Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μιλώντας στο Bloomberg την περασμένη Πέμπτη σημείωσε χαρακτηριστικά πως «Στην Ευρώπη έχουμε πρόβλημα όσον αφορά τα παράνομα κακόβουλα λογισμικά -δεν είναι μόνο ελληνικό πρόβλημα, το έχουμε δει σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες- και χρειαζόμαστε έναν ευρωπαϊκό κανονισμό για την αντιμετώπισή του. Ελπίζω ότι η Ελλάδα θα είναι η πρώτη χώρα στην Ευρώπη, εντός του επόμενου μήνα, θα απαγορεύσουμε όλα τα παράνομα κακόβουλα λογισμικά που μπορούν να πωληθούν στην Ελλάδα», ενώ αντίστοιχα είχε πει και στη συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στον Νίκο Χατζηνικολάου και τον ΑΝΤ1.
Η κυβέρνηση έρχεται λοιπόν να καλύψει ένα νομικό κενό για τα κακόβουλα λογισμικά παρακολούθησης. Είναι όμως έτσι;
Εάν ανατρέξει κανείς στον Ποινικό Κώδικα και συγκεκριμένα στο άρθρο 292Α (Νόμος 4619/2019) «Εγκλήματα κατά της ασφάλειας των τηλεφωνικών επικοινωνιών», διαπιστώνει πως και νομοθετικό πλαίσιο υπάρχει για όσους εμπορεύονται ή χρησιμοποιούν κακόβουλα λογισμικά και εξόχως αυστηρό είναι.
Συγκεκριμένα αναφέρει:
«1. Όποιος χωρίς δικαίωμα αποκτά πρόσβαση σε σύνδεση ή σε δίκτυο παροχής υπηρεσιών τηλεφωνίας ή σε σύστημα υλικού ή λογισμικού, που χρησιμοποιείται για την παροχή τέτοιων υπηρεσιών, και με τον τρόπο αυτόν θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια των τηλεφωνικών επικοινωνιών, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον 1 έτους και χρηματική ποινή…4. Αν ο υπαίτιος των πράξεων των προηγούμενων παραγράφων είχε σκοπό να προσπορίσει στον εαυτό του ή σε άλλον παράνομο περιουσιακό όφελος ή να προκαλέσει περιουσιακή ζημιά σε άλλον, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών ετών και χρηματική ποινή. Εφόσον το συνολικό όφελος ή η συνολική ζημιά υπερβαίνουν το ποσό των 120.000 ο υπαίτιος τιμωρείται με κάθειρξη έως 10 έτη και χρηματική ποινή. Αν από τις πράξεις των προηγούμενων παραγράφων μπορεί να τεθούν σε κίνδυνο θεμελιώδεις αρχές και θεσμοί του Πολιτεύματος, όπως μνημονεύονται στο άρθρο 134Α ΠΚ ή απόρρητο που αναφέρεται στην ασφάλεια του κράτους ή στην ασφάλεια εγκαταστάσεων κοινής ωφέλειας, επιβάλλεται κάθειρξη.»
Παράνομη συλλογή και γνώση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα παρ. 1 και ιδίως παρ. 3 του άρθρου 15 του ν. 3471/2006: «3. Εφόσον ο δράστης των πράξεων των προηγούμενων παραγράφων είχε σκοπό να προσπορίσει στον εαυτό του ή σε άλλον παράνομο περιουσιακό όφελος ή να βλάψει τρίτο, επιβάλλεται κάθειρξη μέχρι δέκα (10) ετών και χρηματική ποινή τουλάχιστον δεκαπέντε χιλιάδων ευρώ (15.000 €) μέχρι και εκατόν πενήντα χιλιάδων ευρώ (150.000 €). Αν προκλήθηκε κίνδυνος για την ελεύθερη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος ή για την εθνική Ασφάλεια, επιβάλλεται κάθειρξη και χρηματική ποινή πενήντα χιλιάδων ευρώ (50.000 €) μέχρι και τριακοσίων πενήντα χιλιάδων ευρώ (350.000 €).»).
Τα δύο ερώτημα που εύλογα προκύπτει λοιπόν είναι αυτονόητα:
1. Αφού νομοθετικό πλαίσιο απαγόρευσης υπάρχει για λογισμικά τύπου Predator, τι ακριβώς θα αλλάξει η κυβέρνηση και το διαφημίζει κιόλας;
2. Αφού νομοθετικό πλαίσιο απαγόρευσης υπάρχει για λογισμικά τύπου Predator, τι ακριβώς περιμένει η Δικαιοσύνη και συγκεκριμένα ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, αφήνοντας σαλαμοποιημένες τις πέντε διαφορετικές δικογραφίες σε πταισματοδίκες;