Η τρίτη θητεία του Κινέζου προέδρου Σι Τζινπίνγκ θα ενισχύσει το αυταρχικό καθεστώς στην Κίνα θολώνοντας τη διάκριση μεταξύ της χώρας και του κόμματος – του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος.
Καθώς πλησιάζει η συνεδρίαση του 20ου κομματικού συνεδρίου του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας, υπάρχει ανανεωμένο ενδιαφέρον για τον έλεγχο του κόμματος στη χώρα, ανέφερε το Tibet Press.
Το κόμμα εργάζεται για πολύ καιρό για να εξαλείψει τη διάκριση μεταξύ της χώρας και του κόμματος. Ο σημερινός ηγέτης Σι Τζινπίνγκ, ακόμη περισσότερο από τους προκατόχους του, «προσπάθησε να καταστήσει τον λαό της Κίνας να θεωρεί τον εαυτό του όχι ως μέλη του αρχαίου κινεζικού πολιτισμού, αλλά ως γρανάζια στη μηχανή του ΚΚΚ».
Η λέξη, «Κίνα», πιθανότατα χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά κατά την περίοδο των εμπόλεμων κρατών (475-221 π.Χ.) για να αναφέρεται στις κεντρικές πολιτείες της κοιλάδας του Κίτρινου Ποταμού, σύμφωνα με τον κινέζο παρατηρητή Jimmy Chien, γράφοντας στον αμερικανικό αμυντικό ιστότοπο DefenseOne.
Το 1949, όταν ο έλεγχος του παραδοσιακού εδάφους της «Κίνας» πέρασε στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, ένα κράτος που διοικείται από το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα.
«Όπως κατανοεί ο κινεζικός λαός, η ΛΔΚ είναι η πολιτική δύναμη που ελέγχει τα πολιτισμικά εδάφη της Κίνας. Πολλοί ομιλητές της κινεζικής γλώσσας προφέρουν τη ΛΔΚ με τέτοιο τρόπο που υποδηλώνει το Κομμουνιστικό Κόμμα και όχι τη χώρα», σύμφωνα με τον Chien.
Ο Chien αναλύει την πολιτική του Xi να θολώνει τη διάκριση μεταξύ των δύο: «Αλλά η αναζήτηση του Xi υποστηρίζεται από την ευρεία χρήση, στα αγγλικά σχόλια, του «China» που σημαίνει τη ΛΔΚ. Τα θετικά νέα φέρνουν υπερηφάνεια στον κινεζικό λαό, ενώ το ΚΚΚ παίρνει όλα τα εύσημα. Και οι αρνητικές ειδήσεις προκαλούν μια αίσθηση επίθεσης στον πολιτισμό γενικότερα. Αυτή είναι μια από τις πιο επιτυχημένες τακτικές του Xi: η συγκέντρωση του κινεζικού λαού ενάντια στις ξένες επιθέσεις στην Κίνα. Κατανοώντας τις διαφορές και χρησιμοποιώντας σωστά τους όρους «ΛΔΚ», «CCP», «Κίνα» και «Κινέζος».
Σε επίπεδο εδάφους, ήταν ευκολότερο για το ΚΚΚ να γίνει τόσο σημαντικό όσο η χώρα, αν όχι περισσότερο, επειδή από την ίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας το 1949, το Κομμουνιστικό Κόμμα επέβλεπε στενά κάθε πτυχή της ζωής στη χώρα, ανέφερε ο Τύπος του Θιβέτ.
Το Κόμμα είναι βαθιά συνδεδεμένο με όλες τις πτυχές της κυβέρνησης. Η κυβέρνηση, ο στρατός, η κοινωνία και τα σχολεία, Βορράς, Νότος, Ανατολή και Δύση – το κόμμα τους οδηγεί όλους, κορυφαίο απόσπασμα Κινέζου αναλυτή που παρέθεσε μια γραμμή γραμμένη στον καταστατικό χάρτη του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας το 2017, που αντικατοπτρίζει τη φιλοσοφία του Προέδρου Xi Jinping ότι το κόμμα πρέπει να ηγείται σε όλους τους τομείς: όχι μόνο στην πολιτική, αλλά και στην οικονομία και την κοινωνική ζωή.
Το ΚΚΚ είναι εδραιωμένο στην κινεζική κυβέρνηση, σε γενικές γραμμές σε τρεις μορφές. Πρώτον, όλα τα ανώτερα κυβερνητικά στελέχη και οι ηγέτες κρατικών επιχειρήσεων, σχολείων, νοσοκομείων και κοινωνικών ομάδων, όπως τα εργατικά συνδικάτα, διορίζονται από το κόμμα και ανώτερες θέσεις πρέπει να κατέχουν μέλη του κόμματος.
Δεύτερον, επιτροπές που εκλέγονται από το κόμμα επιβλέπουν όλα τα κυβερνητικά τμήματα, τις κρατικές επιχειρήσεις και τα δημόσια ιδρύματα. Οι επιτροπές υπάρχουν σε όλα τα επίπεδα, συμπεριλαμβανομένου του επιπέδου βάσης, όπως σε αγροτικά χωριά. Τέλος, το κόμμα δίνει μεγάλη έμφαση στην προώθηση και τον έλεγχο της ιδεολογίας.
Αυτό γίνεται μέσω των μέσων ενημέρωσης, της εκπαίδευσης, των συνεδριάσεων «αυτοστοχασμού» σε κυβερνητικές μονάδες και απαιτώντας από όλους τους αξιωματούχους να τηρούν τις αποφάσεις του κόμματος, ανέφερε ο Tibet Press.
Επιπλέον, μεταξύ 2012 και 2017, ο Σι Τζινπίνγκ εισήγαγε σαρωτικές θεσμικές μεταρρυθμίσεις «για να ενσωματώσει το κόμμα και το κράτος και να σχηματίσει ένα εξαιρετικά συγκεντρωτικό, από πάνω προς τα κάτω σύστημα διακυβέρνησης».
Ο Σι προεδρεύει «οκτώ κομματικές επιτροπές που ξεπερνούν τους άλλους κομματικούς μηχανισμούς και κυβερνητικά τμήματα». Καλύπτουν τους βασικούς τομείς: κρατική ασφάλεια, ασφάλεια στο Διαδίκτυο, μεταφορά τεχνολογίας στρατιωτικών-πολιτικών, διπλωματία, οικονομικά και οικονομία, στρατιωτική μεταρρύθμιση και εθνικός έλεγχος.
Ο Σι συγχώνευσε επίσης πολλά κυβερνητικά τμήματα στον κομματικό μηχανισμό, σε μια κίνηση που θόλωσε περαιτέρω τη γραμμή μεταξύ του κόμματος και του κράτους, ανέφερε ο Τύπος του Tibet.