Η επίσκεψη του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας στο Κάιρο φαίνεται ότι ολοκληρώθηκε με επιτυχία. Και αυτό το συμπέρασμα δεν εξάγεται μόνο από τις κουβέντες των αξιωματούχων της κυπριακής κυβέρνησης. Ούτε από την εντυπωσιακή υποδοχή, με στρατιωτικό απόσπασμα, που επιφύλαξε ο πρόεδρος της Αιγύπτου, αλ Σίσι τον Νίκο Χριστοδουλίδη.
ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
ΠΗΓΗ HELLAS JOURNAL
Όταν για μία συνάντηση ενδιαφέρονται τόσοι ξένοι παράγοντες, αυτό δείχνει την γεωπολιτική σημασία των χωρών τους. Είχε προηγηθεί η τριμερής συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών της Ελλάδας, του Ισραήλ και της Κύπρου, η οποία παρήγαγε αποτελέσματα καθώς, λίγο-πολύ, έχουν ξεκαθαρίσει τα πράγματα σε ότι αφορά και τον αγωγό East Med. Από τη στιγμή που ενδιαφέρονται ευρωπαϊκές ιδιωτικές εταιρείες για την κατασκευή του αγωγού, ενός έργου με μεγάλη στρατηγική σημασία, οι χώρες πρέπει να τις υποστηρίξουν.
Το έργο αυτό δέχθηκε ένα ισχυρό κτύπημα από την κυβέρνηση του Τζο Μπάιντεν, λίγους μήνες μετά την ανάληψη της εξουσίας. Πρέπει να ερευνηθούν οι λόγοι της απόρριψης του, διότι ελάχιστοι πιστεύουν ότι η νέα θέση της Αμερικής, που παρουσίασε ο Άμος Χόκσταϊν, οφείλεται στην κλιματική αλλαγή. Τόση δύναμη έχουν οι περιβαλλοντιστές που μπορούν να αλλάξουν τη θέση της υπερδύναμης; Ουδείς πιστεύει τον ισχυρισμό. Σας το εγγυώμαι.
Δυστυχώς υπάρχουν αξιωματούχοι στην Ουάσιγκτον, που συνεχίζουν να πιστεύουν ότι με προσφορές «ηρεμεί» η Τουρκία. Αυτό είναι ψέμα και αποδείχθηκε στην πράξη. Η Τουρκία εκβιάζει και χρησιμοποιεί την ερμαφρόδιτη πια στρατηγική της θέσης για να απομυζά τους Αμερικανούς και το ΝΑΤΟ. Τι μας λένε αυτοί οι λίγοι αξιωματούχοι; Ότι αν περάσει ο αγωγός East Med από την Τουρκία, θα είναι καλύτερα. Δεν θα είναι, διότι οι χώρες που διαθέτουν αέριο θα καταστούν «όμηρες» της ισλαμικής Τουρκίας. Είναι ξεκαθαρισμένα αυτά τα πράγματα.
Σημασία έχει, πάντως, ότι η άνανδρη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, άλλαξε επιτέλους τα δυτικά σχέδια για την προμήθεια φυσικού αερίου στις χώρες της Ευρώπης. Μέχρι την εισβολή η εξάρτηση ήταν πλήρης. Μέσα σε 13 μήνες άλλαξαν (σχεδόν) όλα. Και θα συνεχίσουν να αλλάζουν, τουλάχιστον για τα επόμενα 40-50 χρόνια, που η διεθνής κοινότητα θα είναι εξαρτημένη από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο.
Οι Αμερικανοί ήταν αυτοί που «πάντρεψαν» το Ισραήλ και την Αίγυπτο για το φυσικό αέριο της Μεσογείου. Οι Ισραηλινοί το στέλνουν στους Αιγύπτιους και αυτοί με τη σειρά τους στην Ευρώπη. Αν και χώρες που πολέμησαν μεταξύ τους στο παρελθόν, στο θέμα αυτό ενώθηκαν. Αλλά δεν νομίζω ότι θα συμβεί το ίδιο με την Τουρκία σε ότι αφορά την Κύπρο. Εκτός αν η Άγκυρα ελέγξει το νησί μέσω της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (ΔΔΟ).
Την εβδομάδα που πέρασε ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών, Άντονι Μπλίνκεν βρέθηκε στις Βρυξέλλες, όπου συμμετείχε στο Συμβούλιο Ενέργειας των ΗΠΑ και της Ε.Ε. Σύμφωνα με πληροφορίες αναφέρθηκε με θετικό τρόπο στη συνεργασία του Ισραήλ και της Αιγύπτου και φαίνεται να συνέστησε και στην Κύπρο να πράξει το ίδιο.
Βεβαίως, όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις πήγαν καλά στο επίπεδο των συμφωνιών με μεγάλες ενεργειακές εταιρείες. Κατέβηκαν στο νησί οι παγκόσμιοι κολοσσοί από χώρες όπως η Αμερική, η Γαλλία και άλλες. Εκεί που απέτυχαν όμως, είναι στις καθυστερήσεις για να πουληθεί προς όφελος και του κυπριακού λαού, το φυσικό αέριο της Κύπρου. Τι περιμένουν; Γιατί καθυστερούν.
Η Ελλάδα και η Κύπρος πρέπει να προστατεύσουν ως «κόρη οφθαλμού» τις τριμερείς συνεργασίες με το Ισραήλ και την Αίγυπτο. Είναι δύο μεγάλες δυνάμεις στην ανατολική Μεσόγειο, με τις οποίες θα πλακωθεί ξανά ο Ταγίπ Ερντογάν, όπως συνέβη και στο παρελθόν. Γι’ αυτό πρέπει να «τσιμεντωθούν» οι συνεργασίες και να αρχίσουν να προσφέρουν πραγματικά οφέλη στους λαούς της Μεσογείου.
Την ίδια στιγμή, η Αθήνα έχει εισέλθει σε μία διαδικασία ομαλοποίησης των σχέσεων της με την Άγκυρα. Δεν γνωρίζουμε που θα καταλήξει αυτό το «ανάρμοστο» ειδύλλιο, που προέκυψε ξαφνικά. Προφανώς θα ξεχαστεί και όταν νοιώσει δυνατός ο Ταγίπ Ερντογάν θα επιστρέψει στην πρότερα άκρως αρνητική κατάσταση.