«Σαν τη Χαλκιδική δεν έχει», λέει το κλισέ που εξάρει την ομορφιά του κορυφαίου καλοκαιρινού προορισμού της βόρειας Ελλάδας. Και αν το κλισέ αναφέρεται συνήθως στις πανέμορφες παραλίες της περιοχής, όσοι την επισκέπτονται συχνά ξέρουν πως Χαλκιδική δεν σημαίνει μόνο ήλιος και θάλασσα.
Χαλκιδική σημαίνει και πράσινο. Και ένα σημείο που η φύση βρίσκεται στα καλύτερα της καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς είναι τα δάση του βουνού Χολομώντα.
Στο κεντρικό και βόρειο τμήμα της Χαλκιδικής, ο ορεινός όγκος του Χολομώντα προσφέρει ένα μοναδικό καταφύγιο δροσιάς και οξυγόνου. Από τις πλαγιές του βουνού, που φτάνει σε ύψος τα 1.165 μέτρα, απολαμβάνει κανείς συγκλονιστική θέα προς όλες τις κατευθύνσεις. Αλλά το κύριο χαρακτηριστικό αυτού του υπέροχου βουνού είναι τα αμέτρητα δέντρα του.
Ένα πλούσιο δάσος από βελανιδιές, έλατα, πεύκα, καστανιές και οξείες, με γάργαρα ρυάκια εδώ κι εκεί και υπέροχα ξέφωτα με αγριολούλουδα.
Από την αρχαιότητα το δάσος του Χολομώντα φημιζόταν για την αρίστης ποιότητας ξυλεία του. Πολλά καράβια της εποχής κατασκευάζονταν από ξύλο από τα δέντρα του δάσους. Επιπλέον, το δάσος είναι φημισμένο και για τα μανιτάρια του, τα οποία μπορεί να μαζέψει κανείς μαζί με άγρια βότανα, τσάι του βουνού και ρίγανη. Στο δάσος ζουν ζαρκάδια, αγριογούρουνα, λαγοί, αλεπούδες, κουνάβια και άλλα μικρά ζώα, καθώς και αρκετά είδη πουλιών.
Το χωριό των Χριστουγεννιάτικων Δέντρων
Στη νότια πλευρά του βουνού βρίσκεται το χωριό Ταξιάρχης. Ο Ταξιάρχης είναι ένα παραδοσιακό χωριό με μία γραφική πετρόκτιστη πλατεία, παραδοσιακά ξωκλήσια, όμορφα σπίτια και ξενώνες. Το πραγματικό καύχημα, όμως, του χωριού είναι τα δέντρα που μοιάζουν σχεδόν να το αγκαλιάζουν.
Η μοναδική καλλιέργεια που μπορεί να επιβιώσει εδώ, ιδιαίτερα τον χειμώνα που επικρατούν αρκετά χαμηλές θερμοκρασίες, είναι το έλατο. Κάπως έτσι, από τη δεκαετία του 1970 ξεκίνησε συστηματική καλλιέργεια ελάτων, των οποίων απότατος προορισμός είναι να στολίσουν τα σπίτια μας κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων. Μια πολύ σημαντική λεπτομέρεια, όμως, είναι πως εδώ τα έλατα δεν κόβονται από το ίδιο το δάσος. Αντίθετα, φυτεύονται σπόροι σε χωράφια και, αφού αναπτυχθούν για 5 έως 10 χρόνια, πωλούνται κατά την εορταστική περίοδο ως χριστουγεννιάτικα δέντρα. Στον Ταξιάρχη παράγονται πάνω από τα 2/3 των χριστουγεννιάτικων δέντρων στην Ελλάδα.
Αν βρεθείτε εδώ, αξίζει να περιπλανηθείτε στο πανεπιστημιακό δάσος του Ταξιάρχη. Με έκταση περίπου 60.000 στρεμμάτων, αποτελεί φυσικό πεδίο πρακτικής άσκησης για τους φοιτητές. Την ίδια στιγμή, προσφέρεται και για εξαιρετικές εκδρομές για όσους αγαπούν τη φύση. Εδώ θα βρείτε πολύ όμορφα μονοπάτια που καταλήγουν σε ξέφωτα με συγκλονιστική θέα, τρεχούμενα νερά, αλλά και οικοτουριστικές υποδομές, σε περίπτωση που θέλετε να κάνετε ιππασία ή ποδήλατο μέσα στο δάσος.
Το παραδοσιακό Βράσταμα
Ένα άλλο χωριό που αξίζει να επισκεφθείτε είναι το Βράσταμα. Πρόκειται για ένα παμπάλαιο χωριό, 11 χιλιόμετρα μακριά από τον Πολύγυρο. Μάλιστα, οι πρώτες αναφορές στο εν λόγω χωριό ανάγονται στο 868.
Εδώ θα έρθετε για να θαυμάσετε την παραδοσιακή αρχιτεκτονική, όπως και την εκκλησία που στέκει στη θέση της από τον 19ο αιώνα. Μπορείτε επίσης για να αγοράσετε υφαντά και χειροποίητα κεριά που φτιάχνουν τοπικοί συνεταιρισμοί.
Η Αρναία και η καταρράκτες της Βαρβάρας
Στους πρόποδες της βόρειας πλευράς του Χολομώντα βρίσκεται το μάλλον πιο όμορφο χωριό της ορεινής Χαλκιδικής. Στην πραγματικότητα η Αρναία δεν είναι χωριό, αλλά κωμόπολη. Περπατώντας στους δρόμους της Αρναίας θα θαυμάσετε τα σαχνίσια, τις ξύλινες δηλαδή προεκτάσεις στα σπίτια με τα υπέροχα χρώματα, εξαίσια δείγματα μακεδονικής αρχιτεκτονικής. Στην Αρναία, όπως και σε άλλα χωριά της ορεινής Χαλκιδικής, θα βρείτε εξαιρετικό μέλι.
Αλλά και μουντοβίνα, το τοπικό τσίπουρο, ένα απόσταγμα το οποίο φτιάχνεται από μέλι. Η συνταγή της προετοιμασίας, της ζύμωσης και της απόσταξης για την παραγωγή της μεταφέρεται από γενιά σε γενιά και από το 2012 αποτελεί Προϊόν Γεωγραφικής Ένδειξης (Π.Γ.Ε.) της ορεινής Χαλκιδικής.
Αν πάλι για σας προτεραιότητα είναι η φύση, αξίζει μετά την επίσκεψη σας στην Αρναία να οδηγήσετε περίπου 40 λεπτά και να βρεθείτε στους καταρράκτες της Βαρβάρας. Ένα μοναδικό «γλυπτό» από νερό ανάμεσα σε ένα πυκνό δάσος από οξιές, βελανιδιές και καστανιές.