Αν και οι πόλεμοι, η τρομοκρατία ή η δομική βία αποτελούν πιθανή απειλή για την οικονομία, την πολιτική και φυσική δομή, την ίδια στιγμή αποτελούν επίσης πιθανές απειλές για την ψυχολογική υγεία και την κοινωνική ευημερία των πολιτών (Galtung, 1969).
Ο κύκλος της τρομοκρατίας έχει αναδειχθεί ως ένα εξαιρετικά καταστροφικό φαινόμενο στο Πακιστάν εδώ και δεκαετίες. Ήταν μετά από μια τρομοκρατική ενέργεια στις 11 Σεπτεμβρίου 2001 στις ΗΠΑ, την οποία ακολούθησε μια σειρά τρομοκρατικών επιθέσεων σε όλο τον κόσμο. Το Πακιστάν επίσης, ως εξέχων στόχος της τρομοκρατίας, έχασε τη ζωή χιλιάδων πολιτών του.
Από όλες τις τρομοκρατικές επιθέσεις. η πιο τραυματική ήταν η δολοφονία εκατόν τριάντα δύο μαθητών, ορισμένων δασκάλων και του διευθυντή του «Army Public School» (APS) στην Πεσαβάρ στις 16 Δεκεμβρίου 2014. Αυτές οι επιθέσεις αύξησαν την ένταση και τη διάρκεια της ψυχο- κοινωνικές επιπτώσεις στον πακιστανικό πληθυσμό.
Δυστυχώς, η διαθέσιμη έρευνα για την τρομοκρατία έχει επικεντρωθεί κυρίως στις επιπτώσεις του πολέμου κατά της τρομοκρατίας όσον αφορά τις χαμένες ζωές. Ωστόσο, αγνοεί τις ψυχολογικές και κοινωνικές επιπτώσεις στα θύματα της τρομοκρατίας. Για να καλύψει αυτό το κενό, ο συγγραφέας, ως ερευνητής, διεξήγαγε έρευνα για να αξιολογήσει τις ψυχοκοινωνικές επιπτώσεις της τρομοκρατίας μετά την 11η Σεπτεμβρίου στον πληθυσμό του Πακιστάν. Ως μελέτη περίπτωσης, το περιστατικό του Δημόσιου Σχολείου Στρατού στο Πεσαβάρ επιλέχθηκε για να αξιολογηθούν τα επίπεδα της Διαταραχής Μετατραυματικού Στρες (PTSD) μέσω της κλίμακας PTSD του Lieber και του Κοινωνικού Κεφαλαίου μέσω της «Κλίμακας Προσωπικού Κοινωνικού Κεφαλαίου» του Fang (PSCS).
Τόσο η ψυχική υγεία όσο και το κοινωνικό κεφάλαιο βλάπτονται ως αποτέλεσμα της τρομοκρατίας και των συνεπειών της. Η απώλεια κοινωνικού κεφαλαίου περιλαμβάνει απώλεια εμπιστοσύνης προς τους άλλους και φόβους κοινωνικής αλληλεπίδρασης. Τα θύματα αποφεύγουν τη συμμετοχή σε επιχειρήσεις και εμπόριο, γεγονός που οδηγεί σε ανεργία και περαιτέρω οδηγεί σε κοινωνική και οικονομική ανασφάλεια. Ερευνητές όπως ο Giordano (2016) υποστήριξαν επίσης ότι η τρομοκρατία τείνει να διαταράξει την ψυχική υγεία σε όσους την αντιμετωπίζουν και ότι επίσης επηρεάζει αρνητικά τα επίπεδα κοινωνικού κεφαλαίου. Θεώρησε το κοινωνικό κεφάλαιο ως προστατευτικό μέσο κατά της κακής ψυχικής υγείας.
Η ερευνητική εργασία συνέβαλε σε μια προσθήκη στη Δομική Θεωρία του Galtung μέσω αναλυτικών συζητήσεων εστιάζοντας στην εξέταση μικροεπιπέδου και στους πολλούς τρόπους με τους οποίους τα θύματα έχουν επινοήσει στρατηγικές αντιμετώπισης κατά την αντιμετώπιση των ψυχολογικών επιπτώσεων του περιστατικού APS στην Πεσαβάρ. Η δομική βία σε αυτό το πλαίσιο αναφέρεται σε τρομοκρατικές ενέργειες μετά την 11η Σεπτεμβρίου στο Πακιστάν.
Η εξέταση σε μικροεπίπεδο στην έρευνα δείχνει ότι η δομική βία ποικίλλει μεταξύ των δημογραφικών στοιχείων του πληθυσμού. Τα απρόβλεπτα αποτελέσματα με επίκεντρο το φύλο είναι πολύ ενδιαφέροντα και ανοίγουν νέες πόρτες για τους ερευνητές, καθώς οι άνδρες ερωτηθέντες που βίωσαν άμεσα τραύμα παρουσιάζουν περισσότερα σημάδια συμπτωμάτων PTSD από ό,τι οι γυναίκες. Άνδρες και γυναίκες βιώνουν το τραύμα με διαφορετικούς τρόπους, επομένως μπορεί να υπάρχουν διαφορετικοί λόγοι για τα αποτελέσματα του PTSD (Van et al., 2017). Τα ευρήματα αυτής της μελέτης αποκαλύπτουν επίσης την πτυχή του φύλου των διαφορετικών αποτελεσμάτων για το PTSD.
Τα ευρήματα αυτής της έρευνας δείχνουν ότι οι άνδρες ερωτηθέντες που βίωσαν τραύμα εκδήλωσαν υψηλότερη βαθμολογία στην επανάληψη ενοχλητικών αναμνήσεων, σκέψεων ή εικόνων του αγχωτικού περιστατικού. Αισθάνονται περισσότερο αναστατωμένοι όταν κάτι θυμίζει το αγχωτικό περιστατικό. Οι άνδρες ερωτηθέντες είναι πιο διατεθειμένοι να αποφεύγουν δραστηριότητες ή καταστάσεις που τους θυμίζουν το αγχωτικό περιστατικό και νιώθουν πιο απομακρυσμένοι ή αποκομμένοι από άλλους ανθρώπους λόγω της υψηλής βαθμολογίας PTSD. Τα αποτελέσματα της βαθμολογίας τους δείχνουν περισσότερα συμπτώματα ευερεθιστότητας ή εκρήξεις θυμού σε σχέση με τις γυναίκες που ερωτήθηκαν. Η βαθμολογία του τεστ PTSD αποκαλύπτει επίσης ότι οι άνδρες ερωτηθέντες αντιμετωπίζουν μεγαλύτερη δυσκολία στη συγκέντρωση.
Ένας εύλογος λόγος μπορεί να είναι το γεγονός ότι η πατριαρχική κοινωνία δεν ενθαρρύνει τα αρσενικά μέλη να γίνουν ευάλωτα, επομένως, οι άνδρες αντιστέκονται στο να εκφράσουν τη θλίψη τους και το αφήνουν άλυτο. Αυτή η πατριαρχική πρακτική είναι επιβλαβής για τους άνδρες επειδή εμποδίζει τη φυσική απελευθέρωση συναισθηματικών αντιδράσεων που μπορεί να επηρεάσουν ψυχολογικά τους άνδρες σε σύγκριση με τις γυναίκες που εκφράζουν εύκολα τα συναισθήματά τους απελευθερώνοντας το στρες (Kamla Bhasin, 1997).
Αυτή η μελέτη συμβάλλει επίσης στη συνειδητοποίηση της ανάγκης αλλαγής των πατριαρχικών αντιλήψεων που στερούν από τους άνδρες να εκφράσουν τα συναισθήματά τους, με αποτέλεσμα την ανάπτυξη ψυχολογικών ζητημάτων. Συνολικά, αυτή η ανάλυση δεδομένων με βάση το φύλο δείχνει τις επιπτώσεις ενός τρομοκρατικού τραυματικού περιστατικού σε μικροεπίπεδο, γεγονός που αποτελεί συμβολή στη θεωρία της δομικής βίας.
Οι ψυχολογικές επιπτώσεις οποιουδήποτε τραύματος συσχετίζονται με κοινωνικές επιπτώσεις. Τα εστιασμένα στο φύλο αποτελέσματα του κοινωνικού κεφαλαίου των θυμάτων τραυμάτων είναι πολύ απροσδόκητα και ενδιαφέροντα και εξερευνούν νέες πόρτες για τους ερευνητές. Οι άνδρες ερωτηθέντες παρουσιάζουν χαμηλότερες βαθμολογίες κοινωνικού κεφαλαίου από τις γυναίκες. Αυτό αποδεικνύει ότι οι άνδρες επηρεάζονται περισσότερο κοινωνικά από τραυματικά περιστατικά παρά οι γυναίκες.