Στην τραπεζική σύνοδο κορυφής της Australian Financial Review την περασμένη εβδομάδα, ο σκιώδης ταμίας Angus Taylor υποστήριξε ότι η κυβέρνηση Albanese είχε χρησιμοποιήσει τα απροσδόκητα κέρδη από τις εξαγωγές εμπορευμάτων ως υποκατάστατο για τη διαχείριση του προϋπολογισμού.
Ενώ μπορεί κανείς να προβάλει αυτό το επιχείρημα, η απλή πραγματικότητα είναι ότι, στα χρόνια από τότε που η Κίνα άρχισε τη μετεωρική της άνοδο για να γίνει παγκόσμια οικονομική υπερδύναμη, οι κυβερνήσεις του Συνασπισμού και του Εργατικού Κόμματος έχουν ωφεληθεί πάρα πολύ από τα πρόσθετα έσοδα που παρείχε ο τομέας πόρων σε σχέση με περασμένες δεκαετίες.
Από τη βοήθεια στη χρηματοδότηση της εισαγωγής του Family Tax Benefit από την Κυβέρνηση Howard έως τις επιδοτήσεις ηλεκτρικής ενέργειας που παρέχονται από την κυβέρνηση Albanese, τα κρατικά έσοδα που βασίζονται στα βασικά εμπορεύματα έχουν γίνει καλώς ή κακώς μια ολοένα και πιο σημαντική συνεισφορά στο τελικό αποτέλεσμα του Υπουργείου Οικονομικών.
Αν και είναι αλήθεια ότι κάποιος, κάπου θα χρειάζεται πάντα το ένα ή το άλλο εμπόρευμα που θα παραχθεί στην τεράστια νότια γη μας, είτε είναι άνθρακας για έναν σταθμό ηλεκτροπαραγωγής σήμερα είτε λίθιο για την αποθήκευση ενέργειας στο επίπεδο του δικτύου αύριο, αυτό δεν εγγυάται ευημερία για μεγάλο χρονικό διάστημα. όρος ή σύντομος, απλώς ότι η συλλογική μοίρα του έθνους στη ζωή θα ήταν φτωχότερη χωρίς αυτό.
Με τον καιρό, η άνοδος της παραγωγής σπάνιων γαιών και άλλων κρίσιμων ορυκτών κλειδί για το μέλλον των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας θα λάβει όλο και μεγαλύτερο μερίδιο στις συνολικές εξαγωγές ορυκτών. Ωστόσο, προς το παρόν, η Αυστραλία βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στις εξαγωγές σιδηρομεταλλεύματος και άνθρακα οπτανθρακοποίησης και κατ’ επέκταση στη ζήτηση χάλυβα στην Κίνα.
Η τεράστια παραγωγή και κατανάλωση χάλυβα της Κίνας
Σύμφωνα με στοιχεία της Παγκόσμιας Ένωσης Χάλυβα, η Κίνα παρήγαγε 1,02 δισεκατομμύρια μετρικούς τόνους χάλυβα κατά το ημερολογιακό έτος 2023, περισσότερους από τον υπόλοιπο κόσμο μαζί. Η Κίνα παρήγαγε περισσότερο από 7,25 φορές περισσότερο χάλυβα από τη δεύτερη χώρα, την Ινδία.
Από το 2023, ο μεγαλύτερος καταναλωτής κινεζικού χάλυβα ήταν ο τομέας ακινήτων, αντιπροσωπεύοντας το 33 τοις εκατό του συνόλου, ακολουθούμενος από την κατασκευή υποδομών που αντιπροσωπεύει το 25 τοις εκατό του συνόλου. Παρά τις προσπάθειες του Πεκίνου να διαφοροποιήσει την κινεζική οικονομία μακριά από την κατασκευή υποδομών και ακινήτων, το μερίδιο της συνολικής κατανάλωσης χάλυβα που ρέει σε αυτές τις δύο ζωτικής σημασίας βιομηχανίες έχει μειωθεί κατά μόλις δύο τοις εκατό από το 2020 (70 τοις εκατό έναντι 68 τοις εκατό στα τελευταία στοιχεία) .
Ένα ανησυχητικό σημάδι
Ενώ το Πεκίνο μιλάει για τη στροφή προς μια οικονομία πιο επικεντρωμένη στον καταναλωτή και την υψηλή τεχνολογία για μεγάλο χρονικό διάστημα, υπάρχουν ορισμένα ανησυχητικά σημάδια για την Αυστραλία ότι ίσως το 2024 είναι η χρονιά που αυτή η πορεία ακολουθείται πιο σοβαρά.
Επί του παρόντος, τα αποθέματα σιδηρομεταλλεύματος που βρίσκονται στα λιμάνια της Κίνας αυξάνονται έντονα. Μεταξύ της τελευταίας εβδομάδας του Δεκεμβρίου και της πρώτης εβδομάδας του Μαρτίου, το επίπεδο των αποθεμάτων αυξήθηκε κατά 18%. Την τελευταία δεκαετία, τα επίπεδα αποθεμάτων έχουν αυξηθεί σε αυτόν τον βαθμό κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου του έτους, μία φορά πριν, στις αρχές του 2014.
Σε εκείνη την περίπτωση, ήταν η αρχή μιας πολυετούς πτώσης των τιμών του σιδηρομεταλλεύματος, η οποία τελικά θα έβλεπε τις τιμές να μειωθούν πάνω από 70%, στα χαμηλότερα επίπεδα από το 2007.
Υπάρχουν πολλές εικασίες από αναλυτές ευρύτερα ότι αυτή μπορεί τελικά να είναι η χρονιά που το Πεκίνο θα αναπτύξει ένα πρόγραμμα τόνωσης με επίκεντρο τους καταναλωτές και τις μικρές επιχειρήσεις. Εάν συμβαίνει αυτό, τα θεμελιώδη μεγέθη για ορισμένες από τις βασικές εξαγωγές της Αυστραλίας ενδέχεται να επιδεινωθούν σημαντικά.
Ωστόσο, είναι ένα ανοιχτό ερώτημα για το εάν αυτό το σενάριο θα πραγματοποιηθεί ή όχι, και ακόμη κι αν συμβεί, εάν δεν αποδειχθεί τόσο αποτελεσματικό όσο αναμενόταν, το Πεκίνο μπορεί να στραφεί στην παλιά του στρατηγική τόνωσης με γνώμονα τις κατασκευές.
Κινεζική οικονομική δύναμη = οικονομική ισχύς της Αυστραλίας;
Για πάνω από μια δεκαετία υπήρχε η αντίληψη ότι μια ισχυρή κινεζική οικονομία θα ωφελούσε την Αυστραλία και αυτό συνέβαινε γενικά για μεγάλο χρονικό διάστημα. Όμως, καθώς το Πεκίνο προσπαθεί να απομακρυνθεί από ένα μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης που καθοδηγείται από τις κατασκευές και να προχωρήσει προς μια οικονομία που βασίζεται στην καταναλωτική και υψηλής τεχνολογίας μεταποιητική οικονομία, αυτό που ωφελεί το Μέσο Βασίλειο δεν ωφελεί πλέον απαραίτητα την Αυστραλία.
Η κινεζική οικονομία μπορεί να βιώσει μια άνθηση τουλάχιστον για κάποιο χρονικό διάστημα με πολύ μεγαλύτερο βαθμό υποστήριξης για τα νοικοκυριά και τις μικρές επιχειρήσεις, μια στρατηγική που το Πεκίνο μέχρι στιγμής έχει επιφυλαχθεί να ακολουθήσει σε πραγματικά μεγάλη κλίμακα.
Αλλά η επίδραση στην αυστραλιανή οικονομία, εάν αυτή η υποθετική οικονομική άνθηση με επίκεντρο τον καταναλωτή περνούσε, μπορεί να καταλήξει να είναι αρνητική σε καθαρούς όρους. Παρά την πιθανή εξαγωγή περισσότερων κρασιών ή οστρακοειδών στην Κίνα, εάν αυτή η άνθηση οδηγηθεί από τη μετατόπιση των κεφαλαίων τόνωσης από τις παραδοσιακές στρατηγικές υποδομής και κατασκευής ακινήτων, θα μπορούσε να καταλήξει σε σημαντικό πλήγμα για την αυστραλιανή οικονομία σε καθαρούς όρους.
Για να θέσουμε σε προοπτική την κλίμακα των διαφορετικών εξαγωγών, στο αποκορύφωμά της η αυστραλιανή οινοβιομηχανία εξήγαγε κρασί αξίας 1,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων στην Κίνα πριν από την πανδημία, ένα αρκετά μεγάλο ποσό και σίγουρα τίποτα για να χλευαστεί.
Ωστόσο, σε σύγκριση με τις εξαγωγές σιδηρομεταλλεύματος της χώρας μόνο στην Κίνα, ανέρχεται σε εξαγωγές περίπου 4,2 ημερών για την πιο πολύτιμη κατηγορία εμπορευμάτων της χώρας.
Ενώ οι εμπορικές εντάσεις μεταξύ του Πεκίνου και της Καμπέρας έχουν μειωθεί σημαντικά κατά τη διάρκεια σχεδόν δύο ετών από την άνοδο της αλβανικής κυβέρνησης στην εξουσία, οι διάφορες τιμωρητικές εμπορικές ενέργειες που έλαβε το Πεκίνο κατά της αυστραλιανής παραγωγής δεν έχουν πλήρως αρθεί.
Εν μέσω της συνεχιζόμενης αύξησης των εντάσεων μεταξύ Δύσης και Κίνας για κάθε είδους ζητήματα από την πρόσβαση της Κίνας σε τσιπ υπολογιστών υψηλής τεχνολογίας έως τις συνεχιζόμενες διαμάχες στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, μεγάλο μέρος των εξαγωγών της Αυστραλίας προς την Κίνα παραμένει ευάλωτο σε τιμωρητικές εμπορικές ενέργειες εάν το Πεκίνο επιλέξει να ακολουθήσει ξανά αυτόν τον δρόμο.
Πολιτική και εμπορεύματα
Ενώ ο Συνασπισμός μπορεί να επισημάνει ότι η αλβανική κυβέρνηση βασίζεται στα έσοδα που προέρχονται από τις εξαγωγές εμπορευμάτων, δεν είναι τελείως διαφορετικό από το ότι οι Εργατικοί επισημαίνουν ότι η εκστρατεία «Back In Black» του πρώην πρωθυπουργού Scott Morrison (ο ισχυρισμός ότι ο προϋπολογισμός θα επέστρεφε σε πλεόνασμα ) βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό σε πρόσθετα έσοδα από τις εξαγωγές εμπορευμάτων.
Τελικά, η πραγματικότητα είναι ότι και οι δύο πλευρές της πολιτικής έχουν δημιουργήσει προϋπολογισμούς δεκαετιών που ωφελήθηκαν σε μεγάλο βαθμό από τη μετεωρητική αύξηση των εσόδων που βασίζονται στις εξαγωγές εμπορευμάτων. Όσο συνεχίζεται το status quo, αυτό πιθανότατα θα συνεχιστεί και στο μέλλον.
Αλλά αν η τυχερή χώρα θα συνεχίσει να κρατά μένει να φανεί.