Η Ινδία εντάχθηκε στην ομάδα των έξι εθνών μετά την επιτυχή εκτόξευση ενός βαλλιστικού πυραύλου SLBM. Τα άλλα έξι έθνη είναι η Ρωσία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία και η Κίνα και η Βόρεια Κορέα.
Αυτό το επίτευγμα είναι σημαντικό στο πλαίσιο του στρατηγικού προφίλ της Ινδίας.
Ποια είναι η χρήση του υποβρύχιου αποτρεπτικού μέσου και ποια πρόοδος έχει σημειώσει η Ινδία;
Ένα ικανό υποβρύχιο αποτρεπτικό μέσο βοηθά μια χώρα να γίνει μη ανιχνεύσιμη από τον αντίπαλο, κάτι που βοηθά σε ένα αντίποινα δεύτερο χτύπημα. Αυτό ενισχύει τις αποτρεπτικές ικανότητες.
Η Ινδία δοκίμασε επιτυχώς το K4 SLBM εμβέλειας 3.500 km τον Ιανουάριο του 2020 και εργάζεται για να οπλίσει την Arihant με πύραυλο 3.500 km και αυτό θα θεωρηθεί ότι είναι IRBM (βαλλιστικός πύραυλος μέσου βεληνεκούς).
Τι περισσότερο απαιτείται;
Το επόμενο στάδιο για την Ινδία θα ήταν να οπλιστεί με SSBN. Πρόκειται για πύραυλους, των οποίων το βεληνεκές ξεπερνά τα 5.000 km που θα ήταν ICBM (διηπειρωτικός βαλλιστικός πύραυλος).
Ένα SSBN (ένα πυρηνικό υποβρύχιο οπλισμένο με βαλλιστικό πύραυλο) θα πρέπει να έχει μηδενική πιθανότητα σφάλματος και μπορεί να είναι αξιόπιστο ότι θα χτυπήσει τον επιθυμητό στόχο.
Αυτό το στάδιο είναι σημαντικό και βασικό στοιχείο της ικανότητας πυρηνικής αποτροπής της Ινδίας. Ωστόσο, η απόκτηση του επιθυμητού επιπέδου ολιστικής επάρκειας SLBM είναι ένα μακρύ ταξίδι.
Η Κίνα έχει ένα εξαιρετικό παράδειγμα του ταξιδιού της καθώς έγινε πυρηνικό όπλο ικανό το 1964 και πραγματοποίησε την πρώτη της δοκιμή SLBM το 1982, αλλά μπόρεσε να δοκιμάσει έναν πύραυλο 9.000 km το 2018. Επιπλέον, ένα πλήρως οπλισμένο κινεζικό SSBN θα θεωρηθεί ότι είναι επιχειρησιακή για την ανάληψη αξιόπιστης περιπολίας αποτροπής έχει προγραμματιστεί για τα μέσα του 2025.
Η Ινδία απαιτούσε δυνατότητες πυρηνικής αποτροπής, λόγω των στρατηγικών προκλήσεων και των προκλήσεων ασφαλείας που αντιμετωπίζει.
Η Ινδία σημειώνει πρόοδο, αλλά εξακολουθεί να είναι πολύ πίσω από τις απαιτούμενες ικανότητες που απαιτούνται στη ναυτιλία. Για παράδειγμα, έχει ένα αεροπλανοφόρο που σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε εγχώρια (INS Vikrant), αλλά είναι ανάπηρο επειδή δεν διαθέτει το κατάλληλο μαχητικό αεροσκάφος και ένα SSBN με δυνατότητα ICBM.
Ως εκ τούτου, η Ινδία πρέπει να αυξήσει τις δυνατότητές της στη θαλάσσια δύναμη, καθώς το τρέχον γεωπολιτικό σενάριο δείχνει ότι υπάρχει μια αυξανόμενη απειλή από την Κίνα.