Σουνιτικές μουσουλμανικές ομάδες, το Deobandi Tehereek-e-Taliban Pakistan (TTP) και το αντίπαλο Tehreek-e-Labaik Pakistan (TLP) που εκπροσωπεί τους Barelvis, υποδαυλίζουν τη θρησκευτική βία σε όλο το Πακιστάν.
Μια μελέτη που μόλις δημοσιεύτηκε από τη Διεθνή Ομάδα Κρίσεων (ICG) που εδρεύει στις Βρυξέλλες, στις 5 Σεπτεμβρίου, είπε ότι αυτό θα μπορούσε να αυξηθεί με την τρέχουσα πολιτική οξύτητα και την οικονομική πίεση που απειλεί την τεράστια περιοχή γύρω από το Πακιστάν, ανέφερε ο Islam Khabar.
Με τίτλο «A New Era of Sectarian Violence in Pakistan Asia Report» προβλέπει ότι το TLP, που αναγνωρίζεται από την Εκλογική Επιτροπή του Πακιστάν ως πολιτικό κόμμα παρά το ιστορικό βίας του, θα μπορούσε να εδραιώσει την πολιτική του επιρροή και να απειλήσει τον κυρίαρχο πολιτικό λόγο κατά τη διάρκεια των εκλογών , από τώρα που αναμένεται το καλοκαίρι του 2023.
Η έκθεση ενισχύει το συμπέρασμα που κατέληξαν νωρίτερα ειδικοί σε θέματα ασφάλειας ότι το TTP, το TLP και άλλες μαχητικές ομάδες έχουν γίνει θυγατρικές της επαρχίας Χορασάν του Ισλαμικού Κράτους (ISPK) που έχουν αναπτυχθεί από τη ζώνη φυλών που εκτείνεται από το Αφγανιστάν και το Πακιστάν σε άλλες επαρχίες.
«Αυτές οι δύο ομάδες είναι πολύ διαφορετικές και υπεύθυνες για μερικές από τις χειρότερες διακοινοτικές αιματοχυσίες της χώρας. Η σεχταριστική μαχητικότητα επεκτείνεται έτσι σε όλο το φάσμα των σουνιτικών ισλαμιστικών ομάδων. Οι μουσουλμανικές μειονότητες, ιδιαίτερα οι Σιίτες, είναι βαθιά ευάλωτες. Η επαγρύπνηση είναι ένας κίνδυνος καθώς οι σκληροπυρηνικοί κινητοποιούνται γύρω από ισχυρισμούς για βλασφημία για να αποκτήσουν πολιτική επιρροή», ανέφερε η έκθεση.
Η σεχταριστική βία αυξάνεται και εξαπλώνεται σε όλο το Πακιστάν, τροφοδοτώντας την εγχώρια τρομοκρατία και το μίσος στην περιοχή γύρω και η έκθεση καθιστά υπεύθυνους όλους τους κρατικούς θεσμούς για τις ανταγωνιστικές δραστηριότητες των σουνιτικών μουσουλμανικών ομάδων, ανέφερε ο Islam Khabar.
Από τα δύο, το TTP, υπεύθυνο για 83.000 θανάτους από το 2008, αψηφά το πακιστανικό κράτος και λειτουργεί ατιμώρητα από το αφγανικό έδαφος με σιωπηρή βοήθεια από τους Ταλιμπάν, τους νέους ηγεμόνες και τους ιδεολογικούς συντρόφους.
«Η άνοδος ενός τοπικού δικαιόχρησης του Ισλαμικού Κράτους και η αυξανόμενη επιρροή ενός σκληροπυρηνικού και βίαιου κινήματος διαμαρτυρίας γνωστό ως «Labaik» που αντλεί υποστήριξη κυρίως από την πλειοψηφία Barelvi του Πακιστάν, ανοίγουν ένα νέο κεφάλαιο στη θρησκευτική βία της χώρας, η οποία μέχρι πρόσφατα οδηγούνταν σε μεγάλο βαθμό. από τις ομάδες Deobandi», αναφέρει η έκθεση.
Ενώ η κυβέρνηση του Πακιστάν αγωνίζεται να τιθασεύσει το TTP, καταπιέζει το TLP, το χρησιμοποιεί επίσης για να πολεμήσει τις «εθνικιστικές» ομάδες που απαιτούν δικαιοσύνη και θέσεις εργασίας.
Η μελέτη κατηγορεί σοβαρά την πακιστανική αντιτρομοκρατική προσέγγιση ως κυρίως αντιδραστική, όταν θα έπρεπε να είναι προληπτική, επειδή όλοι οι θεσμοί, από τους πολιτικούς και τον στρατό μέχρι την αστυνομία και το δικαστικό σώμα, είναι σε κίνδυνο, ανέφερε ο Islam Khabar.
«Η αντιτρομοκρατική προσέγγιση του Πακιστάν έχει επιτύχει βραχυπρόθεσμες επιτυχίες, αλλά έχει παραμελήσει τις μακροπρόθεσμες στρατηγικές για την άρνηση του πολιτικού χώρου σε βίαιες σεχταριστικές στολές. Η κυβερνητική πολιτική συχνά ενίσχυσε αντί να περιορίσει τη σεχταριστική ρητορική. Αρκετοί ανώτεροι και συνταξιούχοι της αντιτρομοκρατικής, των πληροφοριών και των τακτικών αξιωματούχων επιβολής του νόμου υποστηρίζουν δικαίως ότι, στο παρελθόν, το κράτος κήρυξε πρόωρα τη νίκη επί τέτοιων ομάδων», πρόσθεσε η έκθεση.
Επιπλέον, η μελέτη του ICG κατονομάζει τα κυρίαρχα πολιτικά κόμματα που έχουν κρυφούς δεσμούς και υποστηρίζουν τα σεχταριστικά σώματα των οποίων οι στρατιώτες χρησιμοποιούνται για να διευθετήσουν πολιτικούς αντιπάλους και να διαδώσουν φόβο και χάος, ειδικά κατά τη διάρκεια των εκλογών.
Κατά καιρούς, δημόσια φόρουμ, ακόμη και τα παρκέ εθνικών και επαρχιακών συνελεύσεων, χρησιμοποιούνται για να εκτοξευθεί δηλητήριο εναντίον θρησκευτικών και εθνοτικών μειονοτήτων, ανέφερε ο Ισλάμ Χαμπάρ.