Το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών τοποθετήθηκε σήμερα για τη συμφωνία που υπέγραψαν Ελλάδα και Αίγυπτος για τις περιοχές έρευνας και διάσωσης, με την οποία ακυρώνεται στην πράξη το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο.
Στην ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου, που υπογράφει ο εκπρόσωπος Tanju Bilgiç, αναφέρεται πως «οι ζώνες έρευνας και διάσωσης είναι οι περιοχές στις οποίες παρέχονται υπηρεσίες διάσωσης ανθρώπων. Αυτές οι περιοχές σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο δεν αποτελούν περιοχές κυριαρχίας.
Οι κανόνες σχετικά με τις περιοχές έρευνας και διάσωσης καθορίζονται από την σύμβαση του Αμβούργου του 1979. Σύμφωνα με τη σύμβαση, σε περιοχές που υπάρχει επικάλυψη τον υπηρεσιών αυτών, οι χώρες είναι υποχρεωμένες να συνεργάζονται.
Οι περιοχές σε Αιγαίο και Μεσόγειο που έχουν ανακοινώσει ως τέτοιες η Τουρκία και η Ελλάδα αλληλοεπικαλύπτονται. Η Ελλάδα σε αυτό το σημείο μέχρι σήμερα αποφεύγει να συνεργαστεί με τη χώρα μας και στο παρελθόν έχει απορρίψει τις προτάσεις που υποβάλαμε. Ο λόγος για αυτό είναι ότι η Ελλάδα υποστηρίζει πως οι περιοχές έρευνας και διάσωσης αποτελούν περιοχές κυριαρχίας και συνδέει αυτόν τον ισχυρισμό με τις μαξιμαλιστικές της αξιώσεις.
Η προσέγγιση αυτή της Ελλάδας αποτελεί παραβίαση της συνθήκης του Αμβούργου του 1979 και μία έκνομη στάση.
Για αυτό το λόγο στο μνημόνιο συνεργασίας που υπογράφηκε μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου, δεν μπορεί να αποδοθεί κάποιο νόημα πέρα από αυτές τις αλήθειες».
Και συνεχίζει: «Από την άλλη μεριά είναι σοβαρή αντίφαση μία χώρα η οποία κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου, θέτει σε κίνδυνο τη ζωή αθώων προσφύγων τους οποίους επαναπροωθεί στο Αιγαίο, να συνάπτει συμφωνία σχετικά με την έρευνα και διάσωση στη Μεσόγειο.
Στην πραγματικότητα το κύριο κίνητρο για την υπογραφή αυτού του μνημονίου κατανόησης είναι να συγκαλύψει αυτές τις αλήθειες, όπως και το σκάνδαλο που τελευταία προκλήθηκε στη Λιβύη. Η προσπάθειά της Ελλάδας να καθορίσει την εσωτερική και εξωτερική της πολιτική στο πλαίσιο της αντίθεσης προς την Τουρκία είναι μάταιη και θα βλάψει μόνο την ίδια.
Η Τουρκία θα συνεχίσει με αποφασιστικότητα να προστατεύει τόσο τα δικά της δικαιώματα όσο και τα δικαιώματα της ΤΔΒΚ αυξάνοντας τη συνεργασία και τον συντονισμό της με όλους τους βασικούς ενδιαφερόμενους φορείς στην Ανατολική Μεσόγειο και όχι μόνο. Πιθανόν σε αυτό οφείλεται και ότι η Ελλάδα το τελευταίο διάστημα έχει χάσει την ισορροπία της».