ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ//HELLAS JOURNAL
Η επιλογή του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ στο πρόσωπο ενός επιστήμονα της τεχνολογίας, κατόχου Διδακτορικού από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, με πολλές διακρίσεις στο εξωτερικό, ανεβάζει σημαντικά τον πήχυ, τόσο για τους ίδιους τους Αξιωματικούς και Υπαξιωματικούς των τεσσάρων κλάδων, όσο και για το επίπεδο των προσδοκιών που καλλιεργούνται για το μέλλον των Ενόπλων Δυνάμεων.
Ο Στρατηγός Δημήτριος Χούπης αφήνει το νεότερο κλάδο των Ενόπλων Δυνάμεων (σ.σ. Διοίκηση Ειδικού Πολέμου) που προέκυψε μετά τη νέα δομή δυνάμεων, για να κρατήσει το τιμόνι του στρατεύματος και μάλιστα σε μια περίοδο που υπάρχουν σαφείς περιορισμοί και τα κονδύλια δεν θα ρέουν όπως έγινε από το 2020 ως το 2022, χρονιές δηλαδή της λεγόμενης δημοσιονομικής χαλάρωσης.
Η επιλογή του Στρατηγού Χούπη μπορεί να φανερώνει τη θέληση για αλλαγή σελίδας στις Ένοπλες Δυνάμεις, οι οποίες συντάσσονται με κάτι το ιδιαίτερα νέο και τεχνολογικά ανεπτυγμένο.
Από την κυβέρνηση λένε ότι η νέα ηγετική ομάδα, με σημαντική επιχειρησιακή και οργανωτική εμπειρία καλείται να συνεχίσει και ολοκληρώσει ένα δύσκολο έργο. Καλείται να συνεχίσει τη διαδικασία μετεξέλιξης των Ενόπλων Δυνάμεων, με βασικά χαρακτηριστικά τη βέλτιστη αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού, την ενσωμάτωση και αποτελεσματική εκμετάλλευση νέων τεχνολογιών και την ομαλή ένταξη νέων οπλικών συστημάτων, όπως είναι οι φρεγάτες Belh@rra, τα μαχητικά αεροσκάφη Rafale, F-16 Viper και στο μέλλον τα F-35, των πυραυλικών συστημάτων Spike-NLOS και αρκετών άλλων που βρίσκονται στο στάδιο της προμήθειας.
- Το ερώτημα που προκύπτει είναι μέχρι ποιο σημείο ο νέος Αρχηγός μπορεί ν’ ασκήσει πιέσεις προς την πολιτική ηγεσία αλλά και την κυβέρνηση και ποιοι θα είναι οι τρόποι πειθούς ώστε ν’ αποσαφηνίσει τι απαλλάσσει και τι προσθέτει περισσότερα προβλήματα στις υφιστάμενες Ένοπλες Δυνάμεις.
Σύμφωνα με Αξιωματικούς που γνωρίζουν τον νέο Α/ΓΕΕΘΑ, ο ίδιος εκ χαρακτήρος, απέχει από τα λεγόμενα «φώτα της δημοσιότητας» και στοχεύει στην ουσιαστική δουλειά που αποδίδει έργο.
Οι υφιστάμενοί του αλλά εξίσου Αρχηγοί των κλάδων, κυρίως ο Αντιναύαρχος Δημήτρης Κατάρας, νέος Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, καθώς και ο Αντιπτέραρχος Δημοσθένης Γρηγοριάδης αναμένεται ότι θα παίξουν καθοριστικό ρόλο ο καθένας για το όπλο του.
Η αποφυγή «σκοπέλων» η πρόκληση στο ναυτικό
Το Ναυτικό στην παρούσα στιγμή ίσως έχει τα μεγαλύτερα και πιο ουσιώδη προβλήματα, κυρίως επειδή οι μονάδες επιφανείας βρίσκονται στη δύση του επιχειρησιακού τους βίου.
Την ίδια στιγμή ο νέος Αρχηγός καλείται να παρουσιάσει στην στρατιωτική και πολιτική ηγεσία την σχεδίαση για το μέλλον του πολεμικού ναυτικού, ενός μέλλοντος όμως, το οποίο προβλέπεται ότι δεν θα σταματήσει να πλέει μέσα σε «φουρτούνες» πιέσεων και ημιμέτρων.
Ο Αντιναύαρχος Κατάρας γνωρίζει από πρώτο χέρι ως πρώην Αρχηγός Στόλου τις ανάγκες που υπάρχουν στο Ναύσταθμο. Ο ίδιος άλλωστε, πρέπει να το θυμίσουμε, ήταν ο επιχειρησιακός διοικητής εν πλω κατά την ελληνοτουρκική κρίση του 2020, ενώ στο παρελθόν έχει λάβει μέρος στην πλειονότητα των ασκήσεων, αλλά και επιχειρήσεων που είχε το πολεμικό ναυτικό, με πιο χαρακτηριστική την «Αγήνωρ» που προέβλεπε την απομάκρυνση Ελλήνων από την φλεγόμενη Λιβύη το 2014.
Ο νέος Α/ΓΕΝ, εφόσον παραμείνει και στις επόμενες κρίσεις Ανωτάτων στη «γέφυρα» του πολεμικού ναυτικού, είναι αυτός που θα παραλάβει τις δυο πρώτες καινούριες φρεγάτες Belh@rra εντός της επόμενης χρονιάς, η οποία θεωρείται ορόσημο για την ανανέωση του στόλου. Και ο ίδιος γνωρίζει από πρώτο χέρι ότι με τρία νέα καράβια δεν μπορεί να επέλθει η πλήρης αλλαγή σελίδας κι αυτό είναι ένα λεπτό σημείο πάνω στο οποίο καλείται ο νέος Αρχηγός να εργαστεί μαζί με τους επιτελείς του.
Ως πρώτη πρόκληση θεωρείται αυτή της αποστολής πλοίου στην Ερυθρά Θάλασσα και είναι εύλογο ότι αναμένεται η αναφορά του αξιωματικού- συνδέσμου με όλες εκείνες τις πληροφορίες ασφαλείας που πρέπει να φτάσουν στην Αθήνα για να ληφθούν οι αποφάσεις που χρειάζεται.
Ο πονοκέφαλος για το νέο Α/ΓΕΑ σταθερός στα μεταφορικά
Ο Αντιπτέραρχος Δημοσθένης Γρηγοριάδης, ως πρώην Διοικητής Αεροπορικής Υποστήριξης, γνωρίζει από πρώτο χέρι τις ανάγκες που υπάρχουν στο δικό του όπλο. Και μπορεί μετά από αρκετά χρόνια οι διαθεσιμότητες των μαχητικών αεροσκαφών να βρίσκονται σε πάρα πολύ υψηλό σημείο, αυτό δεν συμβαίνει στα μεταφορικά αλλά και στα ελικόπτερα, κυρίως τα Super Puma.
Πολλά έχουν σχεδιαστεί για το μέλλον των μεταφορικών κι άλλα τόσα έχουν αναθεωρηθεί. Το αποτέλεσμα ως τώρα τουλάχιστον σ’ ό,τι έχει να κάνει με τα υφιστάμενα μέσα θεωρείται πενιχρό, κάτι που δεν αφορά αμιγώς την ηγεσία του όπλου, αλλά έναν λαβύρινθο μέσα από τον οποίο πρέπει να περάσει η λεγόμενη μετέπειτα τεχνική υποστήριξη του μέσου.
Με δεδομένο ότι το θέμα των νέων μεταφορικών δείχνει κι αυτό να βρίσκεται στην ίδια μοίρα με εκείνο των κορβετών του ναυτικού, δηλαδή στον πάγο, η νέα ηγεσία της αεροπορίας δεν μπορεί παρά να συνεχίσει να εργάζεται με στόχο την επιτάχυνση των διαδικασιών απόδοσης των υφιστάμενων αεροσκαφών πίσω στις μοίρες που τα πετούν.
Επιπλέον ο νέος Αρχηγός, ως επικεφαλής του επιτελείου που σχεδιάζει το μέλλον του όπλου, θα πρέπει κι αυτός με τη σειρά του να παρουσιάσει στην στρατιωτική και πολιτική ηγεσία τον σχεδιασμό αναβίωσης του μεταφορικού στόλου, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο θα δημιουργηθούν όλες οι απαραίτητες υποδομές που αφορούν την ασφάλεια αεροδρομίων για τα επόμενα χρόνια.
Άλλωστε το παραπάνω είναι άρρηκτα συνδεδεμένο τόσο με το πρόγραμμα αναβάθμισης των F-16 Viper αλλά και των μελλοντικών μαχητικών F-35, τα οποία η κυβέρνηση προβάλλει συνεχώς ως το επόμενο εξελικτικό βήμα για την αεροπορία.
Η ώθηση του Στρατού Ξηράς στο σήμερα και το μέλλον η μεγαλύτερη πρόκληση
Σε ό,τι αφορά στον Στρατό Ξηράς και τις προκλήσεις για το νέο Αρχηγό, Αντιστράτηγο Γεώργιο Κωστίδη, αυτές δεν πρόκειται να σταματήσουν να υφίστανται. Ο Στρατός Ξηράς, το πιο πολυπληθές κομμάτι της οικογένειας των Ενόπλων Δυνάμεων, έχει πολλές και διαχρονικές παθογένειες, ορισμένες από τις οποίες επιχειρήθηκε την περασμένη 4ετία, να καταπολεμηθούν.
Όμως μπροστά του ο νέος Αρχηγός πρέπει να σχεδιάσει το θέμα της προμήθειας των Spike Nlos και τι θα πράξει τελικά το επιτελείο ώστε να εκσυγχρονίσει το μηχανοκίνητο πεζικό.
Το θέμα αναβάθμισης υφιστάμενων τεθωρακισμένων οχημάτων θεωρείται απορριπτέο, καθώς η πλειονότητα των οχημάτων αυτών είναι παρωχημένης τεχνολογίας.
Η αποδέσμευση μεταχειρισμένου υλικού από τις ΗΠΑ είναι κάτι που «έτρεξε» ο πρώην Α/ΓΕΣ και πάνω εκεί, όπως όλα δείχνουν θα συνεχιστεί η προσπάθεια.
Η περίπτωση νέων Τεθωρακισμένων Οχημάτων Μάχης είναι ένα από τα «παγωμένα» προγράμματα, στο πλαίσιο πάντα της προσπάθειας ανασυγκρότησης και επικαιροποίησης των προτεραιοτήτων.
Η εμπλοκή στελεχών και μέσων, κυρίως από τον Στρατό Ξηράς, στην αντιμετώπιση προκλήσεων, συνέπεια της κλιματικής κρίσης, είναι ένα βασικό σημείο αναφοράς. Και εκεί η Αεροπορία Στρατού διαδραμάτισε και θα συνεχίσει να το κάνει, καταλυτικό ρόλο. Κατά συνέπεια τα δεδομένα για τα ελικόπτερα δεν αφήνουν πολλά περιθώρια εφησυχασμού.
Και οι τέσσερις Αρχηγοί οφείλουν να βρουν τον τρόπο ώστε να μειωθούν οι παραιτήσεις στελεχών από τις Ένοπλες Δυνάμεις καθώς ο άνθρωπος πάντοτε ήταν και θα παραμείνει ο πολλαπλασιαστής της αποτρεπτικής ισχύος.