Οι νέες κινεζικές οδηγίες εισδοχής στοχεύουν το Θιβετιανό εκπαιδευτικό σύστημα.
Η εγκύκλιος αναφέρει πώς οι φοιτητές που ζητούν εισαγωγή πρέπει να δηλώσουν την «πολιτική τους στάση και την ιδεολογική τους ηθική» για να μπουν στα πανεπιστήμια, ανέφερε το Tibet Press.
Επιπλέον, αναφέρει πώς οι μαθητές δεν πρέπει να εμπλέκονται σε θρησκευτικά κινήματα και προτιμά μαθητές που είναι ικανοί στη μαρξιστική θεωρία.
Το Πεκίνο άρχισε να καταλαμβάνει το Θιβέτ, έχουν διαμορφώσει σχολαστικά πολιτικές και μεθόδους για την εξάρθρωση του θιβετιανού εκπαιδευτικού συστήματος που ήταν στενά συνδεδεμένο με το πλούσιο μοναστικό σύστημα εκπαίδευσης.
Παλαιότερα, η κύρια ώθηση ήταν η στόχευση του πρωτοβάθμιου επιπέδου εκπαίδευσης, εμποδίζοντας τους Θιβετιανούς να φοιτούν σε τέτοια μοναστικά ινστιτούτα, αλλά τώρα η ώθησή τους στο υψηλότερο επίπεδο του εκπαιδευτικού συστήματος, το πανεπιστημιακό επίπεδο υπογραμμίζει την αυστηρότητα και τη σημασία που δίνεται στην κατάργηση της θιβετιανής εκπαίδευσης .
Ο απώτερος στόχος είναι να στερηθούν οι Θιβετιανοί την ταυτότητά τους και τη γλώσσα τους, ανέφερε ο Tibet Press.
Ο αείμνηστος καθηγητής Dawa Norbu αναφέρει στο βιβλίο «The Road ahead» πώς αυτός και πολλοί άλλοι νεαροί Θιβετιανοί κατά τα πρώτα χρόνια της κινεζικής κατοχής συγκεντρώθηκαν και σκέφτηκαν τον κινεζικό πολιτισμό, τη γλώσσα και την ιστορία μέσα από τον κινεζικό φακό.
Σηματοδοτεί την κατήχηση που συμβαίνει στο Θιβέτ. Το ΚΚΚ ήταν επιτυχές σε ένα βαθμό εδώ, καθώς όλο και περισσότεροι Θιβετιανοί άρχισαν να μαθαίνουν τις αφηγήσεις που πιέζονταν, αλλά αυτό έγινε επίσης ένα δίκοπο μαχαίρι καθώς οι Θιβετιανοί γνώριζαν τώρα πόσο ξεκάθαρα ήταν επίσης διαφορετικοί από τους Κινέζους, ανέφερε ο Tibet Press.
Από την έναρξη της κατοχής, το Πεκίνο βρίσκεται σε κατάσταση πλήρους προπαγάνδας, αναφέροντας τον εαυτό του ως σωτήρες και φέρνοντας το Θιβέτ πίσω στη μητέρα πατρίδα (Κίνα) μέσω της απελευθέρωσης. Έβλεπαν τακτικά πώς αυτός θα ήταν ο καλύτερος τρόπος όχι μόνο να καταλάβουν το Θιβέτ εδαφικά αλλά και από άποψη πολιτισμού και να αφομοιώσουν τελικά το Θιβέτ στην Κίνα, ανέφερε ο Tibet Press.
Με τον καιρό, δημιουργήθηκαν σχολεία με στόχο να μην εκπαιδεύσουν τους Θιβετιανούς, αλλά μάλλον να τους κάνουν πλύση εγκεφάλου και να τους κάνουν να προσκολληθούν στη μαρξιστική σκέψη, η οποία αργότερα μεταμορφώθηκε στη σκέψη του Μάο και αυτή τη στιγμή είναι η σκέψη του Σι Τζινπίνγκ.
Εφάρμοσαν μια δίγλωσση εκπαιδευτική πολιτική στο Θιβέτ και σε άλλες κατεχόμενες περιοχές (ή μειονοτικές περιοχές όπως τις αποκαλούν). Αυτή η πολιτική που κατοχυρώνεται στο κινεζικό σύνταγμα δηλώνει πώς η γλώσσα της μειονοτικής περιοχής θα προστατευόταν και θα διατηρηθεί μέσω μιας τέτοιας εκπαιδευτικής πολιτικής.
Ωστόσο, στην εφαρμογή, ήταν το εντελώς αντίθετο και ήταν μια παρωδία απλώς για να προωθήσει και να επιτρέψει τη βαθύτερη διείσδυση της κινεζικής γλώσσας και αφήγησης σε αυτές τις περιοχές, ανέφερε ο Τύπος του Tibet.
Υπήρχε μια τεράστια προκατάληψη σε αυτό το εκπαιδευτικό σύστημα όταν εφαρμόστηκε στο Θιβέτ. Τα εγχειρίδια που χρησιμοποιήθηκαν στα ίδια τα σχολεία ήταν διαφορετικά στο Θιβέτ σε σύγκριση με εκείνα της Κίνας, με το δεύτερο να έχει παιδοκεντρικές εικόνες ενώ το πρώτο είχε εικόνες στρατιωτών και αρχών.
Ομοίως, η κατανομή των χρονοθυρίδων περιόδου ήταν και συνεχίζει να εισάγει διακρίσεις, με μία μόνο θέση για τη Θιβετιανή γλώσσα και τα υπόλοιπα θέματα να εξετάζονται μέσω της Μανδαρινικής (Κινεζικής Γλώσσας).
Με περισσότερο από το 78 τοις εκατό των Θιβετιανών να πρέπει να περάσουν αναγκαστικά από αυτό το οικοτροφείο που διοικείται από την κυβέρνηση, όπου η μανδαρινική και όχι η θιβετιανή γλώσσα έχει προτεραιότητα. Απεικονίζει τη μεγάλη κρατική ώθηση στον έλεγχο και τη χειραγώγηση των μελλοντικών Θιβετιανών σε κίνηση, ανέφερε ο Tibet Press.
Επιπλέον, ακόμη και εκείνοι οι Θιβετιανοί που ολοκληρώνουν ανώτερες σπουδές αντιμετωπίζονται και αντιμετωπίζονται διαφορετικά, δημιουργώντας ένα περιβάλλον παρόμοιο με το απαρτχάιντ όπου οι ίδιοι οι Θιβετιανοί δεν μπορούν να βρουν θέσεις εργασίας και είναι διαχωρισμένοι σε πολλά επίπεδα.