Παρακολουθώντας τα πρακτορεία των ειδήσεων πέφτω πάνω στην είδηση με τίτλο: «Η συμβολή των αλλοδαπών στο δημογραφικό της Ελλάδας». Αρχικά σκέφτηκα πως κάτι θετικό θα βγαίνει από την εν λόγω έρευνα των καθηγητών Δημογραφίας Βύρωνα Κοτζαμάνη και Αναστασίας Κωστάκη, που παρατίθενται στο 9ο ψηφιακό τεύχος της σειράς «Flash News» που δημιουργήθηκε στο πλαίσιο του χρηματοδοτούμενου από το ΕΛΙΔΕΚ (και υλοποιούμενο από τον ΕΛΚΕ του Παν. Θεσσαλίας) Ερευνητικού Προγράμματος «Δημογραφικά Προτάγματα στην Έρευνα και Πρακτική στην Ελλάδα».
Διαβάζοντας προσεκτικά την είδηση που δημοσιεύει το ΑΠΕ/ΜΠΕ διαπιστώνω το εξής γενικό συμπέρασμα: «στις αμέσως επόμενες δεκαετίες η ζυγαριά θάνατοι-γεννήσεις στους Έλληνες θα γίνει ακόμη πιο αρνητική, ενώ αυτή των αλλοδαπών θα μείνει θετική, μειώνοντας τις συνολικές απώλειες». Μέσα από ένα απλό άρθρο – γνώμης, αναρωτιέμαι λοιπόν ευλόγως πού είναι το θετικό της είδησης; Ποια είναι η προσφορά και η συμβολή των αλλοδαπών στο δημογραφικό της Ελλάδας; Ότι θα μείνει σταθερός ο συνολικός αριθμός των κατοίκων στη χώρα αλλά θα έχει μειωθεί δραματικά ο ελληνικός πληθυσμός είναι θετικό γεγονός; Η είδηση που βγάζει η παραπάνω έρευνα είναι η ακόλουθη: «Ο Δείκτης Γεννητικότητας των αλλοδαπών είναι υπερδιπλάσιος αυτού των Ελλήνων, ενώ ο Δείκτης Θνησιμότητάς τους είναι 4-5 φορές μικρότερος».
Να με συγχωρείστε με αλλά αυτό λέγεται κατακερματισμός του γηγενούς πληθυσμού, λέγεται σοβαρό δημογραφικό πρόβλημα και σε καμία περίπτωση συμβολή των αλλοδαπών, όπως κάποιοι θέλουν να μας το «πουλήσουν».
Ελπίζω βέβαια αυτά να μην είναι συμπεράσματα των καθηγητών που διενήργησαν την έρευνα, αλλά να είναι απλά δημοσιογραφικές εκτιμήσεις όσων έγραψαν την είδηση. Διότι αν υπάρχουν καθηγητές πανεπιστημίων στη χώρα μας που βλέπουν ως κάτι θετικό την μείωση του ελληνικού πληθυσμού και την αύξηση των αλλοδαπών τότε υπάρχει σοβαρό πρόβλημα στον τόπο. Και με δεδομένο ότι αυτοί οι άνθρωποι διδάσκουν στα πανεπιστήμια τα παιδιά μας. Επαναλαμβάνω μόνο ως θλιβερό ανέκδοτο μπορώ να εκλάβω μια τέτοια εκτίμηση.
Από τους αριθμούς που παρατίθενται στην έρευνα γίνεται αντιληπτό ότι ήδη υφίσταται στην χώρα μας μια ξεκάθαρη αλλοίωση του πληθυσμού η οποία δεν φαίνεται να απασχολεί ιδιαίτερα κανένα επίσημο πολιτικό ή κοινωνικό φορέα.
Παραθέτω τα συγκεκριμένα νούμερα:
-Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, οι αλλοδαποί, ο πληθυσμός των οποίων κυμαίνεται από 0,81 έως 0,94 εκατ. την εξεταζόμενη περίοδο (το 7,4 έως 8,4% -μέγιστο/ελάχιστο- του συνολικού πληθυσμού της Ελλάδας) είναι κατά μια δεκαετία νεότεροι από τους Έλληνες με τη μέση ηλικία τους να κυμαίνεται από 32 έως 34 έτη έναντι 43 έως 46 έτη των Ελλήνων, ενώ οι ηλικιωμένοι αλλοδαποί είναι πολύ λίγοι (το ποσοστό των 65 ετών και άνω σε αυτούς κυμαίνεται από 3 έως 5% έναντι 20 έως 24% στους Έλληνες).
-Οι αλλοδαπές γυναίκες αποτελούν ταυτόχρονα το 8,0-8,5% του συνόλου των γυναικών (ανεξαρτήτως ηλικίας) και το 11%-12,5% του συνόλου των γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας, ενώ στις ηλικίες αυτές είναι κατά μέσο όρο ελαφρώς νεότερες των Ελληνίδων (κατά 1 έως 2 έτη).
-Τέλος, την περίοδο 2009-2020 οι μεν θάνατοι των αλλοδαπών είναι υπο-πολλαπλάσιοι αυτών των Ελλήνων (26,5 χιλ. έναντι 1,378 εκατ.), οι δε γεννήσεις τους (15,3% σχεδόν του συνόλου) ανέρχονται την ίδια περίοδο σε 177 έναντι 976 χιλ. των Ελληνίδων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα φυσικά ισοζύγια των αλλοδαπών το 2009-2020 να είναι θετικά (150 χιλ. περισσότερες γεννήσεις από θανάτους) ενώ των Ελλήνων να είναι αρνητικά (-402 χιλ.).
-Αν δε από τις απόλυτες τιμές περάσουμε στις σχετικές (γεννήσεις & θάνατοι επί 1.000 κατοίκους), οι μεγάλες αυτές διαφορές αποτυπώνονται και στους Αδρούς Δείκτες καθώς ο Δείκτης Γεννητικότητας των αλλοδαπών είναι υπερδιπλάσιος αυτού των Ελλήνων, ενώ ο Δείκτης Θνησιμότητάς τους είναι 4-5 φορές μικρότερος. Η συμβολή των αλλοδαπών, επομένως, ήταν σημαντική μετά το 2008: περιόρισαν σημαντικά, χάρη στην υπεροχή των γεννήσεων έναντι των θανάτων τις απώλειες του πληθυσμού καθώς, χωρίς αυτούς, το συνολικό φυσικό ισοζύγιο της χώρας μας το 2009-2020 θα ήταν ε αρνητικό (-402 και όχι -252 χιλ).
Από τα παραπάνω στοιχεία γίνεται ξεκάθαρο τι ακριβώς συμβαίνει τις τελευταίες δεκαετίες στον εσωτερικό πληθυσμό της Ελλάδας. Ένα εξόχως σοβαρό πρόβλημα με το οποίο όχι μόνο δεν ασχολείται το πολιτικό προσωπικό της χώρας, αλλά προσπαθεί τεχνηέντως να το αποκρύψει ή ακόμα και να το παρουσιάσει με διαφορετικό τρόπο δημιουργώντας ψευδείς και στρεβλές εικόνες για το τι ακριβώς συμβαίνει. Για το δημογραφικό το «καμπανάκι» είχε χτυπήσει από τη δεκαετία του ’80. Παρά τις υποσχέσεις, τις επιτροπές της Βουλής, τις σπασμωδικές εξαγγελίες κάποιων μέτρων κλπ., η κατάσταση πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο.
Χρειάζεται εθνική πολιτική και περισσότερα επιδόματα στους γονείς, υποδομές ( παιδικοί σταθμοί, αθλητικές δραστηριότητες,κτλ) για τα παιδιά, προσέλκυση των Ελλήνων που φύγανε στο εξωτερικό, επαναπατρισμό ομογενών από ΗΠΑ/ Ευρώπη/ Αυστραλία, ανάπτυξη πρωτογενούς τομέως και επενδύσεις στις αγροτικές περιοχές, εθνική παιδεία, στράτευση υποχρεωτική ανδρών και γυναικών στα 18 τους έτη για 18 μήνες.
Αυτές ειναι οι κατευθύνσεις, πάνω απ’όλα χρειάζεται πολιτική πρωτοβουλία με εθνοκεντρική πολιτική