Νέο χτύπημα είχαμε από την υποψήφια βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Ροδόπης Sibel Mustafaoğlu!
Αναλυτικά
”Στις ερωτήσεις του GENDEM απάντησε η υποψήφια βουλευτής Sibel Mustafaoğlu. Μιλώντας στην εφημερίδα πριν τις εκλογές, η Μουσταφάογλου απάντησε σε ερωτήσεις για τα προβλήματα της Τουρκικής Μειονότητας της Δυτικής Θράκης.
Ερώτηση: Πώς αξιολογείτε τις εκλογές της 21ης Μαΐου; Ποιο πιστεύετε ότι θα είναι το αποτέλεσμα; Μπορεί να σχηματιστεί κυβέρνηση;
Sibel MUSTAFAOGLU: Στη χώρα μας, την Ελλάδα, ο κόσμος θα προσέλθει στις κάλπες στις 21 Μαΐου για να καθορίσει την πορεία για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Κατά τη γνώμη μου, αυτά τα τέσσερα χρόνια έχουν μεγάλη σημασία τόσο για τη χώρα μας όσο και ιδιαίτερα για τη Μειονότητά μας. Αυτή είναι η πρωταρχική μου εκτίμηση. Ας πάμε στην κυβέρνηση. Φαίνεται ότι το πολιτικό κόμμα που θα σχηματίσει την κυβέρνηση δεν θα μπορέσει να έρθει μόνο του στην εξουσία κερδίζοντας την πλειοψηφία στον πρώτο γύρο. Αυτή δεν είναι μόνο η άποψή μου, προς αυτή την κατεύθυνση εκφράζουν την άποψή τους και το επιτελείο των πολιτικών κομμάτων στην Αθήνα και ο Τύπος. Επομένως, οι εκλογές που θα διεξαχθούν στις 21 Μαΐου έχουν μεγάλη σημασία για τη μειονότητά μας αλλά και για τη χώρα. Όλοι μιλούν για τη σταθερότητα της χώρας, είναι αλήθεια, αλλά έχω σταθερή και ξεκάθαρη άποψη ότι η οικονομική σταθερότητα της μειονότητας δεν μπορεί να αγνοηθεί.
Ερώτηση: Ποια είναι τα θέματα σχετικά με τα δικαιώματα των μειονοτήτων που θα περιγράφατε ως «αιμορραγική πληγή»; Ποιες είναι οι προτάσεις σας για λύσεις; Έχετε ελπίδα να τα λύσετε;
Sibel MUSTAFAOGLU: Πριν γίνω υποψήφιος βουλευτής από το Κόμμα του ΠΑΣΟΚ, συναντήθηκα πολλές φορές με τον πρόεδρο του κόμματός μας, τον κ. Ανδρουλάκη. Μου είπε ότι σκοπεύει να φέρει καινοτομία στο κόμμα του ΠΑΣΟΚ στο ευρωπαϊκό όραμα αλλά και στην Ελλάδα γενικότερα. Εντάσσοντας σε αυτό το όραμα φυσικά και τη μειοψηφία που είναι κομμάτι της Ελλάδας, είπε ότι ως κόμμα το ΠΑΣΟΚ ήταν πιο κοντά στη Μειονότητα από τα δεξιά κόμματα στο παρελθόν. Υποστήριξε ότι η μειοψηφία το έβλεπε ξεκάθαρα τόσο στην εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου όσο και στην εποχή του Γιώργου Παπανδρέου. Του είπα ότι η μειοψηφία έχει προβλήματα που δεν έχουν λυθεί εδώ και χρόνια, και ότι τα ξέρει και αυτός. Μπορώ βέβαια να πω ότι το πρόβλημα του Μουφτή και των Ιδρυμάτων και κυρίως το εκπαιδευτικό πρόβλημα της Μειονότητας είναι μια πληγή που αιμορραγεί. «Έχω ελπίδα;» Θέλω να το πω αυτό στην ερώτηση καθαρά και με ακρίβεια. Αν η χώρα μας η Ελλάδα κάνει το κομμάτι που της αναλογεί και δείξει ότι έχει αποφασίσει να κάνει ένα βήμα προς την επίλυση αυτών των προβλημάτων, φυσικά δεν υπάρχει πρόβλημα που να μην μπορεί να λυθεί στην πράξη. Είμαι αισιόδοξος για το μέλλον.
Ερώτηση: Ποια είναι τα θέματα που έρχονται στο προσκήνιο κατά τις επισκέψεις σας στην πόλη και την ύπαιθρο στο πλαίσιο του προεκλογικού αγώνα; Πώς θα εργαστείτε για να λύσετε αυτά τα προβλήματα;
Sibel MUSTAFAOGLU: Μου έκανες την ερώτηση που με πονάει περισσότερο και με κάνει να σκεφτώ βαθιά. Πηγαίνω από πόρτα σε πόρτα, από χωριό σε χωριό, για τους Μειονότητες που ζουν στην ύπαιθρο. Θα πιστεύετε, το κοινό πρόβλημα όλων είναι πώς μπορούμε να εισπράξουμε σήμερα, πώς μπορούμε να φέρουμε το αύριο. Το οικονομικό πρόβλημα με αντιμετωπίζει κάθε φορά που χτυπάω την πόρτα. Μπορώ να το πω πολύ ξεκάθαρα. Σε ένα περιβάλλον που επικρατεί μια τέτοια κατάσταση, χτυπάμε πόρτες και ζητάμε ψήφους από τον κόσμο. Λέμε μάλιστα ότι θα τους βοηθήσουμε να βάλουν τέρμα σε αυτή την κατάσταση που επικρατεί όταν ζητάμε ψήφους, να μεταφέρουν τη φωνή και την κατάστασή τους στην κεντρική αθηναϊκή διοίκηση. Για να συμβεί αυτό, οι μειονοτικοί πρέπει να στείλουν τους δικούς τους ανθρώπους στην Αθήνα στην κάλπη. Αυτός που θα τον καταλάβει καλύτερα είναι σίγουρα κάποιος από τη δική του γλώσσα και θρησκεία. Είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι αυτός είναι ένας αμετάβλητος κανόνας. Μπορούμε να μας εξηγήσουμε καλύτερα το πρόβλημά μας. Για παράδειγμα, γυναίκες εμφανίζονται μπροστά μου στις πόρτες που χτυπάω. Οι γυναίκες μας που μεταμορφώνουν το σπίτι, πλένονται και εξαγνίζονται. Είμαι ένας από αυτούς και τους καταλαβαίνω πολύ καλά. Ξέρω πολύ καλά ότι δεν μπορείς να ανέβεις στον τοίχο με έναν ώμο. Οικογένεια σημαίνει να μπορείς να παλεύεις μαζί σε δύσκολες στιγμές. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στην οικογενειακή οικονομία. Η οικογενειακή οικονομία της μειονότητάς μας έχει πληγεί σοβαρά τα τελευταία χρόνια. Τα οικονομικά προβλήματα διέλυσαν τις οικογένειες. Οι νέοι μας κρεμούν τα πτυχία τους στον τοίχο, το δίπλωμα το κοιτάει, και εκείνος το δίπλωμα· Δεν μπορώ να το δεχτώ αυτό. Επίσης δεν συμφωνώ με την αποχώρηση των νέων από τη Δυτική Θράκη. Επομένως, και με μια λέξη, όχι ως μέλος του συστήματος, αλλά ως μέλος της μειονοτικής κοινότητας, αν δεν δοθεί σκληρός αγώνας στην Αθήνα, θα είναι κάθε μέρα όλο και χειρότερος.
Ερώτηση: «Οι μειονότητες πρέπει να ψηφίσουν τους δικούς τους ανθρώπους»
Sibel MUSTAFAOGLU: Φυσικά, οι αδιαμφισβήτητοι μειονοτικοί άνθρωποι πρέπει πρώτα να δώσουν την ψήφο στους δικούς τους ανθρώπους. Δεν το λέω ποτέ με τη σκέψη της διάκρισης ή του ρατσισμού. Εμείς, ως Μουσουλμάνοι, ζούσαμε και ζούμε με τους χριστιανούς γείτονές μας σε αυτήν την περιοχή, και αν έχουμε μια ζωή, εμείς και τα παιδιά και τα εγγόνια μας θα συνεχίσουμε να ζούμε στο μέλλον. Η βάση πρέπει να είναι συμπαγής. Πώς επιτυγχάνεται αυτό; Κάθεσαι με τους δικούς σου ανθρώπους, ό,τι μπορεί να γίνει, αυτό που κάνουμε είναι καλό, ό,τι δεν κάνουμε θα είναι κακό. Καταρχήν, αφού πιστεύουμε την ίδια κουλτούρα, μπορούμε να βρεθούμε σε κάθε τομέα, να συνεννοηθούμε καλύτερα μαζί για τη λύση των προβλημάτων.
Όπως ένας χριστιανός βουλευτής γνωρίζει και ασχολείται με τα προβλήματα μιας εκκλησίας, ενός μοναστηριού ή μιας ΜΚΟ, αντιμετωπίζουμε επίσης τα προβλήματα του τζαμιού, του τζαμιού, του σχολείου και των ΜΚΟ που μας ανήκουν, στα ήθη και τις παραδόσεις μας, θα είναι πιο ισχυρά και πιο ακριβές να το αντιμετωπίζουμε όπως μας προστάζει η θρησκεία μας και να μεταφέρουμε τις ανάγκες στις απαραίτητες αρχές με τον σωστό τρόπο και όπως είναι. Γι’ αυτό οι μειονοτικοί άνθρωποι πρέπει να ψηφίζουν τους δικούς τους ανθρώπους. Είναι σημαντικό για αυτόν. Θα πρέπει να εκπροσωπήσει τον δικό του υποψήφιο λόγω των ευαισθησιών που ανέφερα παραπάνω. Δεν είμαι ρατσιστής, δεν κάνω διακρίσεις. Δεν έχω πάει ποτέ, ποτέ δεν θα είμαι. Θέλω όμως ψήφους από μειοψηφικούς ανθρώπους για να βαδίσουμε μαζί σε αυτόν τον δύσκολο δρόμο. Δεν πρέπει να αμφιβάλλουν ούτε στιγμή ότι θα τους εκπροσωπήσω στο υψηλότερο επίπεδο. Μια γυναίκα μειοψηφίας πρέπει να μπει στο κοινοβούλιο και να γράψει ιστορία. Νομίζω ότι η κοινωνία μας το αξίζει αυτό. Ας με στηρίξουν. Είναι σημαντικό για αυτόν. Θα πρέπει να εκπροσωπήσει τον δικό του υποψήφιο λόγω των ευαισθησιών που ανέφερα παραπάνω.
Δεν είμαι ρατσιστής, δεν κάνω διακρίσεις. Δεν έχω πάει ποτέ, ποτέ δεν θα είμαι. Θέλω όμως ψήφους από μειοψηφικούς ανθρώπους για να βαδίσουμε μαζί σε αυτόν τον δύσκολο δρόμο. Δεν πρέπει να αμφιβάλλουν ούτε στιγμή ότι θα τους εκπροσωπήσω στο υψηλότερο επίπεδο. Μια γυναίκα μειοψηφίας πρέπει να μπει στο κοινοβούλιο και να γράψει ιστορία. Νομίζω ότι η κοινωνία μας το αξίζει αυτό. Ας με στηρίξουν. Είναι σημαντικό για αυτόν. Θα πρέπει να εκπροσωπήσει τον δικό του υποψήφιο λόγω των ευαισθησιών που ανέφερα παραπάνω. Δεν είμαι ρατσιστής, δεν κάνω διακρίσεις. Δεν έχω πάει ποτέ, ποτέ δεν θα είμαι. Θέλω όμως ψήφους από μειοψηφικούς ανθρώπους για να βαδίσουμε μαζί σε αυτόν τον δύσκολο δρόμο. Δεν πρέπει να αμφιβάλλουν ούτε στιγμή ότι θα τους εκπροσωπήσω στο υψηλότερο επίπεδο. Μια γυναίκα μειοψηφίας πρέπει να μπει στο κοινοβούλιο και να γράψει ιστορία. Νομίζω ότι η κοινωνία μας το αξίζει αυτό. Ας με στηρίξουν. Νομίζω ότι η κοινωνία μας το αξίζει αυτό. Ας με στηρίξουν. Νομίζω ότι η κοινωνία μας το αξίζει αυτό. Ας με στηρίξουν.
Ερώτηση: Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο σημαντικότερος νόμος που έχει εφαρμοστεί κατά των μειονοτήτων τα τελευταία χρόνια; Τι αρνητικές συνέπειες είχε;
Sibel MUSTAFAOĞLU: Αναμφισβήτητα, είναι ο περίφημος Νόμος για τους ιμάμηδες, μαζί με τους αρχιτέκτονες του χτυπήματος στη θρησκευτική ελευθερία της μειονότητας. Αναρωτιέμαι, για τι και για τι το έκαναν αυτό, ποιος το ήθελε αυτό και γιατί, και μπορούν να κοιμηθούν ήσυχοι τώρα; Υπήρχαν διακρίσεις στα τζαμιά μας.”