Ο αλβανικός παράγοντας στα Σκόπια «εξαπολύει επίθεση» στην ενιαία φύση του κράτους με απευθείας αναφορά στο Σύνταγμα της χώρας.
Η Πρόεδρος της Βόρειας Μακεδονίας, Γκορντάνα Σιλιάνοβσκα-Ντάβκοβα, στο πλαίσιο της προπαρασκευαστικής συνεδρίασης του Συνταγματικού Δικαστηρίου για την αξιολόγηση της συνταγματικότητας του Νόμου για τη Χρήση Γλωσσών, συνέστησε στους συνταγματικούς δικαστές «απλώς να τηρούν το Σύνταγμα και δεν θα κάνουν λάθη».
Αυτή είναι η πιο επαγγελματική σύσταση της προέδρου, η οποία είναι καθηγήτρια συνταγματικού δικαίου στο επάγγελμα, προκάλεσε νευρική αντίδραση στους Αλβανούς, μάλιστα ο καθηγητής της Νομικής Σχολής του Κρατικού Πανεπιστημίου του Τέτοβο, Μουχάμερ Πατζαζίτι σε άρθρο του αναγνώρισε «φόβο για την αλβανική γλώσσα» στην αναφορά της Σιλιάνοβσκα-Ντάβκοβα.
Εκτός από το ότι αναγνωρίζει «φόβο» στην πρόεδρο, ο Πατζαζίτι σχεδόν ενστικτωδώς οδηγεί τη στήλη του στο συμπέρασμα ότι η αλβανική γλώσσα αποκλείεται (ή θα αποκλειστεί) από τη χρήση στη χώρα, επομένως «αν αποκλειστούν έτσι, τότε οι Αλβανοί στη Βόρεια Μακεδονία θα πρέπει να εκλέξουν τον δικό τους πρόεδρο και πρωθυπουργό…».
Αλβανικός μεγαλοϊδεατισμός για την αλβανική γλώσσα
«Πρόεδρε Σιλιάνοφσκα μη φοβάστε την αλβανική γλώσσα…»
«Προσοχή στο Σύνταγμα! Φαίνεται ότι με την πρόοδο της αλβανικής γλώσσας, το κράτος και οι Σλαβομακεδόνες κινδυνεύουν. Όχι, δεν απειλείται, αλλά εμπλουτισμένη, η γλωσσική ποικιλομορφία είναι θησαυρός. Με άρθρα και διατάξεις, ούτε καν με το Σύνταγμα, δεν μπορείς να εξαλείψεις την αλβανική γλώσσα, υπάρχει εδώ και περισσότερα από 6.000 χρόνια. Η αλβανική γλώσσα είναι ο κώδικας και το κλειδί για όλες τις ινδοευρωπαϊκές γλώσσες.
Η πρόεδρος πρέπει να ενώνει τους πολίτες και όχι να τους διχάζει. Σε ένα κανονικό και δημοκρατικό κράτος, πρέπει να αγωνίζεται κανείς για τα δικαιώματα όλων των πολιτών. Αν αποκλειστούν έτσι, τότε οι Αλβανοί στη Βόρεια Μακεδονία θα πρέπει να επιλέξουν τον δικό τους πρόεδρο και πρωθυπουργό…», γράφει η Πατζαζίτι στη στήλη με τίτλο «Η Πρόεδρος Σιλιάνοβσκα-Ντάβκοβα έγραψε για την αλβανική γλώσσα σαν να ήταν εχθρική γλώσσα».
Προφανώς, ο αλβανικός (διανοούμενος) παράγοντας στη Μακεδονία αντιλαμβάνεται και θέλει να παρουσιάσει τη συζήτηση του Συνταγματικού Δικαστηρίου για αυτόν τον νόμο ως κατάργηση της χρήσης της αλβανικής γλώσσας στη σλαβομακεδονική κοινωνία και, κατηγορώντας την ότι προκαλεί εθνοτικές εντάσεις, σαν να «επιτίθεται» με εξαρτημένο αντανακλαστικό στην ενιαία φύση του κράτους, έστω και αν ειρωνικά αναφέρεται ότι «οι Αλβανοί στη Μακεδονία θα πρέπει να εκλέξουν τον δικό τους πρόεδρο και πρωθυπουργό».
Το Σύνταγμα θα πρέπει να γίνεται σεβαστό από όλους τους πολίτες της Βόρειας Μακεδονίας, πάντα και σε κάθε νομική κατάσταση. Ο ενιαίος χαρακτήρας του κράτους αποτελεί συνταγματική κατηγορία, την οποία εγγυάται η Συμφωνία της Αχρίδας, η οποία για τον αλβανικό πολιτικό παράγοντα αποτελεί το «σημείο εκκίνησης» σε όλες τις πολιτικές διαφωνίες. Γιατί τότε υπάρχει μια «εξαπόλυση επίθεσης» στην ενιαία φύση κάθε αναφοράς στο Σύνταγμα;
Mkd, ina-online
echedoros