Μετά από βομβαρδισμούς, σφαγές και ακόμη και κατηγορίες για βλασφημία, οι Σιίτες του Πακιστάν μάχονται τώρα με την τελευταία επιδημία «αναγκαστικών εξαφανίσεων» του Πακιστάν. Στο Πακιστάν στο οποίο κυριαρχούν οι Σουνίτες, ακόμη και οι μουσουλμανικές αιρέσεις αντιμετωπίζονται ως κάφροι ή άπιστοι—και αυτό περιλαμβάνει τους Σιίτες.
Νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, το Ανώτατο Δικαστήριο του Ισλαμαμπάντ (IHC) έστρεψε τα φώτα της δημοσιότητας στις «αναγκαστικές εξαφανίσεις», ένα εξαιρετικά ευαίσθητο ζήτημα στο Πακιστάν. Οι εξαναγκαστικές εξαφανίσεις είναι ένας ευφημισμός για τις απαγωγές που χρηματοδοτούνται από το κράτος όπου στον πακιστανικό στρατό και τις μυστικές υπηρεσίες «συλλαμβάνουν» νέους από εθνοτικές μειονότητες σε περιοχές όπως το Μπαλουτσιστάν, η Khyber Pakhtunkhwa και η Sindh. Δεν προσκομίζονται ενώπιον του δικαστηρίου και σχεδόν κανένας από αυτούς δεν επιστρέφει νεκρός ή ζωντανός.
Τώρα αυτός ο κατάλογος των εθνικών μειονοτήτων γίνεται μεγαλύτερος.
Τον Απρίλιο, η Κοινή Επιτροπή Δράσης (JAC) για τους Σιίτες Αγνοούμενους και τις οικογένειες των ανθρώπων που απήχθησαν από το κράτος προειδοποίησε για μια διαμαρτυρία σε ολόκληρη τη χώρα εάν οι αρχές δεν επέστρεφαν τα άτομα με «αναγκαστικές εξαφανίσεις».
Σε συνέντευξη Τύπου στις 24 Απριλίου, ορισμένοι σιίτες ηγέτες εξέφρασαν την ανησυχία τους για τη μη ανάκτηση σιιτών αγνοουμένων. Ισοπεδώνοντας σοβαρές κατηγορίες κατά της κυβέρνησης, ο Allama Iqbal Rizvi του JAC είπε: «Αυτό δεν περιορίζεται στην αναγκαστική εξαφάνιση ή την ανάκτησή τους, μόνο υπάρχουν αναφορές ότι κάποιοι από αυτούς έχουν σκοτωθεί».
Σήμερα στο Καράτσι, οικογένειες σιιτών αγνοουμένων σταμάτησαν για λίγο την πομπή του Youm e Ali και διαμαρτυρήθηκαν για τις αναγκαστικές εξαφανίσεις. Τουλάχιστον 30 Σιίτες λέγεται ότι αγνοούνται. Σιίτες κληρικοί λένε ότι έχουν βίντεο που δείχνουν το προσωπικό των Rangers να τους κρατούν υπό κράτηση.
Το South Asia Terrorism Portal (SATP) αναφέρει ότι περίπου 2.693 Σιίτες έχουν σκοτωθεί μέχρι τον Ιούνιο του 2018, ενώ 4.847 τραυματίστηκαν σε στοχευμένες επιθέσεις και εκρήξεις βομβών. Οι εκτιμήσεις για τους εξαφανισμένους σιίτες νέους κυμαίνονται μεταξύ 140 και 300.
Η κοινότητα βρίσκεται ευάλωτη στο μίσος των σουνιτών ριζοσπαστών καθώς και στις υποψίες για τη δική τους κυβέρνηση.
Το Πακιστάν είναι απολιθωμένο που πολλοί σιίτες νέοι ταξιδεύουν στη Συρία και το Ιράκ για να πολεμήσουν με φιλοσιιτικές ομάδες στη Μέση Ανατολή. Στη συνέχεια, υπάρχουν άλλοι που πηγαίνουν προσκυνήματα σε σιιτικά ιερά εκτός Πακιστάν. Οι δυνάμεις ασφαλείας πιστεύουν ότι σιίτες νέοι από το Καράτσι, το Παρατσινάρ και το Γκιλγκίτ Μπαλτιστάν μάχονται για τις ομάδες μισθοφόρων που υποστηρίζονται από το Ιράν για την υποστήριξη του Σύρου προέδρου Μπασάρ Άσαντ.
Φοβούνται επίσης ότι πολλοί έχουν στρατολογηθεί από την Ταξιαρχία Zainabiyoun—μια μυστική ομάδα πολιτοφυλακής που δημιουργήθηκε από το Ιράν. Για να κρατηθεί μακριά από προβλήματα, το Ιράν έχει στρατολογήσει Σιίτες από άλλες χώρες όπως το Αφγανιστάν και το Πακιστάν, τους παρείχε χρήματα και εκπαίδευση προτού τους απωθήσει στη Συρία.
Μετά την καταστολή της πακιστανικής υπηρεσίας πληροφοριών σε σιίτες νέους μέσω της οδού των «αναγκαστικών εξαφανίσεων», σιιτικές ομάδες έχουν αρχίσει να διαμαρτύρονται. Για τις οικογένειες των ανθρώπων που έχουν απαχθεί από τις δυνάμεις, είναι μια ατελείωτη αναζήτηση σε αστυνομικά τμήματα, νοσοκομεία, ακόμη και νεκροτομεία.
Η κοινότητα αισθάνεται ότι στοχοποιείται και από ριζοσπάστες Σουνίτες. Τώρα, όροι όπως «γενοκτονία των Σιιτών» ισοπεδώνονται κατά του Πακιστάν.
Το 2020 σημειώθηκαν μαζικές αντι-σιιτικές διαδηλώσεις σε όλο το Πακιστάν. Οι διαδηλώσεις συνεχίστηκαν για δύο ημέρες και προκάλεσαν σοκ όχι μόνο σε όλο το Πακιστάν αλλά και σε όλο τον κόσμο καθώς δεκάδες χιλιάδες σουνίτες διαδηλωτές πλημμύρισαν τους δρόμους σε πέντε πόλεις, συμπεριλαμβανομένης της πρωτεύουσας Ισλαμαμπάντ. Οι διαδηλώσεις συνεχίστηκαν για δύο ημέρες κατά τις οποίες καταγράφηκαν δεκάδες υποθέσεις βλασφημίας κατά της κοινότητας.
Οι Σιίτες έχουν επίσης γίνει στόχος της Σιπάχ-ε-Σαχάμπα Πακιστάν (SSP), που ονομαζόταν παλαιότερα Anjuman Sipah-e-Sahaba (ASS), μια σουνιτική ομάδα στο Παντζάμπ. Ήταν στην πρώτη γραμμή των βομβαρδισμών και των δολοφονιών της σιιτικής κοινότητας.
Αντιμέτωποι με ένα κύμα εξαναγκαστικών εξαφανίσεων, οι Σιίτες συγκεντρώνονται σε αλληλεγγύη. Κάθισαν σε μια διαδήλωση διάρκειας ενός μήνα μπροστά από την κατοικία του προέδρου του Πακιστάν Arif Alvi στο Καράτσι τον Απρίλιο του 2019 απαιτώντας την απελευθέρωση των εξαφανισμένων μελών τους. Οι οικογένειες των αγνοουμένων απαιτούν να προσαχθούν στα δικαστήρια τα θύματα εξαναγκαστικών εξαφανίσεων, διαφορετικά θα πρέπει να αφεθούν άμεσα ελεύθερα.
Διαδήλωσαν επίσης μπροστά από τη Λέσχη Τύπου του Καράτσι τον Δεκέμβριο του 2021, όπου οι οικογένειες των Σιιτών αγνοουμένων δήλωσαν μάλιστα ότι οι Σιίτες είναι μια πατριωτική κοινότητα του Πακιστάν και ακολουθούν το κράτος δικαίου.
Πολλές από αυτές τις διαδηλώσεις διευθύνονται από τον Ρασίντ Ρίζβι, επικεφαλής της Επιτροπής Σιιτών Αγνοουμένων στο Καράτσι. Ο Ρίζβι όχι μόνο ηγείται των διαδηλώσεων, αλλά και κατέθεσε υποθέσεις στα δικαστήρια για λογαριασμό των οικογενειών σιιτών νεαρών που έχουν εξαφανιστεί. Το 2020 ο Rizvi συνελήφθη στο πλαίσιο της αντιτρομοκρατικής πράξης για αυξανόμενες πιέσεις στο Πακιστάν να απελευθερώσει τους αγνοούμενους.
Το Πακιστάν έχει αυξήσει σταθερά το εύρος των εξαναγκαστικών εξαφανίσεων για να συμπεριλάβει περισσότερες κοινότητες. Στο Μπαλουχιστάν, συχνά οι αγνοούμενοι βρίσκονται βασανισμένοι και νεκροί στις ερήμους και τις ορεινές περιοχές της επαρχίας.