Ο Αμερικανός αναλυτής και ειδικός Μάικλ Ρούμπιν τονίζει σε άρθρο του πως είναι καιρός να τιμωρηθεί η Τουρκία!
Αναλυτικά:
”Το 1992, λίγο μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, το Κογκρέσο των ΗΠΑ ψήφισε τον Νόμο για την Υποστήριξη της Ελευθερίας για να υποστηρίξει τις ανοιχτές αγορές και να συντονίσει τη βοήθεια για τα κράτη διάδοχα της Σοβιετικής Ένωσης. Ωστόσο, στο πλαίσιο του αποκλεισμού του Αζερμπαϊτζάν στην Αρμενία, το άρθρο 907 του νόμου απαγόρευε την εφαρμογή βοήθειας στο Αζερμπαϊτζάν.
Η γλώσσα ήταν απλή. «Η βοήθεια των Ηνωμένων Πολιτειών βάσει αυτού ή οποιουδήποτε άλλου νόμου…δεν μπορεί να παρασχεθεί στην κυβέρνηση του Αζερμπαϊτζάν έως ότου ο Πρόεδρος αποφασίσει, και έτσι αναφέρει στο Κογκρέσο, ότι η κυβέρνηση του Αζερμπαϊτζάν λαμβάνει αποδεδειγμένα μέτρα για να σταματήσει όλους τους αποκλεισμούς και άλλες επιθετικές χρήσεις του δύναμη εναντίον της Αρμενίας και του Ναγκόρνο-Καραμπάχ».
Για σχεδόν μια δεκαετία, το Αζερμπαϊτζάν δεν έλαβε κανένα από τα δισεκατομμύρια δολάρια που διανεμήθηκαν υπό την αιγίδα του νόμου. Μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, ωστόσο, το Αζερμπαϊτζάν τοποθετήθηκε ως σύμμαχος της αντιτρομοκρατίας. Το κόστος της υποστήριξης του Αζερμπαϊτζάν ήταν μια τροπολογία που καθιέρωσε μια παραίτηση από το Άρθρο 907, που ισχύει εφόσον ο πρόεδρος (μέσω του Στέιτ Ντιπάρτμεντ) μπορεί να πιστοποιήσει ότι το Αζερμπαϊτζάν παραμένει προσηλωμένο στη διπλωματία.
Το Αζερμπαϊτζάν ερμήνευσε τη συνεχιζόμενη παραίτηση της κυβέρνησης Μπάιντεν ως πράσινο φως για επιθετικότητα.
Τόσο το Στέιτ Ντιπάρτμεντ όσο και το Κογκρέσο θα πρέπει να αναγνωρίσουν ότι το Τμήμα 907 παρέχει ένα ακόμη πιο ισχυρό εργαλείο για την περιφερειακή ασφάλεια.
Υπάρχουν αξιόπιστες ενδείξεις ότι, κατά τη διάρκεια του πολέμου του Ναγκόρνο-Καραμπάχ του 2020, η Τουρκία πέταξε στη περιοχή δύο F-16, για να υποστηρίξουν το Αζερμπαϊτζάν και οι Τουρκικές Ειδικές Δυνάμεις υποστήριξαν τις δυνάμεις του Αζερμπαϊτζάν καθώς κατέλαβαν τα Σουσά.
Ενώ η γλώσσα της Ενότητας 907 απαγορεύει ρητά «Η βοήθεια των Ηνωμένων Πολιτειών … [να] παρέχεται στην κυβέρνηση του Αζερμπαϊτζάν», δεν περιορίζει την απαγόρευση στην άμεση βοήθεια. Πράγματι, η συνήθης αμερικανική πρακτική είναι η απαγόρευση μεταφόρτωσης στρατιωτικού υλικού. Το αν οι Τούρκοι πετούσαν τα αεροπλάνα για λογαριασμό του Αζερμπαϊτζάν ή επέτρεψαν σε πιλότους του Αζερμπαϊτζάν να τα πετάξουν δεν έχει σημασία. Είτε έτσι είτε αλλιώς, το Κογκρέσο μπορεί να υιοθετήσει μια δημιουργική ερμηνεία για να εφαρμόσει το Άρθρο 907 στην απαγόρευση οποιουδήποτε στρατιωτικού υλικού ή άλλης βοήθειας στην Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ ή όχι, εφόσον και αυτή δεν πληροί τις προϋποθέσεις του Νόμου για την Υποστήριξη της Ελευθερίας.
Επειδή η Τουρκία συνεχίζει να αποκλείει την Αρμενία και υποστήριξε ανοιχτά την πιο πρόσφατη επίθεση του Αζερμπαϊτζάν στην ίδια την Αρμενία, είναι σαφές ότι η Τουρκία δεν θα πληρούσε τους όρους. Για να πληροί τις προϋποθέσεις για παραίτηση, η Τουρκία θα έπρεπε ουσιαστικά να αποκοπεί στρατιωτικά από το Αζερμπαϊτζάν αντί να το χρησιμοποιήσει ως αντιπρόσωπο για στρατιωτική επίθεση και εθνοκάθαρση.
Οι συνέπειες μιας τέτοιας κίνησης προχωρούν παραπέρα: η Τουρκία συνεχίζει να κατέχει το ένα τρίτο της Κύπρου, βομβαρδίζει σχεδόν καθημερινά χωριά Κούρδων και Γεζίντι στο Ιράκ και απειλεί όλο και περισσότερο τα ελληνικά νησιά στο Αιγαίο Πέλαγος. Η γλώσσα της Ενότητας 907 μπορεί να ισχύει για την επιθετικότητα προς την Αρμενία, αλλά αυτό που συμβαίνει στην Αρμενία δεν μένει στην Αρμενία.”