Η βρετανική εφημερίδα The Telegraph αποκάλυψε ότι το ΝΑΤΟ αναπτύσσει πολλαπλούς «χερσαίους διαδρόμους» για να σπεύσουν αμερικανικά στρατεύματα και τεθωρακισμένα στην πρώτη γραμμή, σε περίπτωση μεγάλου ευρωπαϊκού χερσαίου πολέμου με τη Ρωσία.
Σύμφωνα με το σχέδιο, οι Αμερικανοί στρατιώτες θα προσγειώνονται σε ένα από τα πέντε λιμάνια και θα διοχετεύονται κατά μήκος προσχεδιασμένων υλικοτεχνικών διαδρομών, όπως, είπαν αξιωματούχοι στην Telegraph.
Οι πολλαπλοί χερσαίοι διάδρομοι δημιουργούνται για να αντικαταστήσουν τον κύριο, ο οποίος περιλαμβάνει την απόβαση των αμερικανικών στρατευμάτων στο λιμάνι του Ρότερνταμ και τη μεταφορά τους στην Πολωνία μέσω Ολλανδίας και Γερμανίας σιδηροδρομικώς, εάν χρειαστεί.
Αυτή η εξέλιξη έρχεται εν μέσω προειδοποιήσεων από την ανώτατη ηγεσία της Συμμαχίας ότι οι δυτικές κυβερνήσεις πρέπει να προετοιμαστούν για σύγκρουση με τη Ρωσία τα επόμενα 20 χρόνια.
Οι υλικοτεχνικές διαδρομές έχουν γίνει βασική προτεραιότητα, από τότε που οι ηγέτες του ΝΑΤΟ – στη σύνοδο κορυφής του Βίλνιους της Λιθουανίας πέρυσι- συμφώνησαν να προετοιμάσουν 300.000 στρατιώτες να παραμείνουν σε κατάσταση υψηλής ετοιμότητας, για να υπερασπιστούν τη συμμαχία.
Όπως εξηγεί η Telegraph, σε περίπτωση ρωσικής εισβολής στο ΝΑΤΟ, τα αμερικανικά στρατεύματα θα αποστέλλονταν στο λιμάνι του Ρότερνταμ πριν μεταφερθούν προς τα ανατολικά.
Ωστόσο, γίνονται επίσης παρασκηνιακές ρυθμίσεις για την επέκταση των διαδρομών σε άλλα λιμάνια, για να διασφαλιστεί ότι η επίγεια γραμμή επικοινωνίας δεν θα μπορεί να διακοπεί από τις δυνάμεις της Μόσχας.
Ο υποστράτηγος Alexander Sollfrank, αρχηγός της διοικητικής μέριμνας Jsec του ΝΑΤΟ, δήλωσε στην βρετανική εφημερίδα: «Η Ουκρανία υποφέρει πάρα πολύ από αυτές τις ρωσικές επιθέσεις με πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς στα υλικοτεχνικά συστήματα».
Το Joint Support Enabling Command είναι μια κοινή διοίκηση επιχειρησιακού επιπέδου κάτω από τη Στρατιωτική Δομή Διοίκησης του ΝΑΤΟ. Η διοίκηση έχει σχεδιαστεί για να διευκολύνει την ταχεία κίνηση των δυνάμεων πέρα από τα εθνικά σύνορα στην Ευρώπη.
Η ελληνοτουρκική συμμετοχή
Εάν οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ που θα εισέρχονται από την Ολλανδία χτυπηθούν από ρωσικούς βομβαρδισμούς, ή καταστραφούν λιμάνια της βόρειας Ευρώπης, η Συμμαχία πρόκειται να στρέψει το επίκεντρό της στα λιμάνια της Ιταλίας, της Ελλάδας και της Τουρκίας!
Από τα ιταλικά λιμάνια, τα αμερικανικά στρατεύματα θα μπορούσαν να μεταφερθούν μέσω ξηράς μέσω της Σλοβενίας, της Κροατίας στην Ουγγαρία, η οποία μοιράζεται σύνορα με την Ουκρανία.
Παρόμοια σχέδια υπάρχουν για μεταφορά δυνάμεων από τουρκικά και ελληνικά λιμάνια μέσω Βουλγαρίας και Ρουμανίας, για να φτάσουν στην ανατολική πλευρά της συμμαχίας, όπως σημειώνει η Telegraph.
Επίσης, εκπονούνται σχέδια για τη μεταφορά στρατευμάτων μέσω λιμανιών στα Βαλκάνια, καθώς και μέσω Νορβηγίας, Σουηδίας και Φινλανδίας.
Σε αυτούς τους διαδρόμους, οι εθνικοί στρατοί δεν θα περιορίζονται από τοπικούς κανονισμούς και θα είναι ελεύθεροι να μεταφέρουν αποστολές χωρίς τους συνήθεις περιορισμούς.
Τα τελευταία πέντε χρόνια, το Jsec (Joint Support and Enabling Command) διεξήγαγε επιθεωρήσεις για λογαριασμό του ΝΑΤΟ, για να ανακαλύψει διάφορες διαδρομές που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την απόβαση στρατευμάτων για την καταπολέμηση της ρωσικής εισβολής.
Λιμάνια στη βόρεια Ευρώπη, όπως η Ολλανδία, η Γερμανία και τα κράτη της Βαλτικής, θεωρούνται ιδιαίτερα επιρρεπή σε ρωσικές πυραυλικές επιθέσεις.
Οι ανησυχίες
Ο υποστράτηγος Sollfrank είπε σχετικά: «Τα πάντα δημιουργούνται με τρόπο ώστε να υπάρχει η απαραίτητη ανθεκτικότητα – στιβαρότητα, εφεδρείες και επίσης πλεονασμός».
Αλλά μετά από προειδοποιήσεις ότι το ΝΑΤΟ διαθέτει μόνο το 5% της απαραίτητης αεράμυνας για να καλύψει την ανατολική πλευρά του, ο διοικητής του Jsec ανησυχεί για τις ικανότητες επιφανείας-αέρος για να υπερασπιστεί τους βασικούς υλικοτεχνικούς κόμβους του.
«Παρατηρώντας και αξιολογώντας τον ρωσικό πόλεμο στην Ουκρανία, παρατηρήσαμε ότι η Ρωσία έχει επιτεθεί στις βάσεις υλικοτεχνικής υποστήριξης της Ουκρανίας», είπε.
«Αυτό πρέπει να οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι είναι σαφές ότι τεράστιες βάσεις υλικοτεχνικής υποστήριξης, όπως τις ξέρουμε από το Αφγανιστάν και το Ιράκ, δεν είναι πλέον δυνατές γιατί θα δεχτούν επίθεση και θα καταστραφούν πολύ νωρίς σε μια κατάσταση σύγκρουσης».
«Όσον αφορά την αεράμυνα… Είναι πάντα με το ζόρι. Δεν μπορώ να φανταστώ μια κατάσταση που να υπάρχει αρκετή αεράμυνα. Αυτό είναι ένα καλό παράδειγμα όπου ισχύει μια στρατιωτική αρχή: Αν θέλεις να είσαι δυνατός παντού, δεν είσαι δυνατός πουθενά».