Η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας (ΛΔΚ) διόρισε πρόσφατα τον πρώτο της Πρέσβη στο Αφγανιστάν μετά την ανάληψη της εξουσίας από τους Ταλιμπάν το 2021. Η ΛΔΚ προσπαθεί ξεκάθαρα να δώσει ώθηση στα εμπορικά και στρατηγικά της συμφέροντα στο Αφγανιστάν, με τους Ταλιμπάν στην εξουσία. Η έλλειψη διεθνούς αναγνώρισης των Ταλιμπάν πηγάζει από την απόλυτη περιφρόνηση της παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την πλήρη άρνηση των δικαιωμάτων των γυναικών. Υπό την κυριαρχία των Ταλιμπάν, μεταξύ άλλων περιορισμών, απαγορεύεται στις γυναίκες να εργάζονται και να πηγαίνουν στο σχολείο. Η καταπίεση των δικαιωμάτων των γυναικών από τους Ταλιμπάν είναι από τις πιο σκληρές στον κόσμο. Για μια χώρα που δείχνει μεγάλη συγγένεια για την κυριαρχία των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν, η ΛΔΚ συμμερίζεται επίσης μια στενή προσέγγιση όσον αφορά τα ζητήματα φύλου. Η ΛΔΚ κατατάσσεται επί του παρόντος στην 102η από τις 146 χώρες στην κατάταξη της διαφοράς μεταξύ των φύλων του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, από 69 το 2012, όταν ο Σι Τζινπίνγκ ανέλαβε την εξουσία στο 18ο Συνέδριο του Κόμματος.
Φέτος, τον Μάιο, η Επιτροπή του ΟΗΕ για την Εξάλειψη των Διακρίσεων κατά των Γυναικών (CEDAW), μεταξύ άλλων, εξέδωσε τα ευρήματά της για την Κίνα, κατά την τελευταία της σύνοδο. Η επιτροπή σημείωσε ότι η εκπροσώπηση των γυναικών στην πολιτική και δημόσια ζωή στη ΛΔΚ είχε αυξηθεί από τη συνδυασμένη έβδομη και όγδοη περιοδική έκθεση. Το Εθνικό Λαϊκό Κογκρέσο (NPC) είναι ο μόνος πολιτικός θεσμός σε εθνικό επίπεδο που έχει υιοθετήσει κάποια μορφή ποσόστωσης φύλου. Αλλά το σύστημα είναι ασαφές καθώς από το 1988, το NPC προέβλεπε μόνο ότι το ποσοστό των γυναικών αντιπροσώπων σε κάθε θητεία «δεν πρέπει να είναι χαμηλότερο» από το προηγούμενο. Η Επιτροπή του ΟΗΕ σημειώνει ότι οι γυναίκες αντιπροσώπευαν μόνο το 26,54 τοις εκατό των βουλευτών στο 14ο Εθνικό Λαϊκό Συνέδριο και ότι από τον Οκτώβριο του 2022 δεν υπήρχαν γυναίκες στο ανώτατο εκτελεστικό επίπεδο. Οι γυναίκες αποκλείστηκαν από το Πολιτικό Γραφείο λήψης αποφάσεων της Κίνας για πρώτη φορά εδώ και ένα τέταρτο του αιώνα, σε έναν βασικό ανασχηματισμό ηγεσίας όπου ο Πρόεδρος Xi Jinping προώθησε μια σειρά από άνδρες συμμάχους, σηματοδοτώντας ένα σημαντικό βήμα πίσω για την ισότητα των φύλων.
Λίγο μετά την έναρξη της Πολιτιστικής Επανάστασης της Κίνας το 1966, ο πρόεδρος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας (CPC), Μάο Τσε Τουνγκ είπε περίφημα τις συνεισφορές των γυναικών στο έθνος καθώς «οι γυναίκες κρατούν τον μισό ουρανό». Κατά ειρωνικό τρόπο, σχεδόν έξι δεκαετίες αργότερα, πολύ λίγες γυναίκες συμμετέχουν ενεργά στο Συνέδριο του Κόμματος της Κίνας. Από το 1997, υπήρχε πάντα τουλάχιστον μία γυναίκα μέλος του Πολιτικού Γραφείου, και για λίγο δύο. Ένα σύστημα ποσοστώσεων απαιτεί ιστορικά από τουλάχιστον μία γυναίκα να είναι παρούσα στην ανώτερη ηγεσία σε κάθε επίπεδο κάτω από αυτό, συμβάλλοντας σε μια μικρή αλλά σταθερή ροή υποψηφίων. Υπάρχει μεγαλύτερο πρόβλημα στη ΛΔΚ. Το CPC έχει σχεδόν 100 εκατομμύρια μέλη, αλλά λιγότερο από το ένα τρίτο της τάξης και του αρχείου είναι γυναίκες και οι αριθμοί μειώνονται, όσο πιο ψηλά ανεβαίνεις στις τάξεις του. Η πατριαρχική πολιτική δομή της Κίνας περιορίζει την ανοδική κινητικότητα των γυναικών. Από το κάτω μέρος μέχρι την κορυφή της πυραμίδας, οι γυναίκες λαμβάνουν λιγότερες σε κάθε βήμα της ιεραρχίας (από τα μέλη του ΚΚΚ, μέχρι το Συνέδριο του Κόμματος, την Κεντρική Επιτροπή και το Πολιτικό Γραφείο). Αυτό δημιουργεί προκαταλήψεις στη διαδικασία διορισμού και επιλογής για ηγετικές θέσεις στο κόμμα/κράτος. Η Επιτροπή του ΟΗΕ σημείωσε επίσης με ανησυχία ότι στην ΕΔΠ του Χονγκ Κονγκ, οι γυναίκες αντιπροσώπευαν μόνο το 19 τοις εκατό των μελών του Νομοθετικού Συμβουλίου, του Εκτελεστικού Συμβουλίου και του Γραφείου του Διευθύνοντος Συμβούλου. Η Επιτροπή συνιστά στη ΛΔΚ να υιοθετήσει προσωρινά ειδικά μέτρα, όπως θεσμοθετημένες ποσοστώσεις και σύστημα ισότητας των φύλων, για να επιταχύνει την επίτευξη ίσης εκπροσώπησης των γυναικών στην κυβέρνηση, την ΚΚΚ και άλλα όργανα. Το γεγονός είναι ότι το ΚΚΚ είχε πάντα μια άβολη σχέση με τις φεμινίστριες, εν μέρει επειδή οι κομμουνιστές ισχυρίζονται ότι απελευθέρωσαν οι ίδιες τις γυναίκες. Αυτό κάνει κάθε γυναίκα που εξακολουθεί να μάχεται για τα δικαιώματά της δυνητικά ανατρεπτική, ιδιαίτερα σε μια εποχή που η Σι Τζινπίνγκ είναι ανοιχτά δυσπιστία σε οποιαδήποτε πολιτική οργάνωση γυναικών. Υπήρξαν επανειλημμένες καταστολές σε φεμινίστριες, συμπεριλαμβανομένων συλλήψεων γυναικών, διαμαρτυρίας για θέματα που δεν αμφισβητούν προφανώς το πολιτικό σύστημα, όπως η σεξουαλική παρενόχληση. Ως εκ τούτου, το κίνημα #MeToo της Κίνας έχει σημειώσει μικρή πρόοδο.
Στον ευρύτερο κόσμο, οι Κινέζες εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν εμπόδια στην εύρεση εργασίας στην αγορά εργασίας των πτυχιούχων και αποφεύγουν να μείνουν έγκυες εάν βρουν δουλειά, από την ανησυχία ότι ο εργοδότης τους θα τις απολύσει, μια κοινή πρακτική παρά την προστασία στα χαρτιά που προσφέρει η εργατική νομοθεσία της Κίνας . Επίσης, μια τροποποίηση στον Νόμο για την Προστασία των Δικαιωμάτων και Συμφερόντων των Γυναικών που εγκρίθηκε από το νομοθετικό σώμα της ΛΔΚ τον Νοέμβριο του 2022 εισήγαγε έναν κατάλογο ηθικών προτύπων που πρέπει να τηρούν οι γυναίκες. Η Κίνα είπε στις γυναίκες να τηρούν τις «οικογενειακές αξίες» σε έναν ενημερωμένο νόμο περί φύλου, το τελευταίο σημάδι ότι οι γυναίκες αντιμετωπίζουν αυξανόμενη πίεση να υιοθετήσουν οικιακούς ρόλους στη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου.