Οι κυβερνήσεις μπορεί να έρχονται και να φεύγουν, αλλά τα οικονομικά δεινά του Πακιστάν – και η σχέση αγάπης και μίσους με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) – παραμένουν σταθερά.
Ο Kunwar Khuldune Shahid, ένας ανταποκριτής με έδρα το Πακιστάν που γράφει στο The Diplomat, είπε ότι η χώρα διέρχεται μια βαθιά οικονομική κρίση.
Στις 29 Αυγούστου, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) απελευθέρωσε τα τελευταία εναπομείναντα κεφάλαια 1,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων για το Πακιστάν, μετά από μια συνδυασμένη έβδομη και όγδοη επανεξέταση της διευρυμένης διευκόλυνσης κεφαλαίων που παρασχέθηκε στη χώρα.
Τα προγράμματα διάσωσης ύψους 6 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ που συμφωνήθηκαν το 2019 εξαρτούσαν το δάνειο του ΔΝΤ σε μια συναλλαγματική ισοτιμία που καθορίζεται από την αγορά και την ανασυγκρότηση των επίσημων αποθεματικών προκειμένου να μειωθεί το δημόσιο χρέος, να διασφαλιστεί η δημοσιονομική ανάπτυξη και να αυξηθεί το κατά κεφαλήν εισόδημα της χώρας, ανέφερε η The Diplomat.
Τα κεφάλαια του ΔΝΤ συνοδεύονται από δέσμευση για οικονομική μεταρρύθμιση. Ωστόσο, σχεδόν ένα μήνα από την ανακοίνωση του σχεδίου του ΔΝΤ, το Πακιστάν δεν έχει λάβει ακόμη καμία από αυτές τις πληρωμές.
Εν τω μεταξύ, η πίεση στα εξαντλούμενα αποθέματα της χώρας παραμένει, ωθώντας με τη σειρά της την πακιστανική ρουπία πίσω στο ιστορικό χαμηλό από το οποίο είχε ανακάμψει τον περασμένο μήνα.
Λόγω της επισφαλούς οικονομικής θέσης στην οποία βρίσκεται σήμερα το Πακιστάν, ο Shamshad Ahmed, πρώην υπουργός Εξωτερικών του Πακιστάν και εκπρόσωπος στα Ηνωμένα Έθνη αμφισβήτησε τη δόση του δανείου.
«Μακάρι οι κυβερνώντες να γνώριζαν τα βασικά της οικονομίας: το δάνειο δεν είναι κεφάλαιο, αλλά υποχρέωση. Και το δάνειο που δίνει το ΔΝΤ σε χώρες σαν τη δική μας έχει σχεδιαστεί για να μας εγκλωβίσει σε ατελείωτο χρέος κατ’ εντολή των ΗΠΑ», πρόσθεσε.
Πολλοί από τους δημοσιονομικούς δαίμονες του Πακιστάν ξεφεύγουν από τη σφαίρα της οικονομίας: από τον παντοδύναμο στρατό, του οποίου οι οικονομικές πιστώσεις καταβροχθίζουν τον προϋπολογισμό ενώ οι μαζοχιστικές πολιτικές ασφαλείας του κονιοποιούν το επενδυτικό κλίμα, σε μια διεφθαρμένη πολιτική ελίτ που δεν έχει επενδύσει επαρκώς στην οικονομική ευημερία της χώρας.
Είναι μέσα σε αυτό το συρρικνούμενο διάστημα που όσοι βρίσκονται στο τιμόνι της οικονομίας είναι επιφορτισμένοι να κουνήσουν το ραβδί που με κάποιο τρόπο θα εκκινήσει την οικονομική ανάπτυξη που καθοδηγείται από τις εξαγωγές, είπε ο Shahid.
Δεδομένου ότι πάνω από το ήμισυ της ήδη ανεπαρκούς είσπραξης φόρων του Πακιστάν καταναλώνεται από την εξυπηρέτηση του χρέους, οι διαδοχικές κυβερνήσεις έχουν λάβει ένα παρόμοιο, αν και το ίδιο αποφευγόμενο, εγχειρίδιο οικονομικών διορθωτικών μέτρων.
Εκτός από την προβληματική σχέση του Πακιστάν με τις τζιχαντιστικές ομάδες, η πλήρης έλλειψη πολιτικής σταθερότητας έχει ωθήσει περαιτέρω τους επενδυτές μακριά από τη χώρα, ανέφερε το The Diplomat.
Τα προγράμματα του ΔΝΤ το συνοψίζουν καλύτερα αυτό, με την πολιτική ηγεσία του Πακιστάν να κάνει yo-yo-yo-yo-yo-yo-yo-yo-yo-yo-yo-yo-yo-yo-yo-yo-yo-yo-yo-yo-yo-yo-yo-yo-yo-goo ανάμεσα στην κατηγορηματική υποστήριξη των σχεδίων και στις εχθρικές καταδίκες τους, ανάλογα με το αν είναι στην κυβέρνηση ή στην αντιπολίτευση, είπε ο Shahid.
Επιπλέον, εν μέσω πολιτικού λαϊκισμού που σιγοβράζει, η κεντρική κυβέρνηση του Πακιστάν Μουσουλμανικού Συνδέσμου-Nawaz (PML-N) αποφάσισε να αντικαταστήσει τον απερχόμενο υπουργό Οικονομικών, Miftah Ismail, με τον βετεράνο Ishaq Dar, ο οποίος ηγήθηκε του υπουργείου Οικονομικών από το 1998-99 και στη συνέχεια το 2013-17.
Αυτό θα σήμαινε μια αναπόφευκτη ανατροπή των όρων δημοσιονομικής αναδιάρθρωσης που έθεσε το ΔΝΤ για αυτούς τους μήνες, συμπεριλαμβανομένης της ανατροπής των φορολογικών πολιτικών και της κατάργησης μιας συναλλαγματικής ισοτιμίας που καθορίζεται από την αγορά – ρίχνοντας όλους τους διαθέσιμους οικονομικούς πόρους στις επόμενες εκλογές.
Αυτό, με τη σειρά του, είναι πιθανό να σημαίνει ότι η επόμενη κυβέρνηση θα επιδιώξει να ξεκινήσει ένα 24ο πρόγραμμα του ΔΝΤ το 2024 – ανεξάρτητα από το ποιος θα κερδίσει τις εκλογές το επόμενο έτος, είπε ο Shahid.