Η” αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων έχει εξοργίσει τον Ερντογάν, επομένως η απόφασή του να αναστείλει τις εμπορικές σχέσεις και να κλείσει τον ισραηλινό εναέριο χώρο στα ισραηλινά αεροσκάφη δεν αποτελεί έκπληξη.
Όσον αφορά την τρομερή σφαγή των Αρμενίων από τους Οθωμανούς Τούρκους, λυπούμαστε για τη δειλή απάντηση του Πρωθυπουργού Νετανιάχου. Η μισοκαρδιακή του απάντηση δεν κατάφερε να πείσει την κυβέρνηση στο Ερεβάν ή την πιστή χριστιανική αρμενική κοινότητα, η οποία εκείνη την εποχή βρήκε καταφύγιο στην Ιερουσαλήμ και εξακολουθεί να συνυπάρχει αρμονικά με τους Εβραίους και Άραβες Ιερουσαλήμίτες. Μόνο μια γνήσια συζήτηση στην Κνεσέτ και ένα ομόφωνο ψήφισμα μπορούν να αποδώσουν δικαιοσύνη στο Ολοκαύτωμα των Αρμενίων.
Από τότε που οι Ισλαμιστές ανέλαβαν την εξουσία, η Άγκυρα άλλαξε πρόσωπο και στρατηγική. Η κυβέρνησή της έχει ριζοσπαστικοποιηθεί και έχει βυθιστεί στις λατρείες του Θεού, της θεότητας, της πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και της προσωπικότητας. Η Τουρκία του Ερντογάν έχει επιδιώξει με κάθε τρόπο να εδραιωθεί ως περιφερειακή δύναμη. Οι νέες προσπάθειές της να επιβάλει την ατζέντα της στη Συρία ανησυχούν το Ισραήλ και κινδυνεύουν να σαμποτάρουν την εξομάλυνση με τη Δαμασκό.
Πονηρός σαν αλεπού, ο Ερντογάν εξακολουθεί να ονειρεύεται να ηγηθεί του σουνιτικού κόσμου εναντίον του σιιτικού Ιράν, το οποίο αποδυναμώθηκε σημαντικά μετά τον Δωδεκαήμερο Πόλεμο.
Οι αντι-ισραηλινές πολιτικές του και οι βίαιες διατριβές του κατάφεραν να απελευθερώσουν τα πλήθη. Στα σουκ και τα παζάρια της Κωνσταντινούπολης και αλλού, οι εντάσεις αυξήθηκαν και οι πολιτικές τιμές εκτοξεύτηκαν. Ο Ερντογάν πίστευε ότι είχε γίνει ο νέος Οθωμανός ηγέτης της περιοχής.
Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, έχουμε βιώσει πολλές κρίσεις με τον Ερντογάν. Όλα ξεκίνησαν με την ταπεινωτική αποτυχία των προσπαθειών διαμεσολάβησής του με τη Συρία, που ξεκίνησε η κυβέρνηση Όλμερτ. Ακολούθησε η Επιχείρηση Συμπαγές Μόλυβδο στη Λωρίδα της Γάζας, στη συνέχεια ο στολίσκος και ο Μαρμαράς, το περιστατικό με τον Σιμόν Πέρες στο Νταβός και η διπλωματική κρίση με τον Τούρκο πρέσβη.
Η επίσημη επίσκεψη του Προέδρου Χέρτζογκ στην Άγκυρα τον Μάρτιο του 2022 φάνηκε να σηματοδοτεί ένα ιστορικό σημείο καμπής, αλλά δεν κατάφερε να βελτιώσει τις σχέσεις μας, ούτε διπλωματικά ούτε εμπορικά. Οι σχέσεις έχουν επιδεινωθεί σε όλα τα επίπεδα από τις 7 Οκτωβρίου 2023, αλλά δεν έχουν διακοπεί εντελώς.
Η Τουρκία είναι μια τεράστια στρατηγική χώρα και μέλος του ΝΑΤΟ. Είναι ένας σπουδαίος πολιτισμός, μια γέφυρα μεταξύ Ασίας και Ευρώπης, και εξακολουθεί να έχει τη θέση του στην κοινωνία των εθνών παρά το σκοτεινό παρελθόν με τους Γερμανούς, τη γενοκτονία των Αρμενίων, τις μαζικές επιθέσεις εναντίον των Κούρδων και τον πόλεμο κατά της Κύπρου.
Οι Οθωμανοί κυβέρνησαν την περιοχή μας για περισσότερα από τετρακόσια χρόνια και το αποτύπωμά τους είναι ακόμα χαραγμένο στη μνήμη μας.
Ωστόσο, η Τουρκία ήταν η πρώτη μουσουλμανική χώρα που αναγνώρισε το εβραϊκό κράτος, και μέχρι να ανέλθει στην εξουσία ο Ερντογάν, οι σχέσεις μας με την Άγκυρα ήταν άριστες, ιδιαίτερα στο στρατιωτικό και στο μέτωπο των μυστικών υπηρεσιών.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι εξαγωγές της Τουρκίας προς το Ισραήλ ανέρχονται σε περισσότερα από επτά δισεκατομμύρια δολάρια.
Ωστόσο, ο Ερντογάν έχει βυθιστεί σε μια σοβαρή οικονομική κρίση και θέλει να εξαλείψει κάθε αντιπολίτευση στο καθεστώς του. Εξακολουθεί να πιστεύει ότι η προσέγγιση με το Ισραήλ θα του δώσει σημαντικά πλεονεκτήματα, ισχυρή υποστήριξη από τον Πρόεδρο Τραμπ και αλληλεγγύη από μετριοπαθείς αραβικές χώρες όπως η Αίγυπτος, το Μαρόκο, η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Τώρα συνειδητοποιεί ότι οι Συμφωνίες του Αβραάμ θα μπορούσαν να είναι εξαιρετικά ωφέλιμες, καθώς το εβραϊκό κράτος έχει γίνει μια κρίσιμη περιφερειακή δύναμη στη Μέση Ανατολή και τη λεκάνη της Μεσογείου.
Αντιμέτωπος με την τρέχουσα γεωπολιτική κατάσταση και την ουκρανική κρίση, ο Ερντογάν θα πρέπει να καταλάβει ότι, όντας μέλος του ΝΑΤΟ, μέλος του δυτικού κόσμου και σύμμαχος του Ισραήλ, θα πρέπει τώρα να σεβαστεί κατά γράμμα τους κανόνες του παιχνιδιού, τους διεθνείς νόμους, την καλή γειτονία και να αποδεχτεί τόσο τους περιορισμούς όσο και τα πλεονεκτήματα.
Ωστόσο, για να γυρίσουμε σελίδα και να αποφύγουμε τα λάθη του παρελθόντος, πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση. Πρέπει πρώτα να απαιτήσουμε σημαντικές παραχωρήσεις από τον Ερντογάν, και κάποια μέρα από τον διάδοχό του. Πρέπει να δεσμευτεί για:
-Να έχει πλήρεις διπλωματικές σχέσεις με τους εν ενεργεία πρέσβεις και να ανταλλάσσει επίσημες επισκέψεις.
-Να μην σαμποτάρει τη συμφωνία φυσικού αερίου που υπογράψαμε με την Κύπρο και την Ελλάδα, στην οποία η Τουρκία αντιτάχθηκε σθεναρά.
-Να τερματίσει τις προκλητικές και αντισημιτικές παρεμβάσεις μετά από κάθε επίθεση ή επιχείρηση των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων.
-Να μην παρεμβαίνει πλέον σε ισλαμιστικές διαδηλώσεις στο Όρος του Ναού και να μην χρηματοδοτεί ισλαμικά ιδρύματα στην Ιερουσαλήμ.
-Να μην υποστηρίζει πλέον τη Χαμάς και να μην ανοίγει ξανά γραφεία της τρομοκρατικής οργάνωσης στην Κωνσταντινούπολη και να αποσύρεται από τις εμπορικές δραστηριότητες στην Ανατολική Ιερουσαλήμ.”