Η Κίνα αρέσκεται να κατηγορεί τις ΗΠΑ ότι τρέφουν μια «νοοτροπία Ψυχρού Πολέμου». Ωστόσο, ίσως πιο κοντά στην αλήθεια είναι ότι η ίδια η Κίνα σπρώχνει τον κόσμο σε δύο αντίπαλα μπλοκ.
Ο πρόεδρος Xi Jinping πέρασε τρεις ημέρες στη Μόσχα από τις 20 Μαρτίου για να επισκεφθεί τον σύντροφο Βλαντιμίρ Πούτιν. Εκεί οι δύο αυταρχικοί εξέφρασαν την αμείωτη εκτίμηση ο ένας για τον άλλον και επανέλαβαν στενές στρατηγικές σχέσεις. Ήταν μια κινεζική επίδειξη αλληλεγγύης προς τον ταλαιπωρημένο Πούτιν, αμέσως μετά την έκδοση εντάλματος σύλληψης από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για τα εγκλήματα πολέμου του.
«Συμβαίνουν αλλαγές, τις οποίες δεν έχουμε δει για 100 χρόνια», είπε ο Σι στον Πούτιν καθώς αποχαιρετούσαν ο ένας τον άλλον. «Ας οδηγήσουμε αυτές τις αλλαγές μαζί». Ο Ρώσος ηγέτης απάντησε: «Συμφωνώ». Στη συνέχεια, στις 16 Απριλίου, ο Κινέζος υπουργός Άμυνας Λι Σανγκφού βρέθηκε στη Μόσχα για να συναντήσει τον Πούτιν και τον Ρώσο υπουργό Άμυνας Σεργκέι Σόιγκου. Ο Λι ενθουσιάστηκε που η σχέση τους «ξεπερνά τις στρατιωτικές-πολιτικές ενώσεις της εποχής του Ψυχρού Πολέμου. Βασίζονται στις αρχές της μη ευθυγράμμισης και είναι πολύ σταθεροί».
Είναι διπλό να το αποκαλούμε αυτό «μη ευθυγράμμιση», γιατί η Κίνα και η Ρωσία είναι στενά ευθυγραμμισμένες ως προς την υποστήριξή τους η μια προς την άλλη και την αντιπάθειά τους προς τη Δύση. Στις 4 Φεβρουαρίου 2022, ο Σι είπε ότι η σχέση τους δεν είχε «όρια» και ότι δεν υπήρχαν «απαγορευμένοι τομείς συνεργασίας». Ο Xi εκτίμησε ότι τα οφέλη αυτής της φιλίας υπερτερούν του κόστους.
Η Κίνα μπορεί να προσποιείται ότι είναι ουδέτερη, αλλά κάθε άλλο παρά είναι, γιατί ο Σι έχει κολλήσει σκόπιμα το άρμα του στα πολεμικά άλογα της Ρωσίας. Ο δικτατορικός Κινέζος ηγέτης αρνείται να επικρίνει την αιματηρή εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία και αντ’ αυτού κατηγορεί τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ ότι την παρατείνουν.
Είναι ενδιαφέρον ότι περισσότερο από το ήμισυ της ομάδας του Πούτιν στον πρώτο γύρο συνομιλιών με τον Σι ήταν αξιωματούχοι που συμμετείχαν στα όπλα και τα διαστημικά προγράμματα της Ρωσίας. Αυτό υποδηλώνει ότι μια προτεραιότητα ήταν η στρατιωτική συνεργασία. Με τη Ρωσία να ξύνει το βαρέλι του εξοπλισμού της, είναι πρόθυμη να χρησιμοποιήσει την τεράστια βιομηχανική ικανότητα της Κίνας και ο Σι αναμφίβολα θα ήθελε να αποκτήσει τα πιο πολύτιμα μυστικά της Ρωσίας. Ωστόσο, ο πόλεμος της Ρωσίας εναντίον του Κιέβου έχει επιδεινώσει τα ρήγματα μεταξύ δημοκρατιών και απολυταρχιών, κάτι που η Κίνα δεν θέλει απαραίτητα από τότε έχει σκληρύνει τις αντι-κινεζικές θέσεις σε πολλά μέρη της Ευρώπης, για παράδειγμα. Λοιπόν, έχει μπει ο κόσμος σε έναν νέο Ψυχρό Πόλεμο;
Αμερικανοί πολιτικοί επιστήμονες όπως ο Hal Brands και ο John Lewis Gaddis λένε «Δεν είναι πλέον αμφισβητήσιμο ότι οι ΗΠΑ και η Κίνα… μπαίνουν στον δικό τους νέο Ψυχρό Πόλεμο. Ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ το έχει δηλώσει και μια σπάνια δικομματική συναίνεση στο Κογκρέσο των ΗΠΑ αποδέχτηκε την πρόκληση».
Η παραβίαση από την Κίνα του κυρίαρχου εναέριου χώρου των ΗΠΑ και πολλών άλλων, μέσω του προγράμματος μπαλονιών επιτήρησης σε μεγάλο υψόμετρο, κατέστησε ακόμη πιο προφανές ότι η Κίνα προκαλεί ένα χειμωνιάτικο πάγωμα καθώς αναδύεται αυτός ο νέος Ψυχρός Πόλεμος.
Ο Willy Wo-Lap Lam, Senior Fellow στο The Jamestown Foundation στις ΗΠΑ, σχολίασε: «Ο ολοένα και πιο άγριος ανταγωνισμός μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και των συμμάχων τους από τη μια πλευρά και της Κίνας και του «άξονα των αυταρχικών κρατών» από την άλλη, έχει έλαβε αναμφισβήτητα σημάδια ενός «νέου Ψυχρού Πολέμου».
Ο Λαμ συνέχισε: «Η ηγεσία του προέδρου Σι Τζινπίνγκ, ο οποίος είναι ένας γερακινός εθνικιστής πεπεισμένος για το γεγονός ότι «η Ανατολή ανεβαίνει και η Δύση παρακμάζει», έχει δεσμευτεί να αμφισβητήσει την αμερικανική κυριαρχία σε τομείς που κυμαίνονται από την οικονομία και την τεχνολογία μέχρι τη γεωπολιτική. Περιοχή Ινδο-Ειρηνικού. Ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν έχει δημιουργήσει μια λεγόμενη «πολιτική περιορισμού κατά της Κίνας» μαζί με το ΝΑΤΟ στην Ευρώπη, καθώς και την Ιαπωνία, τη Νότια Κορέα και την Αυστραλία στην Ασία. Η κινεζική απάντηση ήταν να συνεχίσει να υποστηρίζει τη μακροχρόνια σχεδόν σύμμαχό τους Ρωσία και να δημιουργήσει έναν συνασπισμό αποτελούμενο από μη δημοκρατικά κράτη στην Κεντρική Ασία μαζί με το Πακιστάν, το Ιράν και τη Βόρεια Κορέα, έτσι ώστε να αποτραπεί η «ανατολική επέκταση» του ΝΑΤΟ .»
«Και δεδομένου ότι σημεία ανάφλεξης όπως η πιθανή στρατιωτική δράση του Πεκίνου κατά της Ταϊβάν και η δέσμευση των ΗΠΑ και των συμμάχων τους να προστατεύσουν το «νησί του αποστάτη», υπάρχει ακόμη και πιθανότητα ο Ψυχρός Πόλεμος να αναζωπυρωθεί», προειδοποίησε ο Λαμ. Πράγματι, η Ταϊβάν είναι ένα μοναδικό πρόβλημα χωρίς παράλληλο με τον αρχικό Ψυχρό Πόλεμο. Θα έπαιζε ο Σι και θα έκανε αυτό που δεν κατάφερε ποτέ να πετύχει ο Μάο Τσε Τουνγκ, τη βίαιη ενοποίηση της Ταϊβάν με την κομμουνιστική Κίνα;
Ο Λαμ κατέληξε: «Δεδομένων τέτοιων τρομερών σεναρίων, αυξάνεται η πιθανότητα η δημιουργία αμοιβαία αποδεκτών και βιώσιμων «προστατευτικών κιγκλιδωμάτων» για διμερείς δεσμούς να απαιτεί ένα επίπεδο οξυδέρκειας και ευελιξίας που είναι πέρα από τις τρέχουσες ηγεσίες και των δύο χωρών.» Δυστυχώς, η Κίνα θα προσπαθήσει λυγίζοντας τα προστατευτικά κιγκλιδώματα προς την κατεύθυνση του μέχρι να κουμπώσουν. Αυτό έχει αποδειχθεί επανειλημμένα από αθετημένες υποσχέσεις όπως η στρατιωτικοποίηση της Θάλασσας της Νότιας Κίνας, ο εκφοβισμός ξένων πλοίων και αεροσκαφών στα διεθνή ύδατα, κατάφωρες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μαζικός εγκλεισμός Ουιγούρων και ο σφετερισμός διεθνών οργανισμών και κανόνων.