Οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αυξάνονται παρά τις διεθνείς πιέσεις στο Ισλαμαμπάντ για δράση. Εκατομμύρια παιδιά στο Πακιστάν είναι παγιδευμένα στον φαύλο τρόμο της παιδικής εργασίας. Η Emma Barnard, συντονίστρια της ομάδας Πακιστάν στο Global Human Rights Defence, μια διεθνή ΜΚΟ με έδρα την Ολλανδία, δήλωσε πρόσφατα ότι από το 1996 τουλάχιστον 3,3 εκατομμύρια παιδιά στο Πακιστάν παγιδεύτηκαν σε βιομηχανίες που απασχολούσαν παιδική εργασία, στερώντας ταυτόχρονα την υγεία, την εκπαίδευση και την παιδική τους ηλικία.
Πρόσθεσε ότι μόνο το 2020, 22,7 εκατομμύρια παιδιά δεν μπόρεσαν να φοιτήσουν στο επίσημο σχολείο. Η δεσμευτική εργασία παραμένει επίσης μια σοβαρή ανησυχία στην ακόμα φεουδαρχική κοινωνία του Πακιστάν. Καταστατικά που καταργούν αυτές τις πρακτικές υπάρχουν εδώ και πολύ καιρό, αλλά δεν εφαρμόζονται λόγω της επιρροής των ισχυρών ιδιοκτητών στους κρατικούς θεσμούς και την τοπική αστυνομία.
Μια έκθεση παρακολούθησης του 2021 από τη Solidar Suisse σχετικά με τα «Οικονομικά και κοινωνικά δικαιώματα στο Πακιστάν» παρατήρησε ότι λόγω της αδύναμης εφαρμογής της εργατικής νομοθεσίας στο Πακιστάν, οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να απολαύσουν ακόμη και τα θεσμοθετημένα δικαιώματά τους από τους εργοδότες του ιδιωτικού τομέα. Η έκθεση σημείωσε παραβιάσεις των κατώτατων μισθών και της ελευθερίας του συνεταιρίζεσθαι σε πολλές βιομηχανίες στο Πακιστάν. Συνέστησε στην ΕΕ και σε άλλες χώρες εταίρους να χρησιμοποιήσουν την πολιτική τους επιρροή για να αναγκάσουν το Ισλαμαμπάντ να συμμορφωθεί με τις διεθνείς υποχρεώσεις του για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι ένας από τους θεμελιώδεις, θεμελιώδεις και πρωταρχικούς στόχους της ΕΕ. Το μπλοκ χρησιμοποιεί οικονομικά εργαλεία όπως το σύστημα γενικευμένων προτιμήσεων (ΣΓΠ) και εμπορικούς δεσμούς για την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε τρίτες χώρες. Εκτός από το ΣΓΠ, η ΕΕ λαμβάνει επίσης μονομερή μέτρα για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως η απαγόρευση των εισαγωγών αγαθών που παράγονται με παιδική εργασία.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρακολουθεί συστηματικά τα ανθρώπινα δικαιώματα στις δικαιούχους χώρες και τα εμπορικά οφέλη μπορούν να αρνηθούν σε περίπτωση μαζικών και συστημικών παραβιάσεων, όπως οι κανόνες προστασίας της εργασίας. Η Επιτροπή παρατήρησε ότι στο Πακιστάν, η πρόοδος όσον αφορά την εφαρμογή των κανόνων για τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν ήταν ικανοποιητική λόγω των περιορισμών ικανότητας, της κατάστασης ασφάλειας και της «έλλειψης πολιτικής προτεραιότητας» για το θέμα.
Αν και το Ισλαμαμπάντ ισχυρίζεται ότι υπάρχουν ήδη ή έχουν θεσπιστεί ορισμένοι νόμοι και κανονισμοί για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αυτοί παραμένουν μόνο στα χαρτιά. Η επέκταση του ΣΓΠ+ στο Πακιστάν ήταν πάντα υπό όρους και τώρα γίνεται όλο και πιο δύσκολο για το Ισλαμαμπάντ να διατηρήσει αυτό το καθεστώς, δεδομένης της χρόνιας πολιτικής αβεβαιότητας και της απρόβλεπτης κατάστασης του νόμου και της τάξης.
Νωρίτερα το 2018, η Επιτροπή είχε αναγνωρίσει ότι, παρόλο που το Πακιστάν είχε επικυρώσει σχετικές διεθνείς πράξεις, η κατάσταση όσον αφορά πολλά ανθρώπινα και εργασιακά δικαιώματα παρέμενε προβληματική. Η αξιολόγηση της Επιτροπής αντανακλούσε τις ανησυχίες που εκφράστηκαν από την κοινωνία των πολιτών, τα εργατικά συνδικάτα, τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και άλλους ενδιαφερόμενους φορείς στο Πακιστάν. Σημειώθηκε από τους Εργάτες του Πακιστάν
Ένα θέμα ιδιαίτερου ενδιαφέροντος είναι τα δικαιώματα των εργαζομένων που απασχολούνται σε μεγάλους αριθμούς στη βιομηχανία ενδυμάτων και κλωστοϋφαντουργίας, η πλειονότητα των προϊόντων των οποίων εξάγονται στην ΕΕ. Σε αντίθεση με τις εργάτριες σε άλλες χώρες δικαιούχους ΣΓΠ, αυτός ο τομέας δεν έχει ωφελήσει τις γυναίκες στο Πακιστάν. Το εργατικό δυναμικό των κλωστοϋφαντουργικών εργοστασίων κυριαρχείται από άνδρες, λόγω των βαθιά εδραιωμένων πατριαρχικών στάσεων που περιορίζουν τις γυναίκες στο σπίτι, και όσες γυναίκες βρίσκουν δουλειά στον κλάδο αντιμετωπίζουν σοβαρές διακρίσεις στην εργασία και σημαντικές μισθολογικές διαφορές. Ο Ειδικός Αντιπρόσωπος της ΕΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα Eamon Gilmore, ενώ ολοκλήρωσε μια επίσκεψη στο Ισλαμαμπάντ τον Φεβρουάριο, εκφράζοντας την αγωνία για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Πακιστάν, τόνισε ότι οι αποδοχές των γυναικών ήταν μικρότερες από τον υποχρεωτικό κατώτατο μισθό στην κλωστοϋφαντουργία. Συγκεκριμένα, το Πακιστάν άργησε επίσης να εκπληρώσει και να αναφέρει τις υποχρεώσεις του βάσει της Σύμβασης για την Εξάλειψη όλων των Μορφών Διακρίσεων κατά των Γυναικών [CEDAW].
Σύμφωνα με άλλους λογαριασμούς, επίσης, το Ισλαμαμπάντ έχει κακή απόδοση στα εργασιακά δικαιώματα. Κατατάσσεται στην έκτη στον κόσμο στον Δείκτη Σύγχρονης Δουλείας (2018), με περίπου 2,13 εκατομμύρια ανθρώπους (1,13 % του πληθυσμού) να ζουν σε συνθήκες παρόμοιες με τη δουλεία. Η ΕΕ στις προηγούμενες αξιολογήσεις της για τη συμμόρφωση από το Πακιστάν παρατήρησε ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα Η κατάσταση είχε επιδεινωθεί σε πολλούς άλλους τομείς, όπως οι εξαναγκαστικές εξαφανίσεις και οι εξωδικαστικές δολοφονίες, η θανατική ποινή, οι εξωδικαστικές εκτελέσεις, τα δικαιώματα των θρησκευτικών και εθνοτικών μειονοτήτων και η ελευθερία της έκφρασης.