Ο Σύνδεσμος Κατασκευαστών και Εξαγωγέων Έτοιμων Ενδυμάτων του Πακιστάν (PRGMEA) απηύθυνε έκκληση στον Πρωθυπουργό Shehbaz Sharif και τον υπουργό Εμπορίου Naveed Qamar στις 21 Απριλίου να εμπλακούν προσωπικά για να διασφαλίσουν ότι η διευκόλυνση του Γενικευμένου Συστήματος Προτίμησης Plus (GSP+) της ΕΕ θα συνεχίσει να χορηγείται στο Πακιστάν, ενώ η επόμενη γίνεται επανεξέταση. Το PRGMEA περιέγραψε τη διευκόλυνση GSP+ στο Πακιστάν από την ΕΕ ως «θέμα εθνικής σημασίας».
Η μεγαλύτερη ανησυχία για τους Πακιστανούς εξαγωγείς προήλθε από την πρόταση της ΕΕ να προσθέσει πέντε νέες συμβάσεις που σχετίζονται με κοινωνικά, εργασιακά, περιβαλλοντικά και κλιματικά πρότυπα που πρέπει να τηρούνται για τη χρήση του ΣΓΠ+ μετά τη λήξη του τρέχοντος πλαισίου το 2023. Οι προσωρινές εκτιμήσεις υποστηρίζουν ότι εάν το Πακιστάν αποτύχει να συμμορφωθεί με τις νέες ρήτρες της διευκόλυνσης ΣΓΠ+, η διευκόλυνση ΣΓΠ+ δεν θα ήταν πλέον διαθέσιμη σε αυτήν, προκαλώντας απώλεια εξαγωγών ύψους περίπου 3 δισεκατομμυρίων USD.
Το Πακιστάν αντιμετώπισε αυξημένο έλεγχο συμμόρφωσης ακόμη και κατά τη διάρκεια του τελευταίου πλαισίου ΣΓΠ+ της ΕΕ που χορηγήθηκε για περίοδο δέκα ετών, δηλαδή το 2014-23. Παρά τους ισχυρισμούς του σχετικά με την πλήρη συμμόρφωση με τις προϋποθέσεις του ΣΓΠ+, τα κενά και οι αποτυχίες του Πακιστάν από την άποψη αυτή είναι εμφανείς, ιδίως όσον αφορά τις συνθήκες εργασίας, όπως η δεσμευμένη εργασία και η εμπορία ανθρώπων, η κατάχρηση των νόμων για τη βλασφημία και η παραβίαση των δικαιωμάτων των παιδιών και των γυναικών . Είναι αξιοσημείωτο ότι ακόμη και πριν υποβληθούν νέες προτάσεις για την προσθήκη νέων συμβάσεων από το 2023 και μετά για τη χρήση της διευκόλυνσης ΣΓΠ+, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είχε υιοθετήσει ψήφισμα στις 29 Απριλίου 2021 που τονίζει το ζήτημα των θεμελιωδών δικαιωμάτων, τα οποία πρέπει να τηρούν οι χώρες για να αποκτήσουν καθεστώς ΣΓΠ+. Αυτό το ψήφισμα είχε ως στόχο να γνωστοποιήσει σε όλους τους δικαιούχους του ΣΓΠ+ ότι η αποτυχία προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η διασφάλιση της δικαιοσύνης μπορεί να θέσει το καθεστώς ΣΓΠ+ τους.
Υπάρχει επίσης μια εκτεταμένη ανησυχία μεταξύ των μελών της ΕΕ για τον αθέμιτο ανταγωνισμό από το Πακιστάν στις ευρωπαϊκές κλωστοϋφαντουργικές βιομηχανίες λόγω του ΣΓΠ+ βάσει του οποίου οι πακιστανικές εξαγωγές κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων, που αποτελούν περίπου το 78% των συνολικών εξαγωγών του στην ΕΕ, βλάπτουν τις τοπικές βιομηχανίες. Η ΕΕ αντέχει αυτόν τον αθέμιτο ανταγωνισμό με την ελπίδα να προωθήσει τις δημοκρατικές αξίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Ασιατικών Σπουδών (EIAs) στην έκθεσή του με τίτλο «Αντιμετώπιση του διλήμματος ΣΓΠ+ της ΕΕ – Αξιολόγηση του καθεστώτος ΣΓΠ+ του Πακιστάν, τόνισε ότι στο Πακιστάν η κατάσταση της εργασίας είναι «τρομερά» κακή, καθώς ρυθμίσεις όπως η «σκλαβιά του χρέους», ειδικά σε αγροτικές περιοχές περιοχές και η «άρνηση ευκαιριών για εκπαίδευση και απασχόληση» συνεχίζεται αμείωτη εκτός από την έλλειψη κοινωνικής ασφάλισης και κατώτατους κατώτατους μισθούς. Η έκθεση επεσήμανε επίσης ότι οι γυναίκες και τα παιδιά είναι τα πιο ευάλωτα τμήματα που όχι μόνο υφίστανται εκμετάλλευση αλλά και εμπορία ανθρώπων. Τα παιδιά και οι γυναίκες στο Πακιστάν, σύμφωνα με την έκθεση, αναγκάζονται να εργάζονται κάτω από απάνθρωπες και δεσμευμένες συνθήκες εργασίας και αντιμετωπίζουν «μεγάλο κίνδυνο σεξουαλικής βίας». Οι απανθρωπιστικές συνθήκες εργασίας παρατηρούνται περισσότερο στις ανειδίκευτες βιομηχανίες εντάσεως εργασίας όπως οι βιομηχανίες δέρματος, χαλιών, υδατοκαλλιέργειας και επεξεργασίας τροφίμων, κατασκευών και κλιβάνων τούβλων.
Η έκθεση τόνισε επίσης ότι η επιβολή του νόμου στο Πακιστάν παραμένει αδύναμη, ακόμη και στις περιοχές όπου υπάρχουν.
Το Πακιστάν είναι ανυπόφορο στην εφαρμογή της υπάρχουσας εργατικής νομοθεσίας, ενώ δεν έχει επικυρώσει ακόμη, τη Σύμβαση του 1970 της ΔΟΕ για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού. Η κατάχρηση των νόμων για τη βλασφημία εναντίον μειονοτήτων, ακόμη και μελών της μουσουλμανικής κοινότητας για την επίλυση της προσωπικής μνησικακίας στο Πακιστάν είναι ανεξέλεγκτη.
Οι δημοσιογράφοι στο Πακιστάν αντιμετωπίζουν επίσης βία εάν έχουν απόψεις κρίσιμες για την εξουσία ή υποστηρίζουν φιλελεύθερες, προοδευτικές και σύγχρονες απόψεις. Σύμφωνα με το Freedom Network (FN), την εποπτική αρχή για τα δικαιώματα των μέσων ενημέρωσης με έδρα το Πακιστάν, τουλάχιστον 86 περιπτώσεις επιθέσεων και παραβίασης κατά των μέσων ενημέρωσης και των επαγγελματιών, συμπεριλαμβανομένων δημοσιογράφων σημειώθηκαν στο Πακιστάν κατά τη διάρκεια ενός έτους, δηλαδή μεταξύ Μαΐου 2021 και Απριλίου 2022. Η έκθεση του FN, το Ισλαμαμπάντ αναδείχθηκε ως το πιο επικίνδυνο και επικίνδυνο μέρος για να ασκήσετε τη δημοσιογραφία. Η Σίντ ήταν η δεύτερη χειρότερη, ακολουθούμενη από την Khyber Pakhtunkhwa. Σε όλες αυτές τις παραβιάσεις κατά των επαγγελματιών των μέσων ενημέρωσης στη χώρα υπάρχουν υποψίες ότι έγιναν από τη συνενοχή και τη σιωπηρή υποστήριξη από το κράτος και τους φορείς του.
Η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ελευθερίας στο Πακιστάν παρατηρείται και στο πλαίσιο του αναγκαστικού γάμου κοριτσιών μειονοτήτων. Σύμφωνα με την Εθνική Επιτροπή για τη Δικαιοσύνη και την Ειρήνη και το Ινδουιστικό Συμβούλιο του Πακιστάν, περίπου 1000 γυναίκες της χριστιανικής και ινδουιστικής μειονότητας ασπάζονται το Ισλάμ κάθε χρόνο και μετά παντρεύονται βίαια με τους απαγωγείς ή τους βιαστές τους. Η πρακτική αναφέρεται ολοένα και περισσότερο στις περιοχές Tharparkar, Umerkot και Mirpur Khas στη Σιντ.
Το Πακιστάν ανησυχεί ολοένα και περισσότερο και απελπίζεται για την πιθανότητα απώλειας του ΣΓΠ+ από την ΕΕ λόγω των καταφανών αποτυχιών του στην τήρηση των προβλεπόμενων συμβάσεων. Αυτό θα μπορούσε να γίνει καλά κατανοητό από τον ακτιβισμό της αποστολής του Ισλαμαμπάντ στις Βρυξέλλες τον τελευταίο καιρό για αναζωογόνηση.