Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ, Hellas Journal
Έχω διαβάσει πολλά κείμενα από την είσοδο του παντοτινά πικρού Ιούλη, για τα πενήντα χρόνια από την βάρβαρη εισβολή του Αττίλα εναντίον της Κύπρου, Εξαιρετικά άρθρα, που αναδεικνύουν σωστά το πρόβλημα των 50 ετών που πέρασαν. Για τους πολλούς είναι σαν να ήταν χθες…
Τα πολύ δυσάρεστα γεγονότα του 1974, έχουν χαραχθεί παντοτινά στη μνήμη μας και θα παραμείνουν εκεί μέχρι το τέλος του καθενός.
Μέσα σε σχεδόν ένα μήνα, από τις 20 Ιουλίου μέχρι το Δεκαπενταύγουστο, το 40% της Πατρίδας χάθηκε, επειδή αυτό πρόβλεπε το σχέδιο των Αμερικανών σε συνεργασία με την Τουρκία και τη στρατιωτική χούντα των Αθηνών, μία χούφτα παρανοϊκών που δικαιολογημένα χαρακτηρίζουμε προδότες.
Στις 13 Αυγούστου 1974 ο Χένρι Κίσιγκερ, ο χυδαίος αυτός φιλότουρκος υπουργός Εξωτερικών της Αμερικής λάμβανε στο γραφείο του ένα χάρτη με τον αριθμό 9 από τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, που έδειχναν πως θα είναι η Κύπρος την επομένη, όταν ξεκίνησε η δεύτερη τουρκική εισβολή.
- Ταυτόχρονα ο νομικός του σύμβουλος τον καθοδηγούσε πως πρέπει να αντιδράσει και τι κινήσεις πρέπει να κάνει για να είναι «νόμιμα» όσα άθλια έπραξε εναντίον της Μεγαλονήσου, και τα οποία δεν παραδέχθηκε ποτέ.
Μερικοί εξ ημών, που αναμειχθήκαμε σε πραγματικές έρευνες και όχι σε αναζήτηση στο ψεκασμένο Διαδίκτυο, γνωρίζουμε την προδοσία και έχουμε επιβεβαιωθεί σε όλα.
Λίγοι, και πραγματικά ανόητοι, προσπαθούν να δώσουν μία άλλη ερμηνεία στο ηχογραφημένο ντοκουμέντο που περιλαμβάνεται στο βιβλίο του Αλέξη Παπαχελά. Έχουν λάθος. Ακούγεται καθαρά ο Δημήτριος Ιωαννίδης να προβλέπει την κατάληψη, από τους Τούρκους, ενός κομματιού εδάφους από την Κερύνεια στη Λευκωσία, όπου και θα σταματούσαν.
Λίγο μετά όταν αντιλήφθηκε προφανώς ότι οι Αττίλες θα συνέχιζαν είπε την …περίφημη φράση ότι τον εξαπάτησαν οι Αμερικάνοι. Προσωπικά το αμφισβητώ (ότι τον εξαπάτησαν). Διότι οι πράκτορες της CIA που συνομιλούσαν μαζί του ήταν ωμά τομάρια.
Γι’ αυτούς οι ζωές των ανθρώπων δεν άξιζαν ούτε μία δραχμή. Είμαι πεπεισμένος, ξέρετε, ότι δέχθηκε να συνεργαστεί μαζί τους στην απόπειρα ανατροπής (και δολοφονίας) του Μακάριου. Το πραξικόπημα πέτυχε αλλά ο τότε Αρχιεπίσκοπος και Πρόεδρος σώθηκε.
Τα υπόλοιπα είναι ιστορία, την οποία πρέπει να σεβόμαστε και να την διαδίδουμε σε κόντρα των δήθεν «ελληνικών» φωνών που ισχυρίζονται ότι στη συνωμοσία εναντίον της Κύπρου ήταν μόνη της η Χούντα και η ΕΟΚΑ Β’ που υποστηριζόταν από αυτή με χρήματα και παράνομο οπλισμό.
Με ενοχλεί πολύ ότι στην Ελλάδα αναδεικνύουν περισσότερο αυτό που αποκαλούν «Μεταπολίτευση» και κάποιοι εξ ημών, πιο ορθά, την «Επιστροφή στη Δημοκρατία». Διότι περί αυτού πρόκειται. Κατέρρευσε η δικτατορία και επέστρεψαν ξανά οι πολιτικοί, οι οποίοι ευθύνονται για την επτάχρονη δικτατορία.
Οι παρανοϊκοί επικεφαλής του χουντικού καθεστώτος εκμεταλλεύθηκαν το πολιτικό χάος στο οποίο οδήγησαν την Ελλάδα οι τότε πολιτικοί της χώρας. Ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση με την αποστασία.
- Το πολιτικό χάος, σε καμία περίπτωση, δεν είναι δικαιολογία για το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967 -διότι το ακούμε και αυτό συχνά-πυκνά από τους όψιμους οπαδούς της πρώτης δικτατορικής ομάδας, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι τάχατες ήταν «καλοί» δικτάτορες, σε αντίθεση με τον Ιωαννίδη και τη δική του παρέα.
Μία …μορφή δικτατορίας υπάρχει. Και είναι μόνο η κακή. Η Χούντα των Αθηνών προκάλεσε δεινά στον ελληνικό λαό, με αποκορύφωμα την προδοσία της Κύπρου. Κατέρρευσαν μετά το προδοτικό πραξικόπημα. Έ
χω κάνει και μία άλλη διαπίστωση μελετώντας τα αρχεία των ΗΠΑ, στο Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ. Και είναι η πρώτη φορά που το καταθέτω με τόσο ισχυρό τρόπο: Η τότε Αμερική του Χένρι Κίσιγκερ δεν είχε πια ανάγκη τους Έλληνες δικτάτορες και τους οδήγησε -με αφορμή πάντα την κυπριακή τραγωδία- σε κατάρρευση.
Ήταν κάτι που δεν το είχε διευκρινίσει απόλυτα ο μακαρίτης, τότε υφυπουργός Εξωτερικών, Τζόζεφ Σίσκο, που τουλάχιστον εμένα με βοήθησε να καταλάβω καλύτερα το ρόλο του Χένρι Κίσιγκερ, και ειδικά το σημείο ότι είχε δικά του κανάλια επικοινωνίας όχι μόνο μόνο με τους Αμερικανούς διπλωμάτες, που υπηρετούσαν στο εξωτερικό. Και εννοώ καθαρά και ξάστερα τη CIA, που είχε αναλάβει την «εκτέλεση» των πραξικοπημάτων και την επιβολή των δικτατορικών καθεστώτων.
Στα 50 χρόνια από την άνανδρη εισβολή, στα πενήντα χρόνια κατοχής, και με το βάρος της απέραντης θλίψης που μας διακατέχει, τα αδέλφια μας στην Αθήνα πρέπει μεν να εορτάζουν την «Επιστροφή στη Δημοκρατία» αλλά και να συνοδεύουν τις εκδηλώσεις τους τονίζοντας την μία και μοναδική αλήθεια: ότι η Χούντα τελείωσε οριστικά λόγω της Κύπρου μας.
Είχα διαβάσει πρώτος το περίφημο έγγραφο της αναφοράς για τη συνάντηση του Σίσκο με τον προδότη Ιωαννίδη, που είχε γράψει ο Τόμας Μπόγιατ -ένας πολύ σοβαρός Αμερικανός διπλωμάτης- και στο οποίο ο αρχηγός της εγκληματικής ΕΣΑ μιλούσε για το (νέο) Διγενή Ακρίτα που θα αναστηθεί και θα καταλάβει την …Κωνσταντινούπολη, με αποτέλεσμα να φρικάρουν ο τότε υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ και οι συνεργάτες του.
Εκείνη η συνάντηση ήταν καθοριστική για την πτώση της Χούντας. Είχε προηγηθεί το προδοτικό πραξικόπημα και την επόμενη μέρα εκεινης της συνάντησης, ξεκίνησε η βάρβαρη εισβολή των Τούρκων.
- Θυμάμαι ότι ο Σίσκο μου είχε πει ότι μετά την έκρηξη του Ιωαννίδη είχε σκεφτεί και είχε ζητήσει να συναντήσει τον Ευάγγελο Αβέρωφ. Τα υπόλοιπα είναι χιλιογραμμένα. Αποφασίστηκε η νέα κυβέρνηση πολιτικών υπό τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο και τον Ιωάννη Μαύρο για να τους προσπεράσει στην …στροφή ο Αβέρωφ.
Τιμώντας τους νεκρούς μας, που έπεσαν μαχόμενοι για την προστασία της Πατρίδας σε ένα πολεμικό παιγνίδι που ήταν σικέ, θα παρακαλούσα τους Έλληνες αδελφούς -ιδιαίτερα τη διεφθαρμένη Ελίτ των Αθηνών- να αποδεχθούν την αποτυχία τους να νικήσουν τους χουντικούς, που πρόδωσαν τη Μεγαλόνησο.
Υπήρξαν στιγμές ηρωικές, του Αλέκου Παναγούλη, των φοιτητών του Πολυτεχνείου και της Νομικής, και άλλων. Αλλά η Χούντα, δυστυχώς, άντεξε και έπεσε μόνο επειδή πρόδωσε την Κύπρο μας.
Όπως λέω συχνά στους «καλαμαράδες» φίλους μου -και το καλαμαράς για μένα είναι τίτλος τιμής, είναι ο μορφωμένος, όχι ο κακός, άνθρωπος- «αν χαθεί η Κύπρος, θα χαθεί και το Αιγαίο». Ξεκαθαρισμένα πράγματα…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Τα ορφανά του φιλοτουρκικού σχεδίου Ανάν -όσα απέμειναν και συνεχίζουν τον κατά της Κύπρου «αγώνα»- και οι ομοϊδεάτες τους «ΚρανΜοντανιστές» έχουν ξεσαλώσει μετά την απόφαση του Δικαστηρίου της Νέας Υόρκης εναντίον του ισπανόφωνου γερουσιαστή, Ρόμπερτ Μενέντεζ.
Δεν τον συμπαθούσαν επειδή δημιούργησε προβλήματα για την αγαπημένη τους Τουρκία, και σταματούσε τις πωλήσεις αμερικανικού πολεμικού υλικού στην κατοχική δύναμη.
Μελετώντας μερικές αναρτήσεις τους κατέληξα στο συμπέρασμα ότι χάρηκαν περισσότερο από τους Τούρκους καταχτητές της Κύπρου. Μου προκαλεί εντύπωση δε ότι δεν κρύβονται. Σημειώνω ότι ένας εξ αυτών που βρίζει τον γερουσιαστή, όταν συγγενικό του πρόσωπο είχε πρόβλημα στη Νέα Υόρκη, μου τηλεφώνησε και ζήτησε απεγνωσμένα βοήθεια ονομάζοντας συγκεκριμένα τον κ. Μενέντεζ.
Επικοινώνησα με το γραφείο του γερουσιαστή και στη συνέχεια με το γραφείο ενός σημαντικού βουλευτή, και το πρόβλημα λύθηκε χωρίς να γίνει καμία παρανομία. Ας προσέχει όταν ανοίγει το στόμα του, διότι είναι πολύ λερωμένη η φωλιά του.
Από τουρκοφάγος της φακής, έχει μετατραπεί σε …διώκτη όσων αρνούνται το ξεπούλημα της Τουρκίας. Μου προκαλεί πάντα απορία πως διάνυσε την …απόσταση από σκληρός απορριπτικός στη σημερινή απελπιστική του κατάσταση, να γίνεται ηθελημένα(;) σύμμαχος του Τούρκου κατακτητή!
* Ο Μιχάλης Ιγνατίου είναι διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, και συγγραφέας. Είναι ο ιδρυτής της ιστοσελίδας Hellas Journal