Η κινεζική κυβέρνηση συνεχίζει να καταστέλλει τους Θιβετιανούς στοχαστές στοχεύοντας, πρώτα συλλαμβάνοντάς τους, κρατώντας τους σε μυστικές φυλακές για μήνες συνολικά και τελικά καταδικάζοντάς τους μακροχρόνιες ποινές φυλάκισης. Όλα αυτά έγιναν επειδή αυτά τα άτομα τάχθηκαν υπέρ της κουλτούρας και των δικαιωμάτων τους, τα οποία οι κινεζικές αρχές ονομάζουν ως πράξη εξέγερσης και παρέχουν βία. Για την Κίνα, η έκφραση απόψεων για τη διατήρηση της γλώσσας και του πολιτισμού του Θιβέτ είναι απόσχιση.
Η κινεζική κυβέρνηση, εκτός από τον περιορισμό των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, έχει θέσει μια συνεχή επαγρύπνηση και επιτήρηση των Θιβετιανών στοχαστών. Πραγματοποιείται συνεχής παρακολούθηση για την αναζήτηση οποιασδήποτε άποψης που θεωρείται ότι είναι αντίθετη στην ιδεολογία του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Αυτή η άποψη εμπίπτει στη μήτρα της «θέσης σε κίνδυνο της εθνικής ασφάλειας», επομένως μια υπόθεση κράτησης και επακόλουθης καταδίκης, που συχνά εκδίδεται, με βάση την ομολογία που εξήχθη μετά από συνεχή βασανιστήρια κατά τη διάρκεια της κράτησής τους.
Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση της Κεντρικής Διοίκησης του Θιβέτ, ένας διάσημος ποιητής και συγγραφέας Rongwo Gendun Lhundup, καταδικάστηκε σε τέσσερα χρόνια φυλάκισης ενώ ο συγγραφέας Thupten Lodoe γνωστός και ως Sabuchey για τέσσερα χρόνια (Βλ. διάγραμμα). Συγκεκριμένα, ο Gendun Lhundup έχει επιφορτιστεί να μεταφράσει θιβετιανές βουδιστικές γραφές στην κινεζική γλώσσα. Έχει επίσης μαθευτεί ότι ένας άλλος στοχαστής Rongwo Gangkar βρίσκεται υπό κράτηση στην Κίνα. Είναι προφανές ότι αυτές οι αποφάσεις στοχεύουν στην καταστολή των Θιβετιανών διανοουμένων που επιδιώκουν τη διατήρηση της ταυτότητάς τους. Ομοίως, οι Go Sherab Gyatso, Dhi Lhaden, Rongwo Gendun Lhundup, Pema Tso, Seynam, Rinchen Tsultrim και Kunsang Gyaltsen αντιμετωπίζουν την οργή του ΚΚΚ για τα ίδια «εγκλήματα».
Κατά την κράτηση οι Θιβετιανοί διανοούμενοι υποβάλλονται περαιτέρω σε ψυχικά και σωματικά βασανιστήρια που διδάσκονται βίαια με διαλέξεις για τον «πατριωτισμό» και τη σκληρή εργασία. Ένας μεγάλος αριθμός Θιβετιανών κρατούνται στη διαβόητη φυλακή Mianyang του ανατολικού Θιβέτ επειδή διόρθωσαν τις απόψεις τους υπέρ της ιδεολογίας του ΚΚΚ.
Έχει παρατηρηθεί τα τελευταία χρόνια ότι αρκετοί Θιβετιανοί έχουν πεθάνει είτε υπό κράτηση είτε μετά την αποφυλάκισή τους. Αυτοί οι θάνατοι αποδίδονται σε βασανιστήρια κατά την κράτηση. Σύμφωνα με το Tibet.net, ένας Θιβετιανός πολιτικός κρατούμενος, ο Choekyi, ο οποίος αποφυλακίστηκε από τη φυλακή Mianyang τον Ιανουάριο του 2019, πέθανε πρόωρα τον Μάιο του 2020. Προφανώς ο θάνατος οφειλόταν σε βασανιστήρια και κακομεταχείριση που αντιμετώπισε στη φυλακή. Ομοίως, ο Tenzin Nyima, ένας νεαρός μοναχός πέθανε τον Ιανουάριο του 2021 λόγω βασανιστηρίων που αντιμετώπισε υπό κράτηση. Έμαθε ότι αποφυλακίστηκε τον Οκτώβριο του 2020 σε πολύ κακή κατάσταση υγείας. Η κινεζική κυβέρνηση έπλυνε εύκολα τα χέρια της υποστηρίζοντας ότι τα θύματα δεν ήταν υπό κράτηση όταν πέθαναν.
Οι πρόσφατες αναφορές (21 Ιουνίου) για την επιβολή ποινών και την κράτηση Θιβετιανών λογίων έρχονται τη στιγμή που ο ΟΗΕ ορίζει την 26η Ιουνίου ως την Παγκόσμια Ημέρα για την Υποστήριξη των Θυμάτων Βασανιστηρίων για την εξάλειψη των βασανιστηρίων. Η Κίνα έχει επίσης επικυρώσει τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών που υπογράφηκε το 1988. Δεσμευμένη από τις αρχές της Σύμβασης, η Κίνα πρέπει να σταματήσει τα βασανιστήρια Θιβετιανών στοχαστών και διανοουμένων που έχουν λάβει την αναλογία ενός ενδημικού. Αντίθετα, η κινεζική κυβέρνηση θα πρέπει να τους αντιμετωπίζει με σεβασμό και ως ανθρώπινα όντα. Το Πεκίνο θα πρέπει να ξεκινήσει έρευνες για όλα τα περιστατικά που αφορούν βασανιστήρια και κακομεταχείριση Θιβετιανών για να αποδώσει δικαιοσύνη στους Θιβετιανούς και να παραπέμψει όσους διαπράττουν απάνθρωπες πράξεις.
Παρόλο που η Κίνα αρνείται να επιτρέψει σε διεθνείς ή εξουσιοδοτημένους από τον ΟΗΕ «Ειδικούς Εισηγητές», τα Ηνωμένα Έθνη θα πρέπει να επιμείνουν στην πρόσβαση στο Θιβέτ για να λάβουν από πρώτο χέρι έκθεση για την κατάσταση των ατομικών και πολιτικών δικαιωμάτων. Ως αποτέλεσμα της άρνησης της Κίνας να εισέλθει σε περιοχές υπό τον έλεγχό της, μπόρεσε να τραβήξει ένα «Σιδηρούν Παραπέτασμα» για τις ατασθαλίες της, συμπεριλαμβανομένων των βασανιστηρίων και της κακομεταχείρισης κατά Θιβετιανών.
Τέλος, το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα πρέπει να βάλει τέλος στην πολιτική του «πολιτιστικής αφομοίωσης» των Θιβετιανών για να οικειοποιηθεί τον πολιτισμό τους μέσω σύλληψης/καταδίκης των στοχαστών τους, καταστροφών αγαλμάτων και μοναστηριών και άρνησης του δικαιώματος άσκησης της θρησκείας τους. Η λεγόμενη πολιτική της «πολιτιστικής αφομοίωσης είναι στην πραγματικότητα η βασική αιτία της χρήσης της αντίστασης του Θιβέτ ως πρόσχημα για την καταστολή της.