Μετά τα μεγάλα drones που έχει αναπτύξει η Τουρκία, τώρα φέρνει στο πεδίο και μία ακόμα πιο επικίνδυνη εξέλιξη, τα μικρά drones-καμικάζι.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία -αλλά και στα άλλα μέτωπα που εμπλέκεται η Τουρκία- έχει αποδείξει πλέον την αξία της χρήσης των drones.
Οι γείτονες έχουν εξελιχθεί πλέον σε έναν από τους μεγαλύτερους και πιο αξιόπιστους κατασκευαστές τέτοιων ιπτάμενων μηχανών, τα οποία μάλιστα και εξάγουν σε αρκετές χώρες.
Στην Ουκρανία πάντως έκανε την εμφάνισή της για πρώτη φορά σε τέτοια έκταση και μία νέα χρήση των drones. Τα λεγόμενα και drones-καμικάζι, κατά βάση Ιρανικής προέλευσης τα οποία χρησιμοποιούν οι Ρώσοι εναντίον ουκρανικών στόχων με πολύ θανατηφόρα χτυπήματα.
Στην έκθεση οπλικών συστημάτων που γίνεται στην Κωνσταντινούπολη, οι Τούρκοι αποκάλυψαν και την δική τους εκδοχή για ένα μη επανδρωμένο αεροσκάφος το οποίο μπορεί να επιφέρει πλήγματα στον αντίπαλο μετά από αρκετή ώρα που περιφέρεται μόνο του στον αέρα.
Ονομάζεται ALPAGUT και είναι η δεύτερη γενιά αυτών των drones καθώς οι Τούρκοι είχαν από πέρσι παρουσιάσει μία πιο μικρή εκδοχή του. Πρόκειται για ένα μικρού μεγέθους drone το οποίο μόλις αφεθεί από το αεροσκάφος-φορέα, αναπτύσσει τα πτυσσόμενα φτερά του και χάρη στον ηλεκτρικό του κινητήρα μπορεί να κινείται για μία περίπου ώρα σε απόσταση 60 χιλιομέτρων, μέχρι ο χειριστής του να το ρίξει πάνω στον στόχο.
Το συγκεκριμένο είναι αρκετά μεγαλύτερο από την πρώτη προσπάθεια και μπορεί να μεταφέρει κεφαλή βάρους 11 κιλών, διαφόρων τύπων. Πετάει σε χαμηλό ύψος έως και 1.500 μέτρα και μένει στον αέρα μέχρι να εντοπιστεί ο κατάλληλος στόχος. Μάλιστα, οι Τούρκοι διαφημίζουν ότι μπορεί να ξεπεράσει πολύ ισχυρά πεδία παρεμβολών.
Το μήκος του είναι στα 2,3 μέτρα και έχει βάρος έως 45 κιλά. Η κάθοδος προς τον στόχο γίνεται με ταχύτητες που φθάνουν έως και τα 360 χλμ/ώρα, κάτι που το κάνει δύσκολο στόχο για τα συστήματα αεράμυνας.
Ένα στοιχείο που διαφοροποιεί το ALPAGUT και δείχνει και το επίπεδο εξέλιξης των Τούρκων στα drones είναι ότι το συγκεκριμένο “ιπτάμενο πυρομαχικό” μπορεί να επικοινωνεί όχι μόνο με τον χειριστή του αλλά και με άλλα όμοιά του που βρίσκονται στον αέρα, έτσι ώστε να επιτυγχάνουν το καλύτερο δυνατό χτύπημα στο έδαφος.
Για να γίνει αυτό οι Τούρκοι έχουν επενδύσει πολλά στις τεχνολογίες Τεχνητής Νοημοσύνης την οποία εξελίσσουν σε μεγάλο βαθμό για την αμυντική τους βιομηχανία. Το συγκεκριμένο drone-καμικάζι μπορεί να μεταφέρεται από τα υπάρχοντα μεγάλα drones της Τουρκίας αλλά και πιθανόν από επίγεια μέσα ή και από το ναυτικό.
Οι Τούρκοι δοκιμάζουν τα τελευταία χρόνια και ένα μικρότερο “ιπτάμενο πυρομαχικό” όπως αποκαλούνται αυτά τα όπλα, με βάρος μόλις δύο κιλά, το οποίο εκτοξεύεται από έναν πυροσωλήνα και μετά αιωρείται στον αέρα με εμβέλεια περίπου 5 χιλιόμετρα. Είναι εύκολο στην χρήση του και μπορεί να κατοπτεύει το πεδίο της μάχης και όταν αποφασίσει ο χειριστής του να πέσει πάνω στον στόχο.
Σε κάθε περίπτωση οι Τούρκοι έχουν αρχίσει να εξελίσσονται σε μία σημαντική δύναμη ανάπτυξης drones και όπλων αντίστοιχης φιλοσοφίας. Έχοντας πίσω τους μία ισχυρή πολεμική βιομηχανία, η οποία αποτελεί πέρα από την ισχύ αποφέρει και τεράστια οικονομικά κέρδη στην χώρα, όντας ένα μεγάλο κομμάτι του ΑΕΠ της Τουρκίας.
Από την πλευρά μας, πέρα από την εξέλιξη του δικού μας drone (δείτε εδώ), θα πρέπει να γίνουν γρήγορα κινήσεις για την σημαντική αναβάθμιση της αεράμυνας των νησιών μας.
Οι αμυντικές μας ικανότητες είναι ήδη υψηλές και αναγνωρισμένες, όμως υπάρχουν νέα και πολύ αποτελεσματικά μέσα (όπως το γερμανικό -μέρα που είναι- IRIS-T) τα οποία θα μπορούσαν να κάνουν εντελώς απόρθητα τα νησιά μας.