Αποκάλυψη: Ο Λίβυος Στρατηγός ήθελε αποχώρηση ξένων στρατευμάτων από την Λιβύη & συμφιλίωση με Χαφτάρ-Τουρκόφιλος ο αντικαταστάτης του!

Ο θάνατος του αρχηγού του γενικού επιτελείου της Λιβύης…
Η Λιβύη είναι ουσιαστικά χωρισμένη σε δύο… και πολιτικά σε τρία.
Ουσιαστική διαίρεση:

1. «Ανατολική Λιβύη», με την υποστήριξη της Ρωσίας, των ΗΑΕ και της Αιγύπτου. Ο στρατηγός Χαφτάρ και ο πρόεδρος του Κοινοβουλίου, Σαλέχ, είναι οι κυρίαρχες πολιτικές προσωπικότητες σε αυτήν την περιοχή.
2. «Δυτική Λιβύη», με την υποστήριξη της Τουρκίας και του Κατάρ, αλλά και με τη συμμετοχή της ΕΕ. Η πολιτική εξουσία στη Δυτική Λιβύη είναι διχασμένη. Ο πρωθυπουργός Ντιμπέιμπε και η κυβέρνησή του είναι φιλοτουρκικοί, ενώ ο Μενφί, επικεφαλής του Προεδρικού Συμβουλίου της Λιβύης, είναι φιλοευρωπαϊκός.

Πολιτική διαίρεση:

1. Υποστηρικτές Κατάρ-Τουρκίας
2. Υποστηρικτές Ρωσίας-ΗΑΕ-Αιγύπτου
3. Η ΕΕ και οι υποστηρικτές της ανεξαρτησίας

Η πιο αξιοσημείωτη ομάδα εδώ είναι η ΕΕ και οι υποστηρικτές της ανεξαρτησίας.
Τι σημαίνει αυτό;
Αυτή η ομάδα υποστηρίζει σθεναρά την αποχώρηση ξένων δυνάμεων, κυρίως της Τουρκίας και της Ρωσίας, από τη Λιβύη, ευθυγραμμιζόμενη με τις θέσεις της ΕΕ.
Αυτή η ομάδα επιθυμεί επίσης την ενοποίηση της Λιβύης. Τάσσεται υπέρ της επίλυσης των ζητημάτων μέσω διαπραγματεύσεων με τον Χαφτάρ, δηλαδή τις αρχές της Ανατολικής Λιβύης.
Πολιτικοί δεσμοί με την ΕΕ.
Κατά μία έννοια, τα επιχειρήματα αυτής της ομάδας είναι εντελώς αντίθετα με εκείνα της Τουρκίας και της Ρωσίας.
Η Τουρκία και η Ρωσία, από την άλλη πλευρά, προσπαθούν να ενισχύσουν τις πολιτικές ομάδες που υποστηρίζουν με στρατιωτική βοήθεια, να τις καταστήσουν αποτελεσματικές αρχές και να προωθήσουν τα «εθνικά τους συμφέροντα» στη Λιβύη μέσω αυτών των δυνάμεων.

Τουρκία:

1. Η Τουρκία βασίζει τη «Θέση της Γαλάζιας Πατρίδας» της σε μεγάλο βαθμό στη «Συμφωνία Θαλάσσιας Οριοθέτησης του 2019» που υπέγραψε με την κυβέρνηση Ντιμπέιμπε. Εάν η Λιβύη αποσυρθεί από αυτήν τη συμφωνία, οι «διεκδικήσεις θαλάσσιας δικαιοδοσίας» της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο θα καταστούν ουσιαστικά άκυρες. Ακόμα κι αν η Τουρκία και η κυβέρνηση Ντιμπέιμπε υπογράψουν αυτήν τη συμφωνία, η εγκυρότητά της είναι προβληματική επειδή το λιβυκό κοινοβούλιο δεν την έχει επικυρώσει. Ο πρόεδρος του κοινοβουλίου που δεν την υπέγραψε είναι ο Σαλέχ, μια σημαντική προσωπικότητα στην αρχή της Ανατολικής Λιβύης.
2. Η Τουρκία υπέγραψε επίσης τη Συμφωνία Υδρογονανθράκων και Φυσικού Αερίου του 2022 με την κυβέρνηση Ντιμπέιμπε. Αυτή παρέχει στην Τουρκία τα δικαιώματα εξερεύνησης και εξόρυξης πετρελαίου στην ΑΟΖ της Λιβύης. Τον Ιούνιο του 2025 υπογράφηκε επίσης συμφωνία για το φυσικό αέριο.
3. Η συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας μεταξύ της Τουρκίας και της κυβέρνησης Ντιμπέιμπε είναι επίσης αρκετά ισχυρή. Εκτός από την εκπαίδευση και την τεχνολογική υποστήριξη, η Τουρκία χρησιμοποιεί πολλές ναυτικές και αεροπορικές βάσεις της Λιβύης. Επιπλέον, παρέχει στρατιωτικές πληροφορίες και ασφάλεια στην κυβέρνηση Ντιμπέιμπε μέσω ενός κέντρου μη επανδρωμένων αεροσκαφών. Διαθέτει σχεδόν 3.000 στρατιώτες.
   Το Κατάρ ενεργεί επίσης σε συνεννόηση με την Τουρκία.

Ρωσία:

1. Ειδικά μετά την απώλεια της Συρίας, η Ρωσία έχει επεκτείνει περαιτέρω την παρουσία της στη Λιβύη. Με 4 αεροπορικές βάσεις, η Ρωσία παρέχει υλικοτεχνική/στρατιωτική υποστήριξη στο Σουδάν και τις χούντες του Μάλι, του Νίγηρα και της Μπουρκίνα Φάσο.
2. Γύρω στο 2000, το Αφρικανικό Σώμα (πρώην Wagner) της Ρωσίας στηρίζει το καθεστώς του Χαφτάρ.
3. Ενώ οι Ρώσοι καταβάλλουν σοβαρές προσπάθειες για την ίδρυση ναυτικής βάσης στο Τομπρούκ, αυτό δεν έχει ακόμη υλοποιηθεί λόγω της πίεσης των ΗΠΑ στον Χαφτάρ.
   Τα ΗΑΕ και η Αίγυπτος ενεργούν επίσης σε συνεννόηση με τη Ρωσία, αλλά δεν έχουν δεσμούς με τους στρατιωτικούς σχηματισμούς της Ρωσίας στη Λιβύη.

ΕΕ:

1. Η ΕΕ απαιτεί τόσο η Ρωσία όσο και η Τουρκία να αποσυρθούν από τη Λιβύη, αποδίδοντας την αστάθεια στη Λιβύη στον ανταγωνισμό μεταξύ αυτών των δύο δυνάμεων.
2. Η ΕΕ, μέσω της ναυτικής δύναμης Επιχείρησης Ειρήνη (EUNAVFOR MED IRINI), προσπαθεί να αποτρέψει το λαθρεμπόριο όπλων προς τα εμπλεκόμενα μέρη στη Λιβύη, στο πλαίσιο ψηφίσματος του ΟΗΕ. Τα προηγούμενα χρόνια, τουρκικά εμπορικά πλοία αναχαιτίζονταν από αυτή τη δύναμη με το σκεπτικό ότι μετέφεραν όπλα στη Λιβύη.
3. Η ΕΕ εργάζεται για να βοηθήσει τη Λιβύη να γίνει ένα σταθερό κράτος, αντιμετωπίζοντας ζητήματα όπως οι ενεργειακές συνδέσεις, η οικοδόμηση κράτους και η πρόληψη της παράτυπης μετανάστευσης και της διακίνησης ναρκωτικών.

Εδώ είναι που έρχονται στο προσκήνιο δύο σημαντικά πρόσωπα.
Ο πρόεδρος του Προεδρικού Συμβουλίου της Λιβύης, Μοχάμεντ αλ-Μένφι, και ο αρχηγός του επιτελείου της Λιβύης, Μοχάμεντ αλ-Χαντάντ.
Αυτές οι δύο προσωπικότητες ήταν πολύ ένθερμες υπέρ της «αποχώρησης ξένων δυνάμεων από τη Λιβύη».

Ο Χαντάτ, ο οποίος σκοτώθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα στην Άγκυρα, επιδίωκε επίσης τη συμφιλίωση με τον Χαφτάρ, τον στρατιωτικό διοικητή της Ανατολικής Λιβύης. Προσπαθούσε να ενώσει τους δύο στρατούς της Λιβύης. Ο Χαφτάρ ήταν ένας από αυτούς που λυπήθηκαν περισσότερο από τον θάνατο του Χαντάτ στην Άγκυρα.

Φυσικά, ο συμβιβασμός δεν είναι εύκολος σε κοινωνίες που κυριαρχούνται από τέτοιες φυλετικές νοοτροπίες. Αλλά ο Χαντάντ ήταν ένας από εκείνους που τον προσπάθησαν.

Ο αρχηγός του επιτελείου αλ Χαντάντ ήταν επίσης ένας άνθρωπος με ισορροπία, γνωστός για την συμφιλιωτική του προσωπικότητα, ικανός να μεσολαβεί μεταξύ αντιμαχόμενων φυλών στην Τρίπολη, στη δυτική Λιβύη.

Ο θάνατος του Χαντάτ, φυσικά, δημιούργησε ένα τεράστιο κενό και επίσης άλλαξε την ισορροπία δυνάμεων στη δυτική Λιβύη.

Αντικαταστάθηκε από τον Σαλάχ αλ-Ναμρούς, έναν ένθερμο υποστηρικτή της Τουρκίας.
Με άλλα λόγια, αντί για έναν συμφιλιωτικό διοικητή, έχουμε τώρα έναν διοικητή που υποστηρίζει την Τουρκία.

Με τον στρατηγό Σαλάχ αλ-Ναμρούς, μπορούμε να πούμε ότι η Τουρκία έχει γίνει ακόμη πιο ισχυρή στη Λιβύη.