Πριν από λίγες ημέρες, οι σημερινές αρχές της Λιβύης απελευθέρωσαν έναν άλλο ηγέτη του πρώην καθεστώτος και έναν από τους σημαντικότερους άνδρες του συνταγματάρχη Μουαμάρ Καντάφι.
Η κίνηση αυτή έθεσε ερωτήματα σχετικά με τις πιθανές επιπτώσεις αυτού του βήματος στη διαδικασία εθνικής συμφιλίωσης.
«Είναι μέρος της Εθνικής Συμφιλίωσης»
Μετά την απελευθέρωση του πρώην υπουργού και επικεφαλής του μηχανισμού εσωτερικής ασφάλειας στο καθεστώς Καντάφι, Αμπντουλάχ Μανσούρ, την περασμένη Κυριακή, μετά από 9 χρόνια φυλάκισης, ο Πρόεδρος του Προεδρικού Συμβουλίου, Μοχάμεντ αλ Μάνφι, είπε ότι η απελευθέρωσή του έγινε «ως μέρος των προσπαθειών του συμβουλίου για το έργο Εθνικής Συμφιλίωσης».
Σχολιάζοντας αυτό το βήμα, ο πολιτικός ερευνητής Φάρατζ Φαρκάς θεώρησε ότι αυτή η απελευθέρωση «έγινε προς την κατεύθυνση της εθνικής συμφιλίωσης», ένα βήμα που είχε απαιτήσει εδώ και αρκετό καιρό, ειδικά μετά την απόφαση του Ακυρωτικού Δικαστηρίου να λήξει την ποινή του και μετά την έκδοση ορισμένων δικαστικών αποφάσεων για έλλειψη δικαιοδοσίας.
Μετά την αξίωσή του ο Υπουργός Δικαιοσύνης διέταξε την απελευθέρωσή του, παρά το γεγονός ότι ο Αμπντουλάχ Μανσούρ δεν αποτελεί αυτό το πολιτικό βάρος σε σύγκριση με ορισμένους υποστηρικτές του πρώην καθεστώτος, αλλά ανήκει στη γνωστή και ισχυρή φυλή «Αουλάντ Σουλεϊμάν».
Σε δήλωσή του στο Al Arabiya.net, εξήγησε ότι η απελευθέρωση των ηγετών του πρώην καθεστώτος είναι επίσης ένα βήμα προς την επίτευξη ενός από τους στόχους της συμφιλίωσης καθώς απαιτείται ο σεβασμός του δικαστικού σώματος, της αρχής της διάκρισης των εξουσιών και της ανεξαρτησίας τους, και της αρχής της εγκαθίδρυσης του κράτους δικαίου και των κρατικών θεσμών.Ζήτησε επίσης την ανάγκη να ολοκληρωθεί αυτό το βήμα με την απελευθέρωση όλων των κρατουμένων, ειδικά όσων μαραζώνουν σε φυλακές και κέντρα κράτησης χωρίς δίκη λόγω έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων, ή όσων έχουν λήξει οι ποινές, είτε ήταν υποστηρικτές των επαναστάσεων ή όσους συνελήφθησαν βάσει νόμων που εκδόθηκαν επί βιασύνη και χωρίς μελέτη, και την αναγκαιότητα εφαρμογής του νόμου σε όλους, ανεξαρτήτως φυλετικών, περιφερειακών, πολιτικών ή στρατιωτικών πεποιθήσεων, και χωρίς διακρίσεις μεταξύ των κρατουμένων.
Απελευθέρωση όλων των κρατουμένων
Με τη σειρά του, μέλος του Ανώτατου Συμβουλίου Φυλών και Πόλεων που είναι πιστό στο πρώην καθεστώς, ο Ασράφ Αμπντέλ-Φατάχ, δήλωσε στο Al-Arabiya.net ότι η απελευθέρωση του Μανσούρ είναι «ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση προς τη συμφιλίωση, αλλά δεν αρκεί, πριν απελευθερωθούν όλοι όσοι κρατήθηκαν πριν από 12 χρόνια με την κατηγορία της υποστήριξης του προηγούμενου καθεστώτος».
Τόνισε επίσης την ανάγκη να απελευθερωθούν όλοι όσοι βρίσκονται στη φυλακή που είναι υποστηρικτές του πρώην καθεστώτος, είτε ηγέτες, αξιωματούχοι, στρατιώτες ή εθελοντές, καθώς και την επιστροφή των εκτοπισμένων στη χώρα και την άρση όλων των διώξεων ασφαλείας εναντίον τους εκτός από την ενεργοποίηση του νόμου περί γενικής αμνηστίας που εξέδωσε η Βουλή, ώστε να επιτευχθεί η συμφιλίωση, όπως είπε.Αξιοσημείωτο είναι ότι μέχρι στιγμής, οι λιβυκές αρχές έχουν απελευθερώσει ορισμένους αξιωματούχους και πυλώνες του καθεστώτος Καντάφι, συμπεριλαμβανομένου του τελευταίου πρωθυπουργού Αλ Μπαγκντάντι Αλ Μαχμούντι και του γιου του Αλ Σααντί Αλ Καντάφι καθώς και εξέχοντα μέλη της ασφαλείας του Καντάφι.
Ενώ η απελευθέρωση δεν περιελάμβανε τον διευθυντή των υπηρεσιών πληροφοριών του Καντάφι, Αμπντουλάχ Αλ-Σενούσι, τον διοικητή της Λαϊκής Φρουράς, Μανσούρ Ντάου, τον ηγέτη Αχμέντ Ιμπραήμ και αρκετούς αξιωματικούς και στρατιώτες.
Ωστόσο, από την ανάληψη της εξουσίας, το Προεδρικό Συμβούλιο έχει καταβάλει μεγάλες προσπάθειες για να ωθήσει όλα τα πολιτικά και κοινωνικά κόμματα να συμμετάσχουν στο «πρόγραμμα εθνικής συμφιλίωσης», προκειμένου να τερματιστούν οι διαφορές και οι εχθρότητες μεταξύ των Λιβύων που έμειναν πίσω και συσσωρεύτηκαν από τις ένοπλες συγκρούσεις στη χώρα.