαν να εμπλουτίζουν την ιστορία: στην τεράστια περιοχή της Κεντρικής Ασίας που προσαρτήθηκε από την Κίνα το 1949, γνωστή σε πολλούς εξόριστους και ως Ανατολικό Τουρκεστάν, η κυβέρνηση συγκέντρωνε ανθρώπους που δεν ανήκουν στην εθνοτική καταγωγή της χώρας. πλειοψηφία (συμπεριλαμβανομένων των Ουιγούρων, μιας τουρκικής εθνότητας) και τον εγκλεισμό τους σε στρατόπεδα. Στο αποκορύφωμά τους, αυτές οι εγκαταστάσεις έκλεισαν από ένα έως δύο εκατομμύρια ανθρώπους και οι κρατούμενοι υποβλήθηκαν σε ψυχολογικά και σωματικά βασανιστήρια, βιασμούς και σεξουαλικές επιθέσεις, αναγκαστική χορήγηση χαπιών και ενέσεων, επίμονη πείνα και στέρηση ύπνου. Το Πεκίνο αρχικά αρνήθηκε την ύπαρξη όσων εγγράφων και πινακίδων της κινεζικής κυβέρνησης στις εγκαταστάσεις ονομάζονταν «συγκεντρωμένα εκπαιδευτικά κέντρα μετασχηματισμού», αλλά οι αξιωματούχοι παραδέχθηκαν αργότερα ότι ίδρυσαν «κέντρα επαγγελματικής κατάρτισης», τα οποία ισχυρίστηκαν ότι θα τερμάτιζε τον εξτρεμισμό και θα μείωνε τη φτώχεια.
Με τον ξεκάθαρο απόηχό τους για τις γενοκτονίες του εικοστού αιώνα, τα στρατόπεδα προκάλεσαν οργή από διεθνείς οργανισμούς, ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κυβερνήσεις—μερικές από τις οποίες επέβαλαν κυρώσεις σε κινεζικές εταιρείες και αξιωματούχους ως απάντηση. Αν και το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα απέρριψε τις επικρίσεις ως «ψέματα», φάνηκε να απαντά. Μέχρι το 2019, οι αρχές είχαν μετακινήσει πολλούς από τους κρατούμενους έξω από τα στρατόπεδα, ανακοινώνοντας ότι είχαν «αποφοιτήσει». Αυτό υποδηλώνει ότι το ΚΚΚ στην πραγματικότητα ενδιαφέρεται για τη διεθνή καταχρηστικότητα.
Αλλά η αλλαγή ήταν σε μεγάλο βαθμό αισθητική και οι περισσότεροι από τους κρατούμενους δεν αφέθηκαν ελεύθεροι. Πολλά από τα στρατόπεδα έχουν απλώς μετατραπεί σε επίσημες φυλακές και οι κρατούμενοι έχουν καταδικαστεί σε μακροχρόνιες ποινές φυλάκισης, όπως πολλές εκατοντάδες χιλιάδες άλλα άτομα που δεν ανήκουν στο Χαν που έχουν φυλακιστεί από την αρχή της κρίσης. Πάνω από 100.000 άλλοι κρατούμενοι έχουν μεταφερθεί από στρατόπεδα σε εργοστάσια στο Xinjiang ή αλλού στη χώρα. Ορισμένες οικογένειες Ουιγούρων στο εξωτερικό αναφέρουν ότι οι συγγενείς τους είναι πίσω στην πατρίδα τους αλλά σε κατ’ οίκον περιορισμό. Και το Πεκίνο έχει επίσης αναγκάσει δεκάδες χιλιάδες Ουιγούρους της υπαίθρου να εγκαταλείψουν τα χωριά τους και να μπουν σε εργοστάσια υπό το πρόσχημα μιας εκστρατείας για την καταπολέμηση της φτώχειας. Σήμερα, ο συνολικός αριθμός των Κινέζων που δεν ανήκουν στο Χαν σε καταναγκαστική εργασία με τη μία ή την άλλη μορφή μπορεί να ξεπεράσει τον αριθμό των εγκλεισμένων σε στρατόπεδα από το 2017 έως το 2019.
Τα στρατόπεδα ήταν απλώς η πιο διάσημη πτυχή του ευρέος φάσματος προγράμματος αφομοίωσης και καταστολής του ΚΚΚ. Το κόμμα έχει επίσης απαξιώσει και περιορίσει τη χρήση της γλώσσας των Ουιγούρων. απαγορευμένες ισλαμικές πρακτικές· κατεδαφίστηκαν τζαμιά, ιερά και νεκροταφεία. ξαναέγραψε την ιστορία για να αρνηθεί τη μακροζωία του πολιτισμού των Ουιγούρων και τη ιδιαιτερότητά του από τον κινεζικό πολιτισμό. και αποκόπτεται η αυτόχθονη λογοτεχνία από σχολικά βιβλία. Αυτές οι ουλές στο πολιτιστικό τοπίο παραμένουν. Οι αόριστα διατυπωμένοι νόμοι για τον αντιεξτρεμισμό και την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, που εφαρμόστηκαν από το 2014 σε ασκούμενους για καθημερινή θρησκευτική και πολιτιστική έκφραση, είναι ακόμα στα βιβλία. Η υποδομή ελέγχου που έκανε το νότιο Σιντζιάνγκ να μοιάζει με εμπόλεμη ζώνη πριν από μερικά χρόνια – παρεμβατική αστυνόμευση, στρατιωτικές περιπολίες, σημεία ελέγχου – είναι λιγότερο ορατή τώρα. Αλλά αυτό συμβαίνει επειδή τα ψηφιακά συστήματα επιτήρησης που βασίζονται σε κινητά τηλέφωνα, αναγνώριση προσώπου, βιομετρικές βάσεις δεδομένων, κωδικούς QR και άλλα εργαλεία που εντοπίζουν και εντοπίζουν γεωγραφικά τον πληθυσμό έχουν αποδειχθεί εξίσου αποτελεσματικά στην παρακολούθηση και τον έλεγχο των κατοίκων της περιοχής.
Το κράτος συνεχίζει να δίνει κίνητρα και πιθανώς να εξαναγκάζει, γυναίκες Ουιγούρη να παντρευτούν άντρες Χαν ενώ διαδίδουν προπαγάνδα που προωθεί τους μεικτούς γάμους. (Οι Ουιγούροι πολύ σπάνια παντρεύονταν μη Ουιγούρους πριν από την τρέχουσα κρίση.) Τα παιδιά των Ουιγούρων ιδρυματοποιούνται σε οικοτροφεία, όπου αναγκάζονται να χρησιμοποιούν την κινεζική γλώσσα και να υιοθετούν πολιτιστικές πρακτικές Χαν. Υπάρχουν λίγα στοιχεία για αυτά τα σχολεία, αλλά τα παιδιά που δραπέτευσαν αναφέρουν ξυλοδαρμούς και ώρες περιορισμού στο υπόγειο επειδή μιλούσαν Ουιγούρια. Αν τα «εκπαιδευτικά κέντρα μεταμόρφωσης» θύμιζαν στρατόπεδα συγκέντρωσης του εικοστού αιώνα, τα οικοτροφεία του Σιντζιάνγκ έχουν ξαναδημιουργήσει τα βάναυσα οικιστικά ιδρύματα που σχεδιάστηκαν να εξολοθρεύουν τα ιθαγενή παιδιά στην Αυστραλία, τον Καναδά και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Συνεισφέρουν επίσης στην ευρύτερη αποικιακή πολιτική της Κίνας για την καταστροφή της περιοχής μεταφέροντας τους ανθρώπους των Χαν στο Σιντζιάνγκ και καταστέλλοντας τα ποσοστά γεννήσεων των Ουιγούρων.
Παρά τις συνεχιζόμενες καταχρήσεις, ο κόσμος έδωσε ελάχιστη προσοχή στις φρικαλεότητες στο Xinjiang τα τελευταία χρόνια. Αντίθετα, η εστίαση έχει μετατραπεί σε άλλες ειδήσεις που σχετίζονται με την Κίνα – κυρίως την πανδημία COVID-19. Το Πεκίνο μπόρεσε να συγκαλέσει τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες όπως είχε προγραμματιστεί τον Φεβρουάριο του 2022, με συμβολικές μόνο διαμαρτυρίες από δημοκρατικές χώρες. Οι φρικαλεότητες δεν εμπόδισαν τον Κινέζο ηγέτη Xi Jinping να οριστεί επικεφαλής του ΚΚΚ για μια ιστορική τρίτη θητεία ή να συσσωρεύσει τη μόνιμη επιτροπή του Πολιτικού Γραφείου με στενούς πιστούς. Δεν τον εμπόδισε να συναντηθεί με ξένους ηγέτες, συμπεριλαμβανομένου του προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν.
Προς το παρόν, μπορεί να φαίνεται ότι ο Xi ξεφεύγει από τις βάναυσες ενέργειές του στο Xinjiang. Όμως το έπος στην επαρχία δεν έχει τελειώσει ακόμη. Οι κυρώσεις των ΗΠΑ και της Ευρώπης θα μπορούσαν να επηρεάσουν περισσότερο την οικονομία της Κίνας όσο περνάει ο καιρός, υπό την προϋπόθεση ότι οι κυβερνήσεις θα τις επιβάλουν σθεναρά. Αυτό το οικονομικό κόστος θα προστεθεί στο σοβαρό κόστος φήμης που έχει επιβαρύνει το Πεκίνο για τη συμπεριφορά του, συμπεριλαμβανομένης της επιδείνωσης των σχέσεων με την Ευρώπη, καθώς και με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Δεν είναι σαφές εάν αυτές οι κυρώσεις θα έχουν τελικά σημασία για τον Xi, ο οποίος τώρα κατέχει σχεδόν απεριόριστη πολιτική εξουσία και είναι πρόθυμος να υποβάλει τη χώρα του σε οικονομικό και κοινωνικό πόνο για την επιδίωξη των στόχων του. Αλλά ο Xi είναι σε θέση να διορθώσει την πορεία όταν οι πολιτικές του γίνονται καταστροφικά δαπανηρές. Εάν ο κόσμος συνεχίσει την οικονομική και ρητορική πίεση, μπορεί να πείσει την Κίνα να τερματίσει τις προσπάθειές της να καταστείλει και να αφομοιώσει τους μη Χαν λαούς της Σιντζιάνγκ.
ΠΟΛΥ ΛΙΓΟ, ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ
Όταν κυκλοφόρησαν για πρώτη φορά τα νέα για τα στρατόπεδα εγκλεισμού στο Xinjiang, έπεσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες να δώσουν τον τόνο για το πώς θα αντιδρούσε η διεθνής κοινότητα. Ωστόσο, οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν αργές. Αν και δημοσιογράφοι, ερευνητές και μερικοί Κινέζοι Καζάκοι και Ουιγούροι που έφυγαν από τη χώρα είχαν κάνει προφανή την έκταση των φρικαλεοτήτων, το Κογκρέσο, παρά τη σπάνια δικομματική συμφωνία, απέτυχε να εγκρίνει γρήγορα ένα νομοσχέδιο για τα ανθρώπινα δικαιώματα των Ουιγούρων. Σύμφωνα με τη South China Morning Post, ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Στίβεν Μνούτσιν δεν ήθελε τίποτα να ανατρέψει τις διαπραγματεύσεις του με το Πεκίνο για μια εμπορική συμφωνία. Όπως ανέφεραν οι New York Times, η Apple, η Coca-Cola και η Nike άσκησαν επίσης πιέσεις για να αποδυναμώσουν το νομοσχέδιο των κυρώσεων, μήπως βλάψει τα επιχειρηματικά τους συμφέροντα.
Αλλά το χειρότερο λάθος της Ουάσιγκτον προήλθε από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ. Σύμφωνα με τον πρώην σύμβουλό του για την εθνική ασφάλεια, τον Ιούνιο του 2019, στο αποκορύφωμα των φυλακίσεων, ο Τραμπ είπε αυτοπροσώπως στον Σι ότι τα στρατόπεδα συγκέντρωσης ήταν «ακριβώς το σωστό». Ο καταστροφικός αντίκτυπος αυτών των λέξεων σε εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές θα πρέπει να θυμόμαστε μαζί με τη ρητορική του Τραμπ που υποστηρίζει τον τυχοδιωκτισμό του Πούτιν στην Ουκρανία και την προσπάθειά του να εκβιάσει τον Ουκρανό Πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι ως από τις μεγαλύτερες αμαρτίες του πρώην προέδρου στην εξουσία. Είναι κατανοητό ότι ο Σι, όπως και ο Πούτιν, έχει απομονωθεί ανάμεσα σε ναι και είναι επιρρεπής στο διπλασιασμό των παράλογων, αυτοκαταστροφικών αποφάσεων. Το φωνητικό πράσινο φως του Τραμπ -ένα από τα λίγα σχόλια για το Σιντζιάνγκ που ο Σι μπορεί να έχει ακούσει εκτός του κύκλου του- πιθανότατα παρέτεινε και βάθυνε την εθνοκάθαρση.
Ωστόσο, η κυβέρνηση τελικά απαριθμούσε ορισμένα άτομα και οντότητες της Σιντζιάνγκ για απαγορεύσεις εξαγωγών και παγκόσμιες κυρώσεις Magnitsky, και το Κογκρέσο ενέκρινε τελικά τον Νόμο για την Πολιτική Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ουιγούρων το 2020. Την τελευταία ολόκληρη ημέρα της κυβέρνησης Τραμπ, ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Ο Μάικ Πομπέο εξέδωσε αποφασιστικότητα ότι η Κίνα διαπράττει γενοκτονία και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στο Σιντζιάνγκ. Ο διάδοχός του, Antony Blinken, επιβεβαίωσε αυτή την απόφαση. Τον Δεκέμβριο του 2021, ο Μπάιντεν υπέγραψε έναν νέο, ισχυρότερο νόμο κυρώσεων – τον Νόμο για την Πρόληψη της Καταναγκαστικής Εργασίας των Ουιγούρων – ο οποίος απαγόρευε τις εισαγωγές «οποιωνδήποτε αγαθών, προϊόντων, αντικειμένων και εμπορευμάτων εξορύσσονται, παράγονται ή κατασκευάζονται εξ ολοκλήρου ή εν μέρει» στη Σιντζιάνγκ, εκτός εάν είναι έχει αποδειχθεί ότι δεν συνδέεται με καταναγκαστική εργασία. Χωρίς αξιόπιστο έλεγχο της αλυσίδας εφοδιασμού τρίτων στην περιοχή των Ουιγούρων, αυτός ο νόμος απαγορεύει ουσιαστικά τις εισαγωγές σχεδόν όλων των ειδών που συνδέονται με το Xinjiang. Μέχρι σήμερα, υπάρχουν περισσότερες από 100 κυρώσεις από τις ΗΠΑ που σχετίζονται με το Σιντζιάνγκ εναντίον κινεζικών εταιρειών, κυβερνητικών υπηρεσιών και ιδιωτών.
Άλλες κυβερνήσεις έχουν προσχωρήσει στην εκστρατεία της Ουάσιγκτον. Ο Καναδάς, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν επιβάλει κυρώσεις στο Γραφείο Δημόσιας Ασφάλειας του Σιντζιάνγκ και στο Σώμα Παραγωγής και Κατασκευής του Σιντζιάνγκ, το τελευταίο ένα τεράστιο κρατικό όμιλο ετερογενών δραστηριοτήτων αφιερωμένο στην αποικιακή εκμετάλλευση και εγκατάσταση στην πατρίδα των Ουιγούρων. Το Βέλγιο, η Τσεχική Δημοκρατία, η Γαλλία, η Λιθουανία και η Ολλανδία έχουν ενωθεί με τον Καναδά, το Ηνωμένο Βασίλειο και τις Ηνωμένες Πολιτείες καταγγέλλοντας επίσημα τις ενέργειες του ΚΚΚ στο Σιντζιάνγκ ως γενοκτονία. Μη κυβερνητικές και διακυβερνητικές οργανώσεις, συμπεριλαμβανομένων των ανεξάρτητων ομάδων Uyghur Tribunal και της Διακοινοβουλευτικής Συμμαχίας για την Κίνα, έχουν καταλήξει σε παρόμοια ευρήματα σχετικά με τη φύση των ενεργειών του Πεκίνου, τα οποία έχουν υποστηρίξει με άφθονα έγγραφα και απόψεις διεθνών νομικών.
Δυστυχώς, ο σημαντικότερος διεθνής οργανισμός – τα Ηνωμένα Έθνη – έχει πιο ανάμεικτα αποτελέσματα. Τον Αύγουστο του 2018, η Επιτροπή του ΟΗΕ για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων ανάγκασε τους Κινέζους αξιωματούχους να εξηγήσουν δημόσια τι συνέβαινε στο Xinjiang για πρώτη φορά. Ένας Κινέζος εκπρόσωπος απάντησε δύο ημέρες αργότερα αρνούμενος την ύπαρξη κέντρων επανεκπαίδευσης που έχουν ήδη τεκμηριωθεί από ερευνητές, μεταξύ άλλων από δορυφορικές φωτογραφίες. Αλλά μετά από αυτή την έντονη αρχική πρόκληση, τα Ηνωμένα Έθνη έχουν ασχοληθεί με το θέμα. Όποτε τα κράτη μέλη του ΟΗΕ χρειάστηκε να πάρουν θέση για το Σιντζιάνγκ, το Πεκίνο κέρδισε. Είκοσι δύο έθνη (18 ευρωπαϊκές χώρες και η Αυστραλία, ο Καναδάς, η Ιαπωνία και η Νέα Ζηλανδία) υπέγραψαν μια επιστολή προς την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα καλώντας την Κίνα να σταματήσει τις μαζικές κρατήσεις στο Xinjiang. Αλλά το Πεκίνο κινητοποίησε γρήγορα 37 κράτη για να υπογράψουν μια αντι-επιστολή που βεβαιώνει ότι όλα ήταν καλά στην περιοχή των Ουιγούρων. Τον περασμένο Ιούνιο, 19 μέλη του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ καταψήφισαν πρόταση για συζήτηση του περιεχομένου της κριτικής έκθεσης του συμβουλίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Σιντζιάνγκ και 11 μέλη απείχαν. Μόνο 17 ψήφισαν υπέρ της διεξαγωγής της συζήτησης.
Η επιτυχία της Κίνας σε τέτοιες αναμετρήσεις εκμεταλλεύεται την απροθυμία των κρατών με τα δικά τους φτωχά αρχεία ανθρωπίνων δικαιωμάτων να καταδικάσουν αλλού τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και εξαρτάται από τον φόβο ότι το εξοργισμένο Πεκίνο μπορεί να κόψει τις κινεζικές επενδύσεις. Η Κούβα καταψήφισε τη συζήτηση της έκθεσης και ακόμη και η Ουκρανία απείχε. Το Πεκίνο ασκεί επίσης έντονη παρασκηνιακή πίεση για να διαμορφώσει τον τρόπο με τον οποίο τα Ηνωμένα Έθνη προσεγγίζουν τα ζητήματα του Σιντζιάνγκ. Αυτή η στρατηγική ήταν ιδιαίτερα εμφανής, αν ήταν καλυμμένη, στις δραστηριότητες του Ύπατου Αρμοστή για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Μετά από μια παρατεταμένη διαπραγμάτευση, η Ύπατη Αρμοστής Michelle Bachelet επισκέφτηκε το Xinjiang τον Μάιο του 2022, σε μια πενθήμερη περιοδεία «κλειστού βρόχου» για τον COVID-19 που τόνισε ότι «δεν ήταν έρευνα». Σε μια αμήχανη συνέντευξη Τύπου που ολοκλήρωσε την επίσκεψή της, η Bachelet επανέλαβε τις εξηγήσεις του Πεκίνου ότι τα στρατόπεδα ήταν προγράμματα αντιτρομοκρατικής και επαγγελματικής κατάρτισης. Υιοθέτησε την κινεζική ορολογία, αναφερόμενη στις εγκαταστάσεις εγκλεισμού ως «κέντρα κατάρτισης επαγγελματικής εκπαίδευσης»—παρόλο που, σύμφωνα με πρώην κρατούμενους, δεν γινόταν καμία επαγγελματική εκπαίδευση στα στρατόπεδα. Ο έλεγχος του Πεκίνου στην ατζέντα της Bachelet και η επιλογή των ανθρώπων με τους οποίους μίλησε πιθανότατα έθεσαν τις παραμέτρους για το τι θα μπορούσε να επιτύχει η σύντομη επίσκεψή της.
Αλλά τελικά, η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα εξέδωσε μια έκθεση που ήταν πολύ πιο επικριτική για τη συμπεριφορά της Κίνας. Όταν τελικά κυκλοφόρησε, λίγα λεπτά πριν από τα μεσάνυχτα της τελευταίας ημέρας της θητείας του Bachelet ως ύπατος αρμοστής, η έκθεση περιελάμβανε τις σοβαρές ανησυχίες ότι το Πεκίνο διέπραττε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στο Xinjiang, υποστηριζόμενη από ογκώδη αποδεικτικά στοιχεία και συνεντεύξεις με 40 Καζάχους, Κιργίζους και Ουιγούροι μάρτυρες από πρώτο χέρι. Οι αρχές του Κ.Κ.Κ., οι οποίες είχαν χαιρετίσει τη συνέντευξη Τύπου της Μπατσελέτ τον Μάιο, τώρα κατήγγειλαν την έκθεσή της ως «ένα συνονθύλευμα ψευδών πληροφοριών που χρησιμεύουν ως πολιτικά εργαλεία για τις ΗΠΑ και άλλες δυτικές χώρες για να χρησιμοποιήσουν στρατηγικά το Σιντζιάνγκ για να περιορίσουν την Κίνα». Αλλά η έκθεση δεν εφάρμοσε ποτέ τον ορισμό του ίδιου του ΟΗΕ για τη γενοκτονία στη Σιντζιάνγκ – μια κραυγαλέα παράλειψη. Και η αποτυχία του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων να συζητήσει καν την έκθεση την κατέστησε νεκρό γράμμα, τουλάχιστον εντός του ΟΗΕ.
ΤΙ ΔΟΥΛΕΥΕΙ
Είναι ακόμα δύσκολο να κρίνουμε τον αντίκτυπο των κυρώσεων στην οικονομία και τους αξιωματούχους στη Σιντζιάνγκ. Οι απαγορεύσεις εισαγωγών είναι δύσκολο να εφαρμοστούν και τα φρούτα και οι ξηροί καρποί σε συσκευασίες που υποδεικνύουν την προέλευσή τους από το Σιντζιάνγκ πωλούνταν στις ασιατικές αγορές σε όλη την περιοχή της Ουάσιγκτον, DC, το 2022 — αν και, αφού ακτιβιστές δημοσιοποίησαν το γεγονός ότι τα φρούτα εξακολουθούσαν να κυκλοφορούν, τα τελωνεία των ΗΠΑ και Η Προστασία των Συνόρων κατέσχεσε πολλές αποστολές κόκκινων χουρμάδων Xinjiang στο Νιου Τζέρσεϊ τον Ιανουάριο του 2023. Οι τελωνειακοί πράκτορες επικεντρώνονται περισσότερο στην απαγόρευση κινεζικών κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων, αλλά το βαμβάκι από το Xinjiang κρύβεται σε αδιαφανείς αλυσίδες εφοδιασμού και μεταποιείται σε τρίτες χώρες σε ενδύματα που διαθέτουν καταστήματα στις ΗΠΑ.
Ούτε οι κυρώσεις είναι το μόνο πρόστιμο που πληρώνει το Πεκίνο. Οι «Wolf Warriors» του ΚΚΚ μπορεί να απαντήσουν στη διεθνή κατακραυγή με αγανακτισμένες ανταποκρίσεις και μια καταιγίδα παραπληροφόρησης. Αλλά η διπλωματική και η φήμη ζημιά στην Κίνα είναι πραγματική – και ίσως ακόμη μεγαλύτερη από τις πιθανές οικονομικές κυρώσεις. Το ΚΚΚ, για παράδειγμα, είχε την ευκαιρία να βελτιώσει τους δεσμούς Κίνας-Ευρώπης μετά τον απομονωτισμό και τις προσβολές της κυβέρνησης Τραμπ που αναστάτωσαν τους συμμάχους των ΗΠΑ. Όμως, απαντώντας στις κυρώσεις της ΕΕ για το Σιντζιάνγκ με μια άστοχη σειρά κυρώσεων σε μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε όλο το πολιτικό φάσμα, το Πεκίνο έχασε την ευκαιρία. Αντίθετα, η αντιπολίτευση της Κίνας ουσιαστικά διέλυσε τη Συνολική Συμφωνία Επενδύσεων με την Ευρώπη, μια εμπορική συμφωνία την οποία είχε διαπραγματευτεί χρόνια.
Η βαρβαρότητα της αποικιοκρατίας του ΚΚΚ στο Xinjiang ήταν ιδιαίτερα καταστροφική για τη σχέση της Κίνας με την Ταϊβάν. Τον Δεκέμβριο του 2022, το νομοθετικό σώμα της Ταϊβάν ψήφισε ένα άνευ προηγουμένου διακομματικό ψήφισμα που αναγνωρίζει τη «γενοκτονία» της Κίνας κατά του λαού των Ουιγούρων. Οι φρικαλεότητες του Σιντζιάνγκ είναι ένας σημαντικός λόγος για τον οποίο «μία χώρα, δύο συστήματα» – η μακροχρόνια φόρμουλα του ΚΚΚ για την «επανένωση» της ηπειρωτικής Κίνας με την Ταϊβάν- είναι νεκρή και η εργαλειοθήκη του Πεκίνου για την ειρηνική αντιμετώπιση του ζητήματος της Ταϊβάν εξαντλήθηκε. Με τη στρατιωτική ισχύ να φαίνεται ως η μόνη επιλογή, η αυξημένη πολεμική εχθρότητα του ΚΚΚ προς την Ταϊβάν έχει επιδεινώσει τις εντάσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Από αυτή την άποψη, η προσπάθεια του Xi να ενισχύσει την ασφάλεια της Κίνας μέσω μιας καταστολής στο Xinjiang απέτυχε θεαματικά.
Η επίθεση του ΚΚΚ στους αυτόχθονες λαούς της Σιντζιάνγκ έχει επίσης κατακερματίσει τη διεθνή φήμη του Πεκίνου, τουλάχιστον μεταξύ των προηγμένων οικονομιών του κόσμου. Οι άνθρωποι σε δημοκρατικές χώρες έχουν εκφράσει εδώ και καιρό ανησυχίες για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Κίνα — αυτό ήταν σταθερό. Όμως, σύμφωνα με δημοσκόπηση του Pew Research Center, η στιγμή που οι απόψεις για την Κίνα στις προηγμένες οικονομίες έγιναν δραματικά αρνητικές συνέβη κατά τη διάρκεια του 2017 και του 2018. Αυτό ήταν πριν από τις διαδηλώσεις στο Χονγκ Κονγκ, πριν από την πανδημία και πριν το ΚΚΚ υποστηρίξει την εισβολή της Ρωσίας της Ουκρανίας. Η απότομη πτώση αντιστοιχεί στον εμπορικό πόλεμο του Τραμπ κατά της Κίνας, αλλά εκτός του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος των ΗΠΑ, λίγοι ήταν σύμφωνοι με τη μονομερή επιβολή δασμών. Αυτό αφήνει τα στρατόπεδα συγκέντρωσης ως την εναπομείνασα ανεξάρτητη μεταβλητή σε καλή χρονική στιγμή – ο παράγοντας που πιθανότατα έστρεψε τη γνώμη στην Αυστραλία, τον Καναδά, την Ιαπωνία, τη Νότια Κορέα, τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη εναντίον του Πεκίνου.
Η Κίνα, φυσικά, δεν χρειάζεται να λαμβάνει υπόψη τις απόψεις των δικών της ανθρώπων όταν διαμορφώνει πολιτική, πόσο μάλλον τις απόψεις άλλων κρατών. Η κυβέρνηση της χώρας είναι πλέον μια προσωποκρατική δικτατορία, και αυτή τη στιγμή φαίνεται ότι μόνο ο Σι θα μπορούσε να πάρει την απόφαση να αντιστρέψει την πορεία στο Σιντζιάνγκ. Αυτό δεν εμπνέει εμπιστοσύνη. Όπως φαίνεται ξεκάθαρα η παρατεταμένη πολιτική «μηδενικού COVID», ο ηγέτης της Κίνας επιδεικνύει μια απερίσκεπτη περιφρόνηση για τις βασικές αρχές του κινεζικού κόμματος-κράτους από το 1979: προτεραιότητα στην οικονομική ανάπτυξη, διατήρηση φιλικής πρόσβασης στις προηγμένες οικονομίες του κόσμου και διατήρηση ενός αρμονική ισορροπία μεταξύ των εθνοτικών ομάδων της Κίνας.
Αλλά το μηδέν COVID υποδηλώνει επίσης ότι ο Σι, και το κινεζικό κόμμα-κράτος, μπορούν να αλλάξουν πορεία. Αφού οι διαμαρτυρίες κατέστησαν σαφές ότι η Κίνα δεν μπορούσε να κλειδώσει επ’ αόριστον, το ΚΚΚ ήρε τους ελέγχους του, αναγνωρίζοντας σιωπηρά ότι ο COVID-19 δεν θα εξαφανιστεί και ότι το οικονομικό και κοινωνικό κόστος της προσπάθειας περιορισμού του ήταν απλώς πολύ υψηλό. Ούτε οι Ουιγούροι φεύγουν. Εάν ο κόσμος διατηρήσει τις κυρώσεις και τον έλεγχο του, με την πάροδο του χρόνου μπορεί να καταστήσει απαράδεκτο το τίμημα της βαναυσότητας των μειονοτήτων της Κίνας.