Ο ισχυρισμός της Κίνας για ανάπτυξη στο Θιβέτ συγκαλύπτει μια πιο απαίσια ατζέντα: την προνoμιακή μεταχείριση της κινεζικής πλειοψηφίας των Χαν σε βάρος των Θιβετιανών. Η εισβολή του 1950 στο Θιβέτ επιτάχυνε την παρακμή του θιβετιανού πολιτισμού και διαιώνισε την οικονομική υπανάπτυξη. Πρόσφατες οικονομικές πρωτοβουλίες, με επίκεντρο τις υποδομές και τον τουρισμό, κρύβουν μια δημογραφική αλλαγή ενθαρρύνοντας τους Κινέζους εποίκους των Χαν. Η επιβολή του Mandarin στα σχολεία του Θιβέτ διαβρώνει τον θιβετιανό πολιτισμό, ευνοώντας τους Κινέζους μαθητές των Χαν στην εκπαίδευση και την απασχόληση, ενώ θέτει σε μειονεκτική θέση τους Θιβετιανούς. Η επιβολή των κινεζικών κοινωνικο-πολιτιστικών κανόνων των Χαν διαβρώνει περαιτέρω τη θιβετιανή ταυτότητα μέσω του εξαναγκασμού. Ο πλούτος των πόρων του Θιβέτ ωφελεί κατά κύριο λόγο την πλειοψηφία των Κινέζων Χαν. Τα φιλόδοξα έργα, όπως το μεγαλύτερο φράγμα του κόσμου, εξυπηρετούν στρατηγικούς στόχους. Η αναζωογόνηση της υπαίθρου εισάγει ακμάζοντα κινεζικά χωριά των Χαν, θέτοντας σε κίνδυνο τη θιβετιανή πολιτιστική ταυτότητα. Αυτή η ατζέντα επιβάλλει τους Χαν κινεζικούς κανόνες στους Θιβετιανούς Βουδιστές, εξάγοντας τους πόρους του Θιβέτ για το κέρδος της Κίνας. Στην ουσία, οι ενέργειες της Κίνας δίνουν προτεραιότητα στον κινεζικό πληθυσμό των Χαν, κρύβοντας απώτερα κίνητρα πίσω από την αναπτυξιακή πρόσοψη του Θιβέτ.
Η Κίνα καθιέρωσε την κυριαρχία της στο Θιβέτ μετά την εισβολή στο θιβετιανό έδαφος στις 7 Οκτωβρίου 1950. Η ωμή εισβολή στο Θιβέτ από τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας (ΛΔΚ) οδήγησε σε τρομερές αρνητικές επιπτώσεις στην κοινωνική, πολιτιστική, θρησκευτική, οικονομική, πολιτική και όλες τις άλλες πτυχές της ζωής του θιβετιανού ντόπιου πληθυσμού. Όχι μόνο η πολιτιστική ταυτότητα των Θιβετιανών Βουδιστών έχει υποστεί σημαντική διάβρωση, αλλά το Θιβέτ παρέμεινε επίσης μια υπανάπτυκτη οικονομικά περιοχή με πολύ λίγους δρόμους για απασχόληση και βιομηχανική ανάπτυξη.
Τον τελευταίο καιρό, η κινεζική κυβέρνηση έχει στρέψει το ενδιαφέρον της προς την οικονομική ανάπτυξη του Θιβέτ, ιδιαίτερα στους τομείς των υποδομών και του τουρισμού. Ωστόσο, είναι ολοένα και πιο προφανές ότι η οικονομική ανάπτυξη χρησιμεύει ως πρόσχημα για τη διευθέτηση της πλειοψηφίας των Κινέζων Χαν στην Αυτόνομη Περιοχή του Θιβέτ, με βασικό στόχο την πραγματοποίηση μιας δημογραφικής αλλαγής που ενισχύει την αξίωση της Κίνας για τη νομιμότητα του Θιβέτ.
Η Κίνα προσπαθεί να επιβάλει τις κοινωνικο-πολιτιστικές πρακτικές του κινεζικού λαού των Χαν στους Θιβετιανούς Βουδιστές, έτσι ώστε να επιτευχθεί ένας βαθμός ομογενοποίησης μέσω μέτρων καταναγκαστικής καλλιέργειας. Το Πεκίνο συνδυάζει με συνέπεια τη στρατηγική της μετεγκατάστασης των ανθρώπων των Χαν στο Θιβέτ με τα στοιχεία της καταστολής και του καταναγκασμού.
Το Θιβέτ είναι μια περιοχή πλούσια σε πολλούς πόρους, συμπεριλαμβανομένης της υδροηλεκτρικής ενέργειας, πολύτιμων μετάλλων όπως ο χρυσός και κρίσιμων ορυκτών πόρων όπως το ουράνιο, το λίθιο, ο γραφίτης κ.λπ. βιομηχανίες ημιαγωγών και υψηλής τεχνολογίας. Η Κίνα, έτσι, προσπαθεί να εξορύξει πλούσιους ορυκτές και ενεργειακούς πόρους για να ενισχύσει τις δικές της βιομηχανίες και τους κόμβους παραγωγής που θα τροφοδοτήσουν την οικονομική της ανάπτυξη. Το Θιβέτ ενσωματώθηκε επίσης στη Δυτική Αναπτυξιακή Πολιτική της Κίνας που εμφανίστηκε τον 20ο αιώνα για να προωθήσει την κοινωνικοοικονομική ολοκλήρωση στην Κίνα. Ως μέρος αυτής της πολιτικής, η Κίνα προσπάθησε να μετεγκαταστήσει περισσότερους από 58.000 Κινέζους αγρότες Χαν στο Θιβέτ στο πλαίσιο του Western Poverty Reduction Project.
Περιττό να πούμε ότι οι αξιώσεις υποδομής και τουριστικής ανάπτυξης στην Αυτόνομη Περιφέρεια του Θιβέτ ωφελούν μόνο τους Κινέζους Χαν και δεν προορίζονται για περιφερειακή ανάπτυξη ή για την ευημερία του τοπικού πληθυσμού. Αν και παρουσιάζονται ως μέτρα για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης του ντόπιου θιβετιανού πληθυσμού, αυτά τα έργα στοχεύουν να εξυπηρετήσουν πρωτίστως τα συμφέροντα της κινεζικής πλειοψηφίας των Χαν.
Το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα (ΚΚΚ) έχει αναλάβει τεράστια έργα υποδομής στο Θιβέτ. Για παράδειγμα, το μεγαλύτερο φράγμα του κόσμου ανεβαίνει στο Θιβέτ. Στην πραγματικότητα, το CPC έχει επενδύσει σε μεγάλο βαθμό όχι μόνο σε έργα ανάπτυξης συμβατικών υποδομών όπως δρόμοι, σιδηρόδρομοι και αεροδρόμια, αλλά και σε χωριά άμυνας στα σύνορα και έργα σύνδεσης στο Διαδίκτυο. Έτσι, η ατζέντα του CPC περιλαμβάνει την ανάπτυξη υποδομών διπλής χρήσης ως την ευρύτερη αναπτυξιακή στρατηγική του.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η ίδρυση εύπορων χωριών σε παραμεθόριες περιοχές αποτελεί μέρος του προγράμματος αναζωογόνησης της υπαίθρου της Κίνας. Αυτά τα χωριά είναι κατοικημένα με Κινέζους εποίκους Χαν, αυτό που θα μπορούσε να ονομαστεί «στρατηγικό πρόγραμμα χωριών» από τους Κινέζους, που οδηγεί σε δημογραφικές αλλαγές στην περιοχή, όπως η Αυτόνομη Περιφέρεια του Θιβέτ (TAR), όπου οι αρχικοί κάτοικοι αντιμετωπίζουν τώρα την εισροή των Κινέζων Χαν που οδηγεί στην απειλή της περιθωριοποίησής τους και της αραίωσης της διακριτής πολιτιστικής ταυτότητας.
Με παρόμοιο τρόπο, ο τουρισμός είναι ένας άλλος τομέας όπου η Κίνα έχει πραγματοποιήσει σημαντικές επενδύσεις στο Θιβέτ. Η Κίνα επιδιώκει να εξυπηρετήσει πολλαπλούς σκοπούς προωθώντας τον τουρισμό στο Θιβέτ.