Στις 6 Νοεμβρίου αναμένεται να πραγματοποιηθεί στην Αθήνα τετραμερής συνάντηση Υπουργών Ενέργειας από τις ΗΠΑ, το Ισραήλ, την Ελλάδα και την Κυπριακή Δημοκρατία. Στο επίκεντρο της συνάντησης θα βρεθούν οι ενεργειακές συνεργασίες στην Ανατολική Μεσόγειο και ο Ινδο-Μεσογειακός Οικονομικός Διάδρομος (IMEC). Η συνάντηση θα πραγματοποιηθεί στο περιθώριο της Σύμπραξης για τη Διατλαντική Ενεργειακή Συνεργασία (P-TEC), που θα πραγματοποιηθεί στο Ζάππειο στις 6 και 7 Νοεμβρίου. Η Αθήνα υποδέχεται υπουργούς, αξιωματούχους και κορυφαίους επιχειρηματίες του ενεργειακού τομέα από 25 χώρες, σε μια διοργάνωση που αναμένεται να αναδείξει τον ρόλο της Ελλάδας ως περιφερειακού κόμβου φυσικού αερίου και LNG για την Ευρώπη.
Στον τουρκικό Τύπο, η συμμετοχή Κύπρου-Ελλάδας-Ισραήλ-ΗΠΑ έχει προκαλέσει συζητήσεις σχετικά με το κατά πόσο η συνάντηση αποκτά αντιτουρκικό χαρακτήρα, καθώς ο σχεδιασμός του IMEC σε αρκετές φάσεις εμφανίζεται να παρακάμπτει την Τουρκία και το ψευδοκράτος
Τι είναι ο IMEC
Ο διάδρομος IMEC παρουσιάστηκε στη Σύνοδο της G20 από την Ινδία, με στόχο τη διασύνδεση της Νότιας Ασίας με τη Μέση Ανατολή και την Ευρώπη, μέσω Ισραήλ και Ελλάδας. Προβάλλεται ως δυτική – και ιδιαίτερα αμερικανική – απάντηση στην κινεζική πρωτοβουλία «Belt and Road».
Στη συνεργασία συμμετέχουν, σε διάφορα επίπεδα, οι ΗΠΑ, η Ινδία, τα ΗΑΕ, η Σαουδική Αραβία, η Ιορδανία, το Ισραήλ, η Ελλάδα, κράτη της ΕΕ και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Ο IMEC μπορεί να λειτουργήσει ως δυτικό αντίβαρο τόσο στην Κινεζική Πρωτοβουλία Belt and Road, όσο και στη ρωσική επιρροή στην Ευρασία.
Οι αντιρρήσεις και η παράμετρος της Τουρκίας
Σύμφωνα με τούρκους αναλυτές, βασικό ζήτημα είναι κατά πόσο ο IMEC μπορεί να υλοποιηθεί χωρίς τη συμμετοχή της Τουρκίας, η οποία ελέγχει τις κύριες χερσαίες και θαλάσσιες διόδους της περιοχής, καθώς και κρίσιμα ενεργειακά πεδία μέσω της «Γαλάζιας Πατρίδας».
Ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων Ουγούρ Οζγκιοκέρ, μιλώντας σε τουρκικό τηλεοπτικό δίκτυο, υποστήριξε ότι «προσπάθεια παράκαμψης της Τουρκίας και της ”ΤΔΒΚ” δεν είναι ρεαλιστική ούτε οικονομικά ούτε στρατηγικά», σημειώνοντας ότι το κόστος υποθαλάσσιων αγωγών Ανατολικής Μεσογείου που είχαν εξεταστεί στο παρελθόν υπολογιζόταν στα 70-75 δισ. ευρώ.
Ειδικότερα, ο καθηγητής Οζκιοκέρ σχολιάζοντας το θέμα κατασκευής αγωγού από το κοίτασμα Αφροδίτη σε Αίγυπτο είπε: «Σε περίπτωση γεωπολιτικής σύγκρουσης, μια ρωσική ναυτική δύναμη στη Μεσόγειο ή ένα ρωσικό υποβρύχιο μπορεί να πλήξει υποθαλάσσιες υποδομές. Αυτό κάνει τον αγωγό εξαιρετικά ευάλωτο και αυξάνει το ρίσκο για τους επενδυτές».
Όπως είπε, η μεταφορά φυσικού αερίου μέσω Κύπρου – Κρήτης – Ελλάδας θεωρείται υψηλού ρίσκου, ενώ η διαδρομή μέσω Τουρκίας προς την Ευρώπη είναι πολύ φθηνότερη και ήδη υφίσταται ενεργειακή υποδομή.
Παράλληλα, πρόσθεσε ότι μεγάλοι γεωπολιτικοί παίκτες όπως η Ρωσία δεν θα έβλεπαν θετικά μία νέα εναλλακτική ενεργειακή οδό στην οποία δεν θα έχουν λόγο ή επιρροή.
ΠΗΓΗ: SigmaLive