Τι αναφέρει Τούρκος αναλυτής:
Θαλάσσια Γεωπολιτική Τουρκίας-Ισραήλ και Περιφερειακός Ανταγωνισμός Ισχύος
Συγγραφέας: Bekir Atacan
Ορισμός της Απειλής
Οι ολοκληρωμένες συνεργασίες υδρογονανθράκων της Τουρκίας με το Πακιστάν μέσω της TPAO και η ενσωμάτωση του δόγματος της «Γαλάζιας Πατρίδας» πέρα από την Ανατολική Μεσόγειο στην περιοχή της Ερυθράς Θάλασσας-Ινδικού Ωκεανού, αποτελούν μια δομική γεωπολιτική απειλή για το Ισραήλ όσον αφορά το θαλάσσιο εμπόριο, την ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού και τις στρατηγικές οδούς εφοδιαστικής. Αυτή η κίνηση αντιπροσωπεύει μια προβολή ισχύος που στοχεύει στην αντιστάθμιση και τον περιορισμό της αρχιτεκτονικής περιφερειακής κυριαρχίας του Ισραήλ, την οποία επιδιώκει να εδραιώσει μέσω θαλάσσιας κυριαρχίας και ενεργειακών διαδρόμων με επίκεντρο την Ανατολική Μεσόγειο.
Στρατηγικό Υπόβαθρο
Τα τελευταία χρόνια, το Ισραήλ έχει επιδιώξει να εδραιώσει τη θαλάσσια δικαιοδοσία του στην Ανατολική Μεσόγειο μέσω ενεργειακών και ασφαλών συνεργασιών που έχει δημιουργήσει με την Ελλάδα και την Κυπριακή Δημοκρατία, ενώ η Τουρκία στοχεύει να σπάσει αυτή τη δομή με μια ασύμμετρη και πολυεπίπεδη στρατηγική αντιστάθμισης στο πλαίσιο του δόγματος της «Γαλάζιας Πατρίδας». Οι συνεργασίες που βασίζονται σε υδρογονάνθρακες και το Πακιστάν επιτρέπουν στην Άγκυρα να αποκτήσει ένα νέο στρατηγικό βάθος που εκτείνεται στον Ινδικό Ωκεανό.
Πηγές Απειλής
- Προβολή Ναυτικής Ισχύος: Η ναυτική ικανότητα και η υπεράκτια επιχειρησιακή ικανότητα της Τουρκίας έχουν τη δυνατότητα να ασκήσουν έμμεση πίεση στην ασφάλεια των ενεργειακών και εμπορικών οδών του Ισραήλ.
- Ενεργειακή Διπλωματία: Οι συμφωνίες υδρογονανθράκων που επικεντρώνονται στην TPAO (Τουρκική Εταιρεία Πετρελαίου) τοποθετούν την Τουρκία όχι μόνο ως παραγωγό αλλά και ως ελεγκτικό και κατευθυντικό παράγοντα στην ενεργειακή γεωπολιτική.
- Στρατηγικές Συνεργασίες: Η πρόσβαση στον Ινδικό Ωκεανό μέσω της διαδρομής του Πακιστάν περιορίζει γεωγραφικά τον χώρο ελιγμών του Ισραήλ που επικεντρώνεται στην Ανατολική Μεσόγειο.
Πιθανά Σενάρια
- Ανταγωνισμός Χαμηλής Έντασης: Αυξημένη διπλωματική και οικονομική πίεση σε θαλάσσιες ζώνες και ενεργειακούς διαδρόμους.
- Ένταση Μέσης Έντασης: Αμοιβαίοι ελιγμοί αποτροπής για την ασφάλεια στη θάλασσα, την πρόσβαση σε λιμάνια και τις οδούς εφοδιαστικής.
- Κρίση Υψηλής Έντασης: Μια περιφερειακή κρίση θαλάσσιας ασφάλειας κλιμακώνεται μέσω της έμμεσης παρέμβασης των μεγάλων δυνάμεων (ΗΠΑ, Ινδία).
Εκτίμηση Κινδύνου από την οπτική γωνία του Ισραήλ
Αυτές οι εξελίξεις θέτουν μακροπρόθεσμους και διαρθρωτικούς κινδύνους για το Ισραήλ, όχι μόνο όσον αφορά τον ενεργειακό ανταγωνισμό, αλλά και όσον αφορά: - τη συνέχεια του θαλάσσιου εμπορίου,
- την ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού,
- τη στρατηγική αυτονομία και την ελευθερία ελιγμών.
Συμπέρασμα και Αξιολόγηση
Η πολύπλευρη προσέγγιση ασφαλείας της Τουρκίας παράγει ένα αποτέλεσμα που υπονομεύει και αναδιαμορφώνει το status quo που προσπαθεί να εδραιώσει το Ισραήλ στη θαλάσσια γεωπολιτική. Σε αυτό το πλαίσιο, τα βήματα που έλαβε η Άγκυρα θα πρέπει να θεωρηθούν ως στρατηγική πρόκληση που θα μπορούσε να έχει διαρκείς συνέπειες για την περιφερειακή ισορροπία δυνάμεων.