Οργή έχει προκαλέσει η είδηση ότι ενώ η 21χρονη φοιτήτρια βρισκόταν αιμόφυρτη στην άσφαλτο, κάποιος επιτήδειος έκλεψε το πορτοφόλι μέσα από την τσάντα της, προτού διακομιστεί στο νοσοκομείο.
Το νεαρό κορίτσι που άφησε την τελευταία του πνοή στη ΜΕΘ του νοσοκομείου Παπαγεωργίου στη Θεσσαλονίκη, μετά την παράσυρσή της από το όχημα που οδηγούσε ο 26χρονος Αλβανός, ο οποίος την εγκατέλειψε και εξαφανίστηκε, είχε στην τσάντα της 1.500 ευρώ.
Αυτά τα χρήματα, σύμφωνα με τον δικηγόρο της οικογένειας, Νίκο Ρουσσόπουλο προορίζονταν για να περάσει το μήνα έχοντας επιστρέψει στη Θεσσαλονίκη από το σπίτι της στα Χανιά, αλλά και για να πληρώσει τα έξοδα της κλινικής ζώων όπου νοσηλευόταν ο σκύλος της μετά από ατύχημα.
Σύμφωνα με τον κ. Ρουσσόπουλο μετά το ατύχημα στο σημείο επικράτησε αναστάτωση και περαστικοί που έσπευσαν να την βοηθήσουν σκόρπισαν τα πράγματά της στο σημείο για να βρουν την ταυτότητά της. Εκείνη τη στιγμή κάποιος που είδε το χρηματικό ποσό, το έκλεψε, ενώ το κορίτσι χαροπάλευε βαρύτατα τραυματισμένο: «Τα πράγματα στην ένταση της στιγμής τα πετάς γύρω γύρω για να βρεις αυτό που σε ενδιαφέρει και κάποιος επιτήδειος είδε το πορτοφόλι και πήγε και το πήρε. Είχε όχι μόνο χρήματα για να περάσει το μήνα, αλλά και για να πληρώσει την κλινική ζώων όπου νοσηλευόταν το σκυλάκι της λόγω ατυχήματος», ανέφερε ο δικηγόρος της στον ΣΚΑΙ.
Επιπλέον, σύμφωνα με τον δικηγόρο, διαψεύδονται οι ισχυρισμοί του 26χρονου ότι την χτύπησε επειδή πετάχτηκε ξαφνικά μπροστά του. Μαρτυρία επιβεβαιώνει ότι ο δράστης την χτύπησε δύο φορές, ενώ υπάρχει και υλικό από βίντεο που δείχνει ότι το αυτοκίνητο χτύπησε την Έμμα στο αντίθετο ρεύμα.
«Διαψεύδεται τελείως ο δράστης, που είπε ότι χτύπησε την κοπέλα επειδή πετάχτηκε, τη χτύπησε ούσα η κοπέλα στο αντίθετο ρεύμα. Δηλαδή είχε χάσει τον έλεγχο του αυτοκινήτου λόγω της υπερβολικής ταχύτητας πριν χτυπήσει την κοπέλα και μετά εισήλθε στο αντίθετο ρεύμα και την παρέσυρε» είπε ο δικηγόρος.
Για την απόφαση των γονέων του κοριτσιού να προχωρήσουν σε δωρεά οργάνων, ο ίδιος σχολίασε: «Όταν ολοκληρώθηκε η διαδικασία, γιατί ήμουν στη Θεσσαλονίκη μαζί τους, ήταν ένα συναίσθημα που έβλεπαν ότι δίνει η κόρη τους ζωή μέσα από το θάνατό της. Ξέρετε είναι κάτι που δίνει παρηγοριά και στον ίδιο τον άνθρωπο, δηλαδή νιώθεις ότι το παιδί μου δίνει κάτι, ζωή, είναι το μεγαλύτερο δώρο».