”Ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας, του οποίου τα αποτελέσματα ξεπέρασαν τα αντιμαχόμενα μέρη και γρήγορα μετατράπηκαν σε περιφερειακή και στη συνέχεια παγκόσμια κρίση, είναι ένα θέμα που έχει προσελκύσει την προσοχή του παγκόσμιου κοινού από την ημέρα που ξεκίνησε. Η Ουκρανία έχει υποστεί μεγάλες καταστροφές σε όλη τη διάρκεια του πολέμου και εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους. Η Ρωσία, από την άλλη, έχει κάνει ριζικές αλλαγές σε πολλούς τομείς, από το στρατιωτικό δόγμα μέχρι τις βιομηχανικές πολιτικές της, προκειμένου να συνεχίσει τον πόλεμο. Είναι ξεκάθαρο ότι δεν υπάρχει νικητής σε αυτόν τον πόλεμο που διαρκεί πάνω από 3 χρόνια. Οι απώλειες συνεχίζουν να αυξάνονται καθημερινά.
Φυσικά, ήταν αδιανόητο για την Ουκρανία να πολεμήσει μόνη της με μια πυρηνική δύναμη όπως η Ρωσία. Σε αυτό το σημείο, ας θυμηθούμε την αρχή του πολέμου. Ο πρώην πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών (ΗΠΑ) Τζο Μπάιντεν έκανε «αυτοεκπληρούμενες προφητείες» για το ξέσπασμα του πολέμου. Οι υποσχέσεις που δόθηκαν από τις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο ότι η Ουκρανία θα ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) ώθησαν τη Ρωσία σε δράση. Όταν εξετάζουμε ένα κράτος όπως η Ρωσία, πρέπει να αναλογιστούμε ότι δεν είναι δυνατόν να επιτρέψει την ένταξη της Ουκρανίας στο δυτικό στρατόπεδο και κυρίως να τεθεί υπό την αιγίδα του ΝΑΤΟ. Στην πραγματικότητα, ο πόλεμος που ξεκίνησε ή «ξεκίνησε» στις 24 Φεβρουαρίου 2022 δεν έχει τελειώσει σήμερα.
Με τους Δημοκρατικούς να χάνουν τις εκλογές στις ΗΠΑ και τον Ντόναλντ Τραμπ να επανεκλέγεται πρόεδρος, θεωρήθηκε ότι ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας θα τελείωνε. Μία από τις προεκλογικές υποσχέσεις του Τραμπ ήταν ότι θα τερμάτιζε αυτόν τον πόλεμο σε 24 ώρες. Η υπόσχεση του Τραμπ δεν έγινε πραγματικότητα και το Κίεβο, που στηριζόταν στην κυβέρνηση Μπάιντεν, έμεινε ξαφνικά κρεμασμένο. Τώρα ο Ουκρανός πρόεδρος Volodymyr Zelensky έχει πολλαπλές επιλογές και πρέπει να λάβει μια πολύ κρίσιμη απόφαση. Ποιον και ποια στρατηγική πρέπει να ακολουθήσει απέναντι στη Ρωσία;
Η πρώτη επιλογή που έρχεται στο μυαλό θα ήταν φυσικά οι ΗΠΑ. Ωστόσο, η πολιτική των ΗΠΑ για τη Ρωσία έχει αλλάξει 180 μοίρες από την κυβέρνηση Μπάιντεν στην κυβέρνηση Τραμπ. Ο «εθνικός ήρωας» του Μπάιντεν Ζελένσκι έγινε ο «δικτάτορας» του Τραμπ. Ο Ζελένσκι, ο οποίος έλαβε βοήθεια εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων από τον Μπάιντεν, είδε ότι όταν κάθισε με τον Τραμπ, του ζητήθηκε επιστροφή αυτής της βοήθειας. Ο Ζελένσκι, ο οποίος είναι επικεφαλής της κατεστραμμένης από τον πόλεμο Ουκρανία, έχει προτεραιότητα όχι το εμπόριο, αλλά τον τερματισμό του πολέμου. Ωστόσο, η μέθοδος του Τραμπ να κάνει πράγματα είναι αρκετά διαφορετική. Για το λόγο αυτό, η βοήθεια που έστειλαν οι ΗΠΑ στην Ουκρανία ως επιχορήγηση ξαφνικά μετατράπηκε σε δάνειο.
Εάν ο Ζελένσκι καταλήξει σε συμφωνία με τον Τραμπ, πολύτιμα και σπάνια στοιχεία στην Ουκρανία θα αρχίσουν να υποβάλλονται σε επεξεργασία από αμερικανικές εταιρείες. Αυτή η συμφωνία είναι το μέρος για το οποίο ενδιαφέρεται πραγματικά ο Τραμπ, επειδή τα σπάνια στοιχεία της Ουκρανίας περιλαμβάνουν στοιχεία που μπορούν να παρέχουν παραγωγή υψηλής τεχνολογίας. Για παράδειγμα, αυτά τα στοιχεία είναι σημαντικά για τα ηλεκτρικά οχήματα που παράγει ο Έλον Μασκ. Επομένως, η σύναψη συμφωνίας με τις ΗΠΑ για την Ουκρανία σημαίνει σοβαρή εξέταση εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Από την άλλη πλευρά, οι ΗΠΑ δεν προσφέρουν καμία εγγύηση ασφάλειας στην Ουκρανία. Σύμφωνα με τις ΗΠΑ, η Ουκρανία θα πρέπει επίσης να είναι έτοιμη να κάνει παραχωρήσεις από το έδαφός της στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Από αυτή την άποψη, αυτό που προσφέρουν οι ΗΠΑ στην Ουκρανία είναι ένα τρέχον παράδειγμα εντολής. Στο διπλωματικό σκάνδαλο που έκαναν ο πρόεδρος Τραμπ και ο αντιπρόεδρος JD Vance στον Ζελένσκι στον Λευκό Οίκο, έγινε σαφές στον Ουκρανό ηγέτη ότι δεν είχε ατού, αλλά μπορούσε να έχει χαρτιά υπό την αιγίδα των ΗΠΑ.
Η Ουκρανία έχει άλλες επιλογές από το να κάνει μια συμφωνία με τις ΗΠΑ; Φυσικά και υπάρχουν. Μία από αυτές τις επιλογές θα ήταν να δράσουμε από κοινού με την Ευρώπη. Ωστόσο, η προσέγγιση της Ευρώπης είναι να συνεχίσει τον πόλεμο. Μπορεί λοιπόν η Ουκρανία να συνεχίσει τον πόλεμο και να κερδίσει με την υποστήριξη της Ευρώπης; Αυτό φαίνεται απίθανο. Η Ευρώπη έχει πολλά προβλήματα μέσα της. Πολιτικές κρίσεις, μεταναστευτικές, οικονομικές κρίσεις, πτώση της παραγωγής και αύξηση των τιμών της ενέργειας είναι μόνο μερικά από αυτά. Επομένως, υπό τις παρούσες συνθήκες, η Ευρώπη δεν έχει τη δύναμη να στηρίξει την Ουκρανία και να νικήσει τη Ρωσία διασφαλίζοντας τη συνέχιση του πολέμου.
Ο Ζελένσκι γνωρίζει ότι δεν μπορεί να κερδίσει τον πόλεμο με την υποστήριξη της Ευρώπης. Γι’ αυτό το λόγο θέλει να καθίσει με τον Τραμπ και να διαπραγματευτεί παρ’ όλα αυτά. Στην πραγματικότητα, ο Zelensky ήταν ο πρώτος άνθρωπος που έφερε την ιδέα των κοιτασμάτων ορυκτών στον Τραμπ. Ο Ζελένσκι σκόπευε να το χρησιμοποιήσει ως εργαλείο διαπραγμάτευσης, αλλά σε αυτό το σημείο, αυτό το σχέδιο έχει προκαλέσει μόνο μια αμερικανική κυβέρνηση που απειλεί με επιθετική πολιτική.
Μεταξύ των επιλογών της Ουκρανίας, υπάρχει μια εναλλακτική εκτός των αγγλοσαξονικών εντάσεων: η Τουρκία. Οι διπλωματικές πρωτοβουλίες, ο μεσολαβητικός και διευκολυντικός ρόλος της Τουρκίας κατά τη διάρκεια του Πολέμου Ρωσίας-Ουκρανίας εκτιμήθηκαν από ολόκληρο τον κόσμο. Η Τουρκία ήταν ίσως η μόνη χώρα που μπορούσε να συναντηθεί και με τις δύο χώρες και δεν άλλαξε τη διπλωματική της στάση από την αρχή του πολέμου. Αν η Ουκρανία θέλει να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για τον τερματισμό του πολέμου. Η Τουρκία έχει έναν ανεκτίμητο μεσολαβητικό ρόλο. Επιπλέον, η Τουρκία είναι μια χώρα με σοβαρή εμπειρία στη στρατηγική εξισορρόπησης μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας. Επομένως, είναι μια από τις χώρες που θα κατανοήσουν καλύτερα την Ουκρανία.
Τους πρώτους μήνες του πολέμου πραγματοποιήθηκε συνάντηση στην Κωνσταντινούπολη μεταξύ της ρωσικής και της ουκρανικής αντιπροσωπείας υπό την προεδρία του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Μετά από αυτή τη συνάντηση είδαμε ότι τα μέρη είχαν καταλήξει σε συμφωνία και ότι είχαν δημιουργηθεί οι προϋποθέσεις για τον τερματισμό του πολέμου. Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν δήλωσε αργότερα ότι η ειρήνη είχε επιτευχθεί σε αυτή τη συνάντηση, αλλά ότι η Αγγλία συνεχίζει τον πόλεμο ασκώντας πίεση στην Ουκρανία.
Οι ΗΠΑ υπό την κυβέρνηση Μπάιντεν έχουν κερδίσει χρήματα για τα λόμπι όπλων με τον πόλεμο της Ουκρανίας. Οι ΗΠΑ υπό την κυβέρνηση Τραμπ θέλουν να κάνουν μια συμφωνία όπου οι εταιρείες ενέργειας και τεχνολογίας θα κερδίσουν. Από την άλλη πλευρά, η Ευρώπη θέλει να συνεχιστεί ο πόλεμος, διακινδυνεύοντας την πλήρη καταστροφή της Ουκρανίας. Με βάση αυτό, εάν η Ουκρανία καθίσει στο τραπέζι με τις ΗΠΑ ή την Ευρώπη, θα συνεχίσει να χάνει είτε συνεχιστεί είτε τελειώσει ο πόλεμος. Επειδή αυτοί οι ηθοποιοί βλέπουν την Ουκρανία στο μενού, όχι στην καρέκλα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Η ιστορική γεωπολιτική εμπειρία της Τουρκίας και η διπλωματική της στάση, την οποία δεν άλλαξε από την αρχή του πολέμου παρά τις πιέσεις, την έχουν καταστήσει τη μόνη χώρα που δίνει εμπιστοσύνη στην Ουκρανία. Η Τουρκία είναι η μόνη χώρα που μπορεί να καταλήξει σε λύση σε αυτόν τον πόλεμο χωρίς πίεση και με άμεσες διαπραγματεύσεις, όπως στη Συμφωνία της Κωνσταντινούπολης.
Η Ουκρανία έχει μπροστά της μια σκληρή απόφαση. Αν θέλει να συνεχίσει έναν πόλεμο που δεν μπορεί να κερδίσει, θα πρέπει να επιλέξει την Ευρώπη. Εάν θέλει να τερματίσει τον πόλεμο αποδεχόμενος την οικονομική εντολή, θα πρέπει να επιλέξει τις ΗΠΑ. Εάν θέλει να φέρει τη διαδικασία σε κατάπαυση του πυρός μέσω απευθείας διαπραγματεύσεων με τη Ρωσία, θα πρέπει να επιλέξει την Τουρκία.”